ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΛΥΝΕΙ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΝΑ ΕΞΙΛΕΩΘΕΙ ΠΑΡΙΣΤΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ”ΧΟΡΗΓΟ” ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ;

«Θα έπρεπε να θέλουμε μία κοινωνία στην οποία οι οικονομικές
   αξίες θα έχουν πάψει  να κατέχουν κεντρική  (ή μοναδική) θέση ,
  όπου η οικονομία θα έχει ξαναμπεί στη θέση της , δηλαδή θα  
έχει γίνει ένα απλό μέσο του  ανθρώπινου βίου και όχι ύστατος 
 σκοπός, μια κοινωνία επομένως στην οποία θα έχουμε 
παραιτηθεί από την  τρελή κούρσα προς  μία συνεχώς 
  αυξανόμενη κατανάλωση. Αυτό δεν είναι απλώς αναγκαίο 
  για να  αποφύγουμε την τελεσίδικη καταστροφή του  
 περιβάλλοντος.  Είναι αναγκαίο, κυρίως, για να βγούμε  
από την ψυχική και ηθική εξαθλίωση  των συγχρόνων ανθρώπων.»   Κ. Καστοριάδης

απο την παρέμβαση στην παράσταση του θεάτρου χαλκίδας

Μια αλήθεια που κρύβεται, από τα δεξιά και τα αριστερά, πίσω από τις συνήθεις επικλήσεις στην ανάπτυξη είναι ότι η ”ανάπτυξη” παγκοσμίως βρίσκεται σε κρίση. Ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ίδια της τα όρια αλλά και τα όρια του φυσικού περιβάλλοντος το οποίο καταστρέφει απερίσκεπτα. Τρανή απόδειξη η περιοχή της κεντρικής Εύβοιας την οποία λεηλατούν από κάθε άποψη εταιρείες όπως η ΛΑΡΚΟ, τα Τσιμέντα Χαλκίδας, η Νεοχημική, η ΣΟΓΙΑ και άλλες.
Η αντίστασή μας απέναντι στις καταστρεπτικές δραστηριότητες αυτών των εταιρειών πρέπει να γίνει ακόμη πιο δυναμική και αποφασισμένη. Δεν υπάρχει πια κανένα περιθώριο για παραχωρήσεις γιατί ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Η Lafarge προτείνει για τα Τσιμέντα Χαλκίδας νέες δραστηριότητες που είναι το ίδιο επιβαρυντικές για το περιβάλλον και ασύδοτες. Στα σχέδιά τους υπολογίζουν μόνο το κέρδος και τη μεγέθυνση, αδιαφορώντας προκλητικά για τις καταστροφές που μπορούν να προξενήσουν στο φυσικό αλλά και το κοινωνικό περιβάλλον. Η συλλογική αντίσταση στα σχέδιά τους είναι λοιπόν πολύ σημαντική.
Γι’ αυτό θεωρούμε τη ”χορηγία” εκ μέρους της Lafarge προς το Θέατρο Χαλκίδας και τις δημόσιες ευχαριστίες της προέδρου του θεάτρου προς τους χορηγούς απαράδεκτη πράξη και από πολιτική αλλά και από πολιτιστική σκοπιά. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αυτή η λογική κυριαρχεί στον σύγχρονο κόσμο και αποτελεί μέρος της βαθιάς κρίσης που διαπερνά την κοινωνία μας. Ο οικονομικός παράγοντας πρέπει να πάψει να δικαιολογεί της συνθηκολογήσεις μας και να αναζητήσουμε ένα νέο ήθος που θα στηρίζει την πολιτική και την πολιτιστική μας συμπεριφορά. Αν μια κοινωνία δεν μπορεί να στηρίξει ένα εγχείρημα πολιτισμού ή η κοινωνία είναι άρρωστη ή το εγχείρημα είναι προβληματικό.
Δεν νιώθουμε ότι λέμε κάτι νέο. Το ζήτημα έχει τεθεί και άλλες φορές στην πόλη. Πολλοί έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στις ”χορηγίες” της Lafarge χαρακτηρίζοντάς τις υποκριτικές και ευκαιρία να ρίξει σκόνη στα μάτια ή ακόμη και να υποχρεώσει σε ευνοϊκότερη μεταχείριση.

Αν θέλουμε πραγματικά να οικοδομήσουμε έναν ανθρωπινότερο κόσμο (ελεύθερο και αυτόνομο) πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο ήθος που θα στηρίζει την κοινωνική μας συμπεριφορά.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΟΥΛΑΛΟΥΜ Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος
http:oulaloum.espiv.net 

mail: oulaloum@espiv.net