Μ’ αρέσει να σκέφτομαι τη Χάριετ Τάμπμαν.
Τη Χάριετ Τάμπμαν που κουβαλούσε ένα περίστροφο,
που ’χε το κεφάλι σημαδεμένο από πέτρα που της πέταξε
το αφεντικό (επειδή
αντιμίλησε), που την
είχαν επικηρύξει
για χιλιάδες δολάρια και
ποτέ δεν την έπιασαν, που
δεν έβρισκε καμία χρησιμότητα στο νόμο
όταν ο νόμος ήταν λάθος,
αυτή που αψήφησε το νόμο. Μου αρέσει
να τη σκέφτομαι.
Μ’ αρέσει να τη σκέφτομαι ιδιαιτέρως
όταν σκέφτομαι το πρόβλημα
της σίτισης των παιδιών.
Ο νόμος απαντά
στο πρόβλημα της σίτισης των παιδιών
με παροχή δέκα δωρεάν γευμάτων το μήνα,
που σημαίνει, στην καθημερινότητα του παιδιού,
πως τρώει μεσημεριανό μέρα παρά μέρα.
Δευτέρα αλλά όχι Τρίτη.
Μ’ αρέσει να σκέφτομαι τον Πρόεδρο
Να τρώει μεσημεριανό τη Δευτέρα, αλλά όχι την
Τρίτη.
Και όταν σκέφτομαι τον Πρόεδρο
και το νόμο, και το πρόβλημα της
σίτισης των παιδιών, μ’ αρέσει να
σκέφτομαι τη Χάριετ Τάμπμαν
και το περίστροφό της.
Κι άλλοτε πάλι
σκέφτομαι τον Πρόεδρο
και άλλους άνδρες,
άνδρες που εξασκούν το νόμο,
που σέβονται το νόμο,
που επιβάλλουν το νόμο,
που κρύβονται πίσω
και λειτουργούν μέσω
και τρέφονται
εις βάρος
παιδιών που πεινάνε
εξαιτίας του νόμου,
άνδρες που κάθονται σε γραφεία με χώρισμα
και σκέφτονται τις διακοπές
και λένε στις γυναίκες
ποιανού έγνοια είναι
να ταΐζει τα παιδιά
να μην είναι υστερικές
να μην είναι υστερικές όπως στη λέξη
υστερικός, ελληνική που θα πει
μήτρα που υποφέρει,
να μην υποφέρουν στη
μήτρα,
να μην νοιάζονται,
να μην ενοχλούν τους άντρες
γιατί εκείνοι προτιμούν να σκέφτονται
άλλα πράματα
και δε θέλουν να πάρουν
τις γυναίκες στα σοβαρά.
Θέλω αυτοί να σκέφτονται τη Χάριετ Τάμπμαν,
και να θυμούνται,
να θυμούνται ότι χτυπήθηκε από έναν λευκό
και επέζησε
έζησε για να επανορθώσει τις αδικίες που υπέστη
και έζησε σε βάλτους
φορώντας ρούχα ανδρικά
φυγάδευσε εκατοντάδες
σκλάβους, και ποτέ δεν την ’πιασαν,
και ηγήθηκε ενός στρατού,
και κέρδισε μια μάχη,
και αψήφησε τους νόμους
γιατί οι νόμοι ήταν λάθος, θέλω οι άντρες
να μας πάρουν στα σοβαρά.
Κουράστηκα να τους περιμένω να σκεφτούν
τι είναι σωστό και τι λάθος.
Θέλω να φοβηθούν.
Θέλω να φοβηθούν τώρα
όπως εγώ υπέφερα στη μήτρα, και
θέλω να ξέρουν
ότι πάντα φτάνει η ώρα
φτάνει πάντα η ώρα να διορθώσεις
κάθε λάθος,
φτάνει πάντα η ώρα
της τιμωρίας
και η ώρα αυτή
ξεκινά μόλις τώρα.
[μτφρ. kyoko]
I Like to Think of Harriet Tubman
–
I like to think of Harriet Tubman.
Harriet Tubman who carried a revolver,
who had a scar on her head from a rock thrown
by a slave-master (because she
talked back), and who
had a ransom on her head
of thousands of dollars and who
was never caught, and who
had no use for the law
when the law was wrong,
who defied the law. I like
to think of her.
I like to think of her especially
when I think of the problem
of feeding children.
–
The legal answer
to the problem of feeding children
is ten free lunches every month,
being equal, in the child’s real life,
to eating lunch every other day.
Monday but not Tuesday.
I like to think of the President
eating lunch on Monday, but not
Tuesday.
and when I think of the President
and the law, and the problem of
feeding children, I like to
think of Harriet Tubman
and her revolver.
–
And then sometimes
I think of the President
and other men,
men who practice the law,
who revere the law,
who make the law,
who enforce the law,
who live behind
and operate through
and feed themselves
at the expense of
starving children
because of the law,
–
men who sit in paneled offices
and think about vacations
and tell women
whose care it is
to feed children
not to be hysterical
not to be hysterical as in the word
hysterikos, the greek for
womb suffering,
not to suffer in their
wombs,
not to care,
not to bother the men
because they want to think
of other things
and do not want to take
women seriously.
–
I want them to think about Harriet Tubman,
and remember,
remember that she was beaten by a white man
and she lived
and she lived to redress her grievances,
and she lived in swamps
and wore the clothes of a man
bringing hundreds of fugitives from
slavery, and was never caught,
and led an army,
and won a battle,
and defied the laws
because the laws were wrong, I want men
to take us seriously.
I am tired wanting them to think
about right and wrong.
I want them to fear.
I want them to feel fear now
as I have felt suffering in the womb, and
I want them
to know
that there is always a time
there is always a time to make right
what is wrong,
there is always a time
for retribution
and that time
is beginning.
[1970]