Ανακοίνωση της Α.Π. – Ροσινάντε για το κρατικοσυνδικαλιστικό πραξικόπημα εις βάρος των καθηγητών
Ο κρατικός συνδικαλισμός, σε μια από τις τελευταίες παραστάσεις του πριν μας αφήσει το κουφάρι του έζησε σήμερα μεγάλες στιγμές. Στιγμές που ωστόσο είναι μαύρες, κατάμαυρες για τους εκπαιδευτικούς και τον κόσμο της Εργασίας συνολικά.
Η καταγεγραμμένη, μέσω των ψηφοφοριών των ΕΛΜΕ, βούληση του κλάδου των καθηγητών για απεργία την πρώτη μέρα των πανελλαδικών δέχθηκε την εσωτερική τρικλοποδιά της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης και έτσι ένα πρωτοφανές και απίστευτα εξοργιστικό φαινόμενο είναι γεγονός: Παρά την μαζική απόφαση των καθηγητών για κήρυξη απεργίας την Παρασκευή, στην ΟΛΜΕ πλειοψήφησε το ακριβώς αντίθετο και η απεργία έσπασε από τα πάνω!
Στην συνεδρίαση των προέδρων των ΕΛΜΕ που πραγματοποιήθηκε, οι συνδικαλιστές τόσο των δύο κυβερνητικών παρατάξεων όσο και του συνυπεύθυνου και επίδοξου νέου διαχειριστή της κοινωνικής εξαθλίωσης, ΣΥΡΙΖΑ έκαναν την νύχτα μέρα και αντί να επικυρώσουν απλά τις επιλογές των Ενώσεών τους και να προχωρήσουν στην υλοποίησή τους όπως όφειλαν να κάνουν, μετέφεραν διαστρεβλωμένες αποφάσεις λειτουργώντας εις βάρος της απεργίας και παίζοντας ξεκάθαρα το παιχνίδι της κυβέρνησης.
Αστειότητες όπως το ότι «οι καθηγητές ψήφισαν για απεργία αλλά δεν είναι αποφασισμένοι να την υλοποιήσουν», κάτι που δεν θα έπρεπε να αποτελεί καν διακύβευμα με βάση τα όσα αποφασίστηκαν στις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, καθώς και γελοίες προτάσεις όπως «να δουλέψουμε με μαύρα περιβραχιόνια και το απόγευμα να βγούμε όλοι στις πλατείες», συνέδεσαν το παζλ της εσωτερικής καταστολής του αγώνα των καθηγητών πριν αυτός καν ξεκινήσει. Τα πλειοψηφούντα «λευκά» στην εκτός τόπου και χρόνου ψηφοφορία για το «αν υπάρχουν οι όροι για να απεργήσουμε» ήταν η οριστική ταφόπλακα στην απεργία.
Είναι ξεκάθαρο και πέρα από κάθε αμφιβολία: Μετά την πολύτιμη βοήθεια του ΠΑΜΕ, η κυβέρνηση βρήκε, στην σύγκρουση της με τον κλάδο των καθηγητών, τα συνδικαλιστικά της στηρίγματα στις παρατάξεις της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Το σκανδαλώδες κρατικοσυνδικαλιστικό πραξικόπημα εις βάρος των καθηγητών πρέπει να σηματοδοτήσει τις διαδικασίες διαχωρισμού του κόσμου της Εργασίας από τον βραχνά των εργατοπατέρων και την λογική της εργαλειακής χρήσης των συνδικάτων προς όφελος αδιάφορων και παντελώς άχρηστων για την εργατική τάξη, κομματικών σχεδιασμών.
Η λύση για την απεμπλοκή της εργατικής τάξης από τον λαβύρινθο της ήττας, στον οποίο έχει εγκλωβιστεί, είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Αν δεν τεθεί άμεσα ζήτημα δομών και απεμπλοκής από την υπάρχουσα συνδικαλιστική πραγματικότητα, τότε φιάσκα όπως η εξέλιξη του αγώνα των καθηγητών θα είναι ο κανόνας. Στην ΟΛΜΕ, η γραφειοκρατία κατέστειλε την βούληση της βάσης. Η βούληση της βάσης πρέπει με την σειρά της να τσακίσει άμεσα την γραφειοκρατία.
Αναδημοσίευση από: http://rocinante.gr/i-grafiokratia-katestile-ti-vasi-i-vasi-na-tsakisi-ti-grafiokratia/
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς γιατί υπάρχει η εξουσία που ασκούν οι κεντρικές εξουσίες -Δ.Σ. στις αποφάσεις της βάσης των γενικών συνελεύσεων .
Επίσης από που πηγάζει και τι την συντηρεί ?
Συλλογικότητα,σωματεία βάσης , οριζόντιες δομές , δημιουργικές αντιστάσεις ,αντιφασισμός, αλληλεγγύη .
Όλα τ’άλλα είναι τούφες .
Οι κεντρικές εξουσίες υπάρχουν επειδή εμείς τις συντηρούμε. Είμαστε γαλουχημένοι με το ιεραρχικό μοντέλο έτσι ώστε οι περισσότεροι να το αναπαράγουν σαν να είναι φυσικό δεδομένο. Οπότε έχει μεγάλη σημασία το αντιπαράδειγμα, η αλλαγή παραδείγματος εδώ και τώρα. Να προσπαθήσουμε να κάνουμε πράξη την αυτοδιαχείριση, την αυτονομία, την αλληλεγγύη, παντού.
Θα διατυπώσω πιο συγκεκριμένα το πρώτο ερώτημα :
Ποιός ο ουσιαστικός λόγος μοντέλων οργάνωσης με ιεραρχική δομή ?
Που αποσκοπούν αυτές οι δομές και ποιον εξυπηρετούν επί της τελικής ?
Συλλογικότητα,σωματεία βάσης , οριζόντιες δομές , δημιουργικές αντιστάσεις ,αντιφασισμός, αλληλεγγύη .
Όλα τ’άλλα είναι τούφες .
Ο ουσιαστικός λόγος ύπαρξής των ιεραρχικών δομών είναι τα συμφέροντα εκείνων που βρίσκονται στην κορυφή της ιεραρχίας και οι αυταπάτες ή η εθελοδουλεία των εκάστοτε υπηκόων. Όσο θα αφήνουμε να αποφασίζουν άλλοι για τη ζωή μας αυτό το μοντέλο θα βρίσκει τρόπους να αναπαράγεται και να μεταλλάσσεται καταστρέφοντας τη φύση και τις ανθρώπινες κοινότητες.
Κρατικός συνδικαλισμός, κρατικών υπαλλήλων, ταγμένων στην διαμόρφωση κρατικών αντιλήψεων και συμπεριφορών και την παραγωγή copy/paste μελλοντικών κρατικών υπηκόων…
Δανείζομαι την μουσική των Pink Floyd που όμως ντύνει μουσικά ένα “διαφορετικό σχολείο…
http://www.youtube.com/watch?v=6hbcUPvmTWs
Βέβαια πολλοί δάσκαλοι, αν και είναι κρατικοί υπάλληλοι, δεν είναι ”ταγμένοι στην διαμόρφωση κρατικών αντιλήψεων και συμπεριφορών και την παραγωγή copy/paste μελλοντικών κρατικών υπηκόων”. Τελευταίο παράδειγμα η πολιτική δίωξη του εκπαιδευτικού Γκουλιώνη, δεν είναι όμως η μοναδική περίπτωση …
Για να ξέρουμε για τί μιλάμε.Το «έγκλημά» του Γκουλιώνη ήταν η συμμετοχή του στη διαδήλωση της 25ης Μαρτίου 2012 στη Λάρισα, μια κινητοποίηση ενάντια στα μέτρα. Έξω από το σχολείο δηλαδή. Σε παρόμοιες διαδηλώσεις σίγουρα έχουν συμμετάσχει δάσκαλοι από όλο το κοινωνικό, πολιτικό ή ιδεολογικό φάσμα. Αυτό δεν με αφορά.
Τα σχόλιο το δικό μου αφορούσε το τί γίνεται ΜΕΣΑ στις σχολικές μονάδες. Εκεί ΕΙΝΑΙ ΤΑΓΜΕΝΟΙ (και βιοπορίζονται από αυτό) “στην διαμόρφωση κρατικών αντιλήψεων και συμπεριφορών και την παραγωγή copy/paste μελλοντικών κρατικών υπηκόων”… Όλοι χωρίς εξαίρεση! ΑΥΤΟ ΜΕ ΑΦΟΡΆ, και γι αυτό το πράγμα μίλησα!
Κάνεις λάθος Γιώργο, ο Γκουλιώνης διώκεται ως εκπαιδευτικός κι αυτό μας αφορά όλους. Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί είναι συμβιβασμένοι, δεν είναι όμως ΟΛΟΙ ταγμένοι όπως λες. Κάποιοι προσπαθούν να το παλέψουν, άρα χρέος μας είναι να αναδείξουμε τον λόγο τους και να τους συμπαρασταθούμε. Η άποψή σου τους ισοπεδώνει όλους. Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση, τα ίδια λέει και Πρετεντέρης (ίδιες ισοπεδώσεις, δεν σου κάνει εντύπωση;): οι καθηγητές, οι ταξιτζήδες, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι αναπληρωτές, οι άνεργοι, οι αδιόριστοι …και συνεχίζουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας. Προσωπικά θεωρώ ότι οι εκπαιδευτικοί αποτελούν καθρέφτη της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν. Για να το πω απλά: η κοινωνία μας είναι σκατά και το ίδιο αποδείχτηκε ότι είναι και οι πλειοψηφία των εκπαιδευτικών. Δεν είναι όμως όλοι ταγμένοι, πολλοί αντιστέκονται με διάφορους τρόπους μέσα στο σχολείο, διακινδυνεύοντας και τα ελάχιστα που τους πετούν. Ο λόγος σου τους φιμώνει. Το αντίθετο πρέπει να κάνουμε: να υπερβούμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλονται, να κάνουμε δηλαδή πράξη την αλληλεγγύη και να αναδείξουμε τις φωνές της αντίστασης και της δημιουργίας ….
Άγι, κάνω λάθος σύμφωνα με αυτά που κατάλαβες. .Ισως να φταίει και το σύντομο των σχολίων. Για άλλο πράγμα μίλησα εγώ (και χρησιμοποίησα και το “ισοπεδωτικό” μήνυμα των Pink Flyod). Επανέρχομαι λοιπόν για διευκρινήσεις…
Μιλώντας για το τί με αφορά και τί όχι, εννοώ το θέμα της ανάρτησης. Εδώ λοιπόν επιμένω ότι οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί είναι κρατικοί υπάλληλοι και σκοπός τους είναι η παραγωγή συγκεκριμένη έργου. Το κράτος απασχολεί, τους ένστολους για να το “φυλάει”, τον παπά για να κρατάε锨το κοπάδι, τον εφοριακό για να εισπράτει…
Και ο εκπαιδευτικός;
Σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 16, παρ.2), “H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ΗΘΙΚΗ,ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, επαγγελατική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της ΕΘΝΙΚΗΣ και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες”
Στο άρθρο δε 1, αναφέρει ρητά πως
“. H τέχνη και η επιστήη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες? η ανάπτυξη και η προαγωγή τους αποτελεί υποχρέωση του Kράτους” και πως (ΠΡΟΣΕΞΤΕ)
“. H ακαδηαϊκή ελευθερία και η ελευθερία της διδασκαλίας δεν απαλλάσσουν από
το καθήκον της υπακοής στο Σύνταγμα.
http://sylap-tlpm.webs.com/Nomothesia/Syntagma.pdf
Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις ΚΑΝΕΙΣ εκπαιδευτικός δεν μπορεί να αποστεί από το “εθνικό πρόγραμμα σπουδών”. τους στόχους του οποίου διάβασες παραπάνω και τα αποτελέσματα του οποίου αντιμάχεται (και) το ΟΥΛΑΛΟΥΜ….Αυτό είναι που ΜΕ ΑΦΟΡΑ και αυτή είναι η ουσία του σχόλιού μου στην συγκεκριμένη ανάρτηση.
Με την υπενθύμιση πως και εγώ εκπαιδευτικός είμαι αλλά ΠΟΤΕ μου δεν έκανα “χαρτιά” για πρόσληψη στο δημόσιο από πεποίθηση, προχωράω στο θέμα “Γκουλιώνη”, η αναγκαστική παύση του οποίου έγινε για “ανάρμοστη συμπεριφορά δημόσιου υπαλλήλου” και ΟΧΙ ως εκπαιδευτικού όπως εσφαλμένα γράφεις
Δεν μπαίνω στήν διαδικασία να τον μετρήσω με κάποιο “αγωνιστόμετρο”, δεν τον ξέρω τον άνθρωπο. Ξέρω όμως πως ήταν δάσκαλος σε σχολείο με αυτιστικά παιδιά. Δεν γνωρίζω το ειδικό πρόγραμμα των σχολείων αυτών, μα σίγουρα (εκών, άκων) θα δίδαξε στους μαθητές του εθνική ιστορία και μυθεύματα, θρησκευτική παπαρολογία, θα τα έντυσε τσολιαδάκια και βοσκοπούλες, θα τραγούδησαν ωραία πατριωτικά τραγουδάκια, θα τους δίδαξε κοινωνικά, αποδεκτά στερεότυπα. με υποδιευθυντάδες, διευθυντάδες, επιθεωτητές , προϊστάμενους. Γιατί αυτός είναι ο ρόλος του. Γιατί έτσι χορεύεται ο χορός. Και αν δεν σου αρέσει κάτι, απλά σταματάς να χορεύεις και βγαίνεις από τον χορό. Αν θες να είσαι σε αρμονία με την συνείδησή σου…
Αυτό είναι όμως το κομμάτι που ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΑ (σαν θεματολογία της ανάρτησης). Τα αυτονόητα της αλληλεγγύης και της συμπαράστασης στον οποιονδήποτε συνάνθρωπο είναι δεδομένα. Αλλά είναι θέμα που αφορά άλλη ανάρτηση και όχι αυτή..
*Συμπαθάτε με για την πολυλογία, ήθελα να γίνω σαφής και να αποφύγω τον χαρακτηρισμό μου ως “ισοπεδωτικού Πρετεντέρη)… 🙂 🙂 🙂
. .
Τα πράγματα είναι απλά. Μιλάς για ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς βάζοντάς τους σε ένα τσουβάλι. Αυτό λέγεται ισοπεδωτικός λόγος. Αυτό κάνει και ο Πρετεντέρης και η κυβέρνηση. ΕΠΙΜΕΝΩ: Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται, έστω με τα λίγα μέσα που διαθέτουν …που δεν εκκλησιάζονται ή δεν λαμβάνουν μέρος στις παρελάσεις παραδείγματος χάρη και υπάρχουν και γονείς που τους στηρίζουν ..
Ούτε παραγγελιά να το χα…
“Κοινοποιω απο τον τοιχο φιλης εκπαιδευτικού:
“Γονιός ήρθε στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί στη διεθύντρια επειδή δίδαξα στα παιδιά (Ε’ δημοτικού) τον Κεμάλ του Χατζηδάκι στο μάθημα της μουσικής κατηγορώντας με για ισλαμική προπαγάνδα. Αντίδραση διευθύντριας? Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες που είχα μοιράσει. Έπειτα με κάλεσε στο γραφείο της και αφού δήλωσε απογοητευμένη από τη δουλειά μου μου ανέλυσε για ποιους λόγους στο δημοτικό μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα….”
http://risinggalaxy.wordpress.com/2013/05/29/%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%B7%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B9-%CF%85%CF%80%CF%8C-%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BE%CE%B7-%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B7/
Μα το παράδειγμα που φέρνεις ενισχύει την άποψή μου: Κάποιοι με διάφορους τρόπους αντιστέκονται …..
Το παράδειγμα που έφερα μιλάει για ένα ελάχιστο λογικής που μπορεί να αποδεχτεί ένα “ευνομούμενο”, “δυτικό”, “πολιτισμένο” ΚΡΑΤΟΣ. Να μπορεί η “κυρία “της μουσικής να διδάσκει τον Κεμάλ του Χατζηδάκι, χωρίς τον φόβο να την κατηγορήσουν ότι διδάσκει τον Κεμάλ Αττατούρκ!
Έχοντας κατά νου και τον σημερινό, νέο λιθοβολισμό της Ρεπούση και μιλώντας πιό ριζοσπαστικά, αναρωτιέμαι… Μπορούν/διδάσκουν Ιστορία από τις πηγές ή βιβλία της επιλογής τους; Εναλλακτικά διδάσκουν κάτι άλλο, δημιουργικό την ώρα της θρησκευτικής αποχαύνωσης; Κρατάνε τους παπάδες έξω από τα σχολεία όταν πάνε για αγιασμό/εξομολόγηση; Μπορούν να μην διδάξουν την πολεμική αρετή των προγόνων, το στρατιωτικό βήμα, να μην κάνουν τις κιτς εκδηλώσεις και άλλα πολλά;
*Όταν μπαίνεις με την θέλησή σου στο μαντρί για να εξασφαλίσεις φαϊ, είναι αφέλεια να μην πιστεύεις ότι κατάληξή σου είναι το σφαγείο. Πρέπει επίσης να έχεις υπόψη ότι αποδέχεσαι τους κανόνες ότι το πότε θα βγαίνεις, πότε θα μπαίνεις, πότε θα ποτίζεσαι και με τί, είναι αποφάσεις του βοσκού και αποκλειστικά και μόνο!
**Είναι σίγουρο πως με σωστή παιδεία τόσο στο ανθρώπινο όσο και στο ακαδημαϊκό υλικό της, δεν θα υπήρχε ανάγκη για αφίσες, τρικάκια, μικροφωνικές (που αντικειμενικά δεν φέρνουν αποτελέσματα).
***Ειλικρινά περιμένω με ενδιαφέρον να ακούσω τους τρόπους αντίδρασης (στα θέματα αρχών που σχολίασα, όχι στα δευτερεύοντα) αυτών των κάποιων…
http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=27097%3Agia-osoys-mexri-simera-pisteyan-oti-o-xoros-toy-zaloggoy-eixe-symbei-st-alitheia-toy-a-dimokidi-&catid=102%3A2011-11-22-16-27-25&Itemid=157
Κανένας δεν μπαίνει με τη θέλησή του στο μαντρί της μισθωτής εργασίας. Γι’ αυτό είναι απαράδεκτο να υποστηρίζεις ότι αφού μπήκε στο παιχνίδι είναι και υποχρεωμένος να υπακούει. Είναι άκρως συντηρητική άποψη. Το εργασιακό περιβάλλον επίσης δεν είναι έτσι μονολιθικό όπως το περιγράφεις (με τον βοσκό και τα πρόβατα). Είναι συγκρουσιακό (και στα αίτιά του και στην καθημερινή του πράξη). Άρα οι στιγμές της ρήξης είναι οιωνεί απελευθερωτικές και νομίζω ότι πρέπει να τις στηρίζουμε κριτικά.
Οι αφίσες, τα τρικάκια, οι μικροφωνικές, τα κείμενα, οι εκδηλώσεις, οι δημόσιες συζητήσεις, είναι σημαντικές μορφές πολιτικής επικοινωνίας. Το πρόβλημα είναι η μικρή τους συχνότητα, η ευκαιριακή εμφάνιση, η κακή οργάνωση και όχι ότι είναι τα ίδια αναποτελεσματικά ως μέσα. Έχουν αποτέλεσμα, όχι όμως πάντα και οι λόγοι είναι πολλοί. Ένας σοβαρός λόγος είναι το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε. Γι’αυτό νομίζω ότι στόχος μας θα πρέπει να είναι ο πολλαπλασιασμός τους, με περισσότερη γνώση και καλύτερη αισθητική….
Να ξεκινήσω με το δόγμα(;), θεώρημα(;) της φράσης “Κανένας δεν μπαίνει με τη θέλησή του στο μαντρί της μισθωτής εργασίας” Υπάρχουν πολλά παληκάρια (και κοπέλες) που σφάζονται στην ποδιά της. Ειδικά για τον Δημόσιο/κρατικό τομέα. Εξασφαλίζεσαι, παίρνεις κάτι από το “άρωμα της εξουσίας”, έχει και καλό εφάπαξ… 🙂
Στο επίμαχο τώρα…
Φίλε Άγι, αλλού επικεντρώνομαι εγώ, άλλα λέω, αλλού επικεντρώνεσαι εσύ, και για άλλα μου απαντάς, απομονώνοντας φράσεις μου! Αν και έχω ήδη ζητήσει ο όποιος σχολιασμός να είναι στα πλαίσια του αρχικού μου σχολιαμού (αρχών) και όχι δευτερεύοντων (πχ, εργασιακού, συνδικαλιστικού, κλπ) επιμέρους θεμάτων.
Η Παιδεία (τό πα και το ξαναλέω και δεν καταλαβαίνω πού διαφωνούμε) είναι το διαμορφωτήριο των νέων ανθρώπων, είναι φτιαγμένη για να υπηρετεί το σύστημα και “μπάτσοι” του συστήματος αυτού είναι οι εκπαιδευτικοί.
Να το πω μεραφορικά…Αν σαν χορτοφάγος πιάσω δουλειά σε ένα σφαγείο (και μάλιστα μετά από επιλογή μέσα από εξετάσεις ώστε να είμαι ο καλύτερος) ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τί κάνουν μέσα στο σφαγείο, ποιά είναι τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις μου εκεί. Όπως και το ότι αφεντικό μου είναι η ιδιοκτησία του σφαγείου και ότι αυτού τα συμφέροντα εξ-υπηρετώ και ότι αυτός βάζει τους κανόνες.
Μπορώ να διαμαρτυρηθώ για πιό ανώδυνες συνθήκες σφαγής, για αυθαίρετη αλλαγή των όρων της σύμβασής μου (που έχω υπογράψει), καλύτερες συνθήκες εργασίας κλπ. Ποτέ δεν μπορώ να διαμαρτυρηθώ όμως για να ακυρώσω το αντικείμενο εργασίας μου. Δηλαδή την σφαγή. έτσι απλά.
Το αν δηλαδή ένας “αγωνιστής” ΜΑΤατζής διαμαρτυρηθεί για κάτι από τα παραπάνω δικαιολογημένα, δεν θα με κάνει να λησμονήσω και το τί υπηρετεί …
H συζήτηση μου έφερε στη μνήμη αυτό εδώ το γράμμα…
http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG1598
Για την αποτελεσματικότητα των αντιρατσιστικών εκδηλώσεων, περισσότερα εδώ από το eagainst.com
http://eagainst.com/articles/post-elections/
Τελειώνοντας, ένα προσωπικό παράπονο. Η εύκολη απονομή χαρακτηρισμών. Αν και δεν με αγγίζει πλέον ο ολοκληρωτισμός τους.Συντηρητικός και απαράδεκτος; Για μένα, συντηρητικός, είναι αυτός που φοβάται νέες λύσεις και αγαπά παλιά προβλήματα.
Κλείνω με το ορίτζιναλ ανατρεπτικό, ισοπεδωτικό, απλά ροκ!
http://www.youtube.com/watch?v=m55RDNlWnLI
Να το πω με άλλα λόγια: Η μισθωτή δουλεία είναι ο εκβιασμός, το βαρύτατο τίμημα μιας ολόκληρης ζωής με αντάλλαγμα την επιβίωση. Δεν είναι ζήτημα επιλογής, γιατί δεν αφήνεται καμία δυνατότητα επιλογής από το κυρίαρχο κοινωνικό σύστημα. Αυτό εννοώ λέγοντας ότι κανείς δεν μπαίνει με τη θέλησή του στο μαντρί της μισθωτής εργασίας. Η μόνη ελευθερία που μας παραχωρείται,είναι εκείνη του να είμαστε σύγχρονοι σκλάβοι, υποταγμένοι στο μισθό. Άρα το να υποστηρίζεις ότι όσοι μπήκαν στο χορό πρέπει να υποταχθούν στο σύστημα που υπηρετούν και να μην διαμαρτύρονται, είναι ταυτόσημο με τον λόγο των συνδικαλιστικών ηγεσιών και της κυβέρνησης. Γι’ αυτό θεωρώ απαράδεκτο να τους αποκαλείς όλους ταγμένους. Δεν είναι όλοι ταγμένοι και αυτό που λες είναι προσβολή γι’ αυτούς που αγωνίζονται. Δεν διαφωνώ στο ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυταρχικό και σκοταδιστικό. Οι δάσκαλοι όμως δεν είναι μπάτσοι όπως λες (είναι ισοπεδωτική η εξίσωση) αφού ο θεσμός του σχολείου έχει εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό από το σχολείο του 19ου αιώνα.
Νομίζω πως και οι δυό μας το έχουμε εξαντλήσει το ζήτημα. Και συμφωνούμε ότι διαφωνούμε. Κλείνω την συζήτηση με 2 παρατηρήσεις…
1) Πουθενά εγώ δεν “υποστηρίζεις ότι όσοι μπήκαν στο χορό πρέπει να υποταχθούν στο σύστημα που υπηρετούν και να μην διαμαρτύρονται”, άρα δεν μπορεί να έχω λόγο “ταυτόσημο με τον λόγο των συνδικαλιστικών ηγεσιών και της κυβέρνησης”. Αυτό που είπα είναι πως δεν μπορούν να ακυρώσουν τον ρόλο και το έργο τους. Και πάλι όμως, ι χωρίς να τους “συμβουλεύω” να υποταχτούν αδιαμαρτύρητα. Ο ρόλος και το έργο τους είναι κρατική πρόνοια με γνωμοδοτικό όργανο του υπουργού (για ζητήματα εκπαιδευτικού σχεδιασμού και για μείζονος σημασίας ζητήματα εκπαιδευτικής πολιτικής) το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Περισσότερα για το κρατικό αυτό όργανο εδώ…
http://www.esyp.gr/
2) Είναι νομοτέλεια ότι “ο θεσμός του σχολείου έχει εξελιχθεί σε κάτι διαφορετικό από το σχολείο του 19ου αιώνα”. Μα τό ίδιο και το κράτος και η μισθωτή εργασία έχουν εξελιχτεί σε κάτι διαφορετικό. Σε όλα, στην εποχή μας, έχουμε πολύ μεγαλύτερη “αίσθηση ελευθερίας” και συμμετοχής. Στον βαθμό που αυτή επιτρέπεται φυσικά και στον βαθμό που δεν είναι απειλητική…
Αυτά….