Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΛΟΒΕΡΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ /ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΩΣ ΑΠΕΙΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ
Υπουργείο Ρατσισμού, Υπουργείο Απανθρωπισμού, Υπουργείο Αρρώστιας, ή όπως θέλει ας το ονομάζει, πλέον, ο καθένας, αλλά επ΄ ουδενί Υπουργείο Υγείας, όπως, έστω κατ΄ όνομα, ήταν μέχρι τώρα. Ο Αδωνις έβαλε από την πρώτη μέρα την φαιόχρωμη σφραγίδα του. Δεν είναι τυχαίο που ένας από τους πρώτους ανθρώπους που συνάντησε αμέσως μόλις ορκίστηκε ως Υπουργός, ήταν ο Λοβέρδος, προφανώς για να τον μυήσει σε όσα ρατσιστικού/φασιστικού χαρακτήρα είχε ο ίδιος εισάγει, αλλά έμειναν στη μέση. Η σύλληψη, φυλάκιση και διαπόμπευση των οροθετικών ιερόδουλων και η στρατοπεδοποίηση της κοινωνίας μέσω της δημιουργίας «υγειονομικής ζώνης» για τον εγκλεισμό των μεταναστών (αλλά, εν συνεχεία, και των τοξικοεξαρτημένων και των αστέγων) ως «επικινδύνων» για την «δημόσια υγεία», ήταν το έργο που σημάδεψε οριστικά αυτόν τον χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της σύγχρονης «κοινοτοπίας του κακού», που εμβληματικός της, ιστορικά, εκπρόσωπος ήταν, για την Χάνα Αρεντ, ο Αϊχμαν. Ο Λοβέρδος ανήκει στην ίδια οικογένεια.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης συνιστά το «βήμα παραπέρα» σ΄ αυτό το ακροδεξιό/νεοναζιστικό τόξο, που ακουμπά χωρίς καμιά, πλέον, «συστολή», την Χρυσή Αυγή και που συσπειρώνεται για ένα αμείλικτο κοινωνικό πόλεμο εξόντωσης των κάθε είδους «διαφορετικών», αποκλεισμένων και εξαθλιωμένων. Δεν είναι τυχαίο που ένα άτομο με το προφίλ του Αδωνι τοποθετήθηκε σ΄ ένα χώρο όπως αυτός της Υγείας που, ιστορικά, αποτελεί, πέραν των άλλων, και ένα βασικό μοχλό κοινωνικού ελέγχου, μέσα από την λειτουργία του υγειονομικού θεσμού ως τέτοιου, μέσα από τις «υγειονομικές ζώνες», τον στρατοπεδικό εγκλεισμό/καραντίνα, τις διάφορες κατασταλτικές μεθοδεύσεις διαμέσου της «ιατρικοποίησης» της εκάστοτε κρίσης. Ας μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος εγκλεισμός των εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους ναζί, πριν το Αουσβιτς και τους θαλάμους των αερίων, ήταν με το πρόσχημα του κινδύνου που υποτίθεται ότι, «ως εβραίοι», αντιπροσώπευαν για την «δημόσια υγεία», κυρίως για επιδημία φυματίωσης – καληώρα όπως ήδη θεωρούσε ο Αδωνις για τους μετανάστες πριν καν αναλάβει ως Υπουργός Υγείας. Με το κλείσιμο και νοσοκομείων επί θύραις, τις μετακινήσεις και απολύσεις προσωπικού και από τον χώρο της Υγείας να επαπειλούνται και την περαιτέρω δημιουργία των όρων για τον αποκλεισμό της πλειονότητας της κοινωνίας εκτός πάσης δυνατότητας λήψης υπηρεσιών υγείας, η στρατηγική της τρόικας, μέσω προσώπων ακραιφνώς ρατσιστικής, εθνικιστικής και φασιστικής κοπής όπως ο Αδωνις, είναι η κλιμάκωση ενός κοινωνικού/ταξικού πολέμου μέχρις εσχάτων, με μια προσπάθεια συσπείρωσης των πιο εξαθλιωμένων και απελπισμένων στρωμάτων, της κοινωνικής σκόνης που παράγει η κρίση, σπέρνοντας αποπροσανατολισμό, σύγχυση και παθητικοποίηση, καλλιεργώντας την κοινωνική παράλυση και ευελπιστώντας ακόμα και στην ενεργητική κινητοποίηση κάποιων εξ΄ αυτών, στην λογική του κοινωνικού κατακερματισμού και κανιβαλισμού, στο έργο της κατεδάφισης – ακόμα κι΄ αν αυτή η κατεδάφιση στρέφεται εν τέλει και εναντίον τους.
Ισως, όμως, μια κυβέρνηση με έναν Αδωνι στο Υπουργείο Υγείας (όπως και με ένα Κυριάκο Μητσοτάκη από την άλλη) να είναι και σημάδι ότι το τέλος της είναι κοντά….
2/7/2013
Σχόλιο από psyspirosi.gr