Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΓΙΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Ριτσώνα: Το πιο ακατάλληλο μέρος για φιλοξενία. 700 περίπου άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν  πεταμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση,  χωρίς ίχνος υποδομών, μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς  ανθρώπινη ψυχή τριγύρω, με άθλιο φαγητό  και δίπλα έλος. Οι ίδιοι λένε χαρακτηριστικά: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», «we are humans, not animals».

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύοντας ότι η εξαθλίωση  στα στρατόπεδα κράτησης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «hotspot» αποτελεί κυβερνητική επιλογή. Αποτελούν μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό να κουκουλωθεί  το «πρόβλημα». Από την άλλη όμως, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για συγκεκριμένους ιδιώτες και ΜΚΟ εν μέσω κρίσης. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. ΜΚΟ που βολεύουν «ημέτερους» και διαχειρίζονται χωρίς διαφάνεια κονδύλια της ΕΕ. Εκμετάλλευση των προσφύγων για πολιτικά οφέλη.

Το κράτος διαχειρίζεται την ‘’ένταξη στον κοινωνικό ιστό’’ αυτών των ανθρώπων απομονώνοντάς τους από την υπόλοιπη ντόπια κοινωνία. Πέρα από συλλογικότητες και ευαισθητοποιημένους πολίτες που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και μπορούν να πιστοποιήσουν τα προβλήματα που οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν, καλλιεργείται ένα κλίμα τρόμου και ρατσισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Ο παθητικός τηλεθεατής, χωρίς να έχει αυτή την ανθρώπινη επαφή,  δεν μπορεί παρά να τρομοκρατηθεί. Τρόμος μην μας πάρουν δήθεν άλλοι τη δουλειά μας που ούτως ή άλλως η σημερινή αριστερή κυβέρνηση κατάντησε να θεωρείται « προνόμιο». Τρόμος για την ασφάλειά μας, τρόμος για την υγεία μας, τρόμος μην τυχόν και τα παιδιά τους συγχρωτιστούν στα ίδια σχολεία με τα δικά μας παιδιά. Τρόμος για τη στοιχειώδη επιβίωσή μας, εν γένει, που πολύ απέχει από μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτή την ατμόσφαιρα δέους διαχειρίζεται το κράτος, κατακερματίζοντας την οποιαδήποτε λογική αλληλεγγύης και αντίστασης, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του, μια εξουσία μακριά από τους ανθρώπους και πάντα εναντίον τους.

Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις  δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα.

Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι και βέβαια να σταματήσει να σπαταλάται το χρήμα που προορίζεται για τους πρόσφυγες για την κερδοσκοπία τρίτων.

Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των προσφύγων κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον. Ο μόνος δρόμος λοιπόν είναι αυτός της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, το μόνο όπλο της κοινωνίας σε καταστάσεις σαν και αυτές. Το γκέτο της Ριτσώνας δεν είναι φιλοξενία, είναι απομόνωση και αποκλεισμός.

 

Απαιτούμε:

• Να σταματήσουν οι πόλεμοι.

• Ασφαλή και ελεύθερη διέλευση για τους πρόσφυγες προς τις χώρες επιλογής τους.

• Να αποχωρήσει τώρα η Frontex και το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

• Τέλος στις επαναπροωθήσεις μεταναστών.

• Να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.

• Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

• Κατάργηση της συνθήκης του Δουβλίνου. Δικαίωμα για άσυλο.

• Όχι στην εμπορευματοποίηση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη στα χέρια του λαού και όχι των ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιριών.

• Όχι στη στοχοποίηση κοινωνικών αγωνιστών και αλληλέγγυων-Κάτω τα χέρια από τους αλληλέγγυους.

• Για όσο καιρό μείνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ να φιλοξενηθούν σε σπίτια και αξιοπρεπείς κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.

   Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών/τριών για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστ(ρι)ες

Solidarie36@gmail.com