ΣΑΝ ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ 

Σαν από θαύμα

Τα πορτοκάλια μιας πορτοκαλιάς επάνω στα κλαδιά

Σαν από θαύμα

Προχωρεί ένας άνθρωπος

Σαν από θαύμα βάζοντας

Το ένα του πόδι μπρος απ’ τ’ άλλο για να περπατήσει

Σαν από θαύμα

Ένα λευκό πέτρινο σπίτι πίσω του

Σαν από θαύμα

Σταματάει ο άνθρωπος μπρος στην πορτοκαλιά

Κόβει ένα πορτοκάλι το καθαρίζει και το τρώει

Ρίχνει τα φλούδια μακριά και φτύνει τα κουκούτσια

Σαν από θαύμα σβήνοντας

Την πρωινή του δίψα

Σαν από θαύμα

Ο άνθρωπος χαμογελάει

Βλέπει τον ήλιο που ανατέλλει και που λάμπει

Σαν από θαύμα

Και μαγεμένος επιστρέφει  σπίτι του

Εκεί σαν από θαύμα βρίσκει τη γυναίκα του

Να ’χει αποκοιμηθεί

Και μαγεμένος την κοιτάζει

Τόσο όμορφη και νέα

Σαν από θαύμα

Είναι γυμνή στον ήλιο

Την κοιτάζει

Κι αυτή ξυπνάει σαν από θαύμα

Του χαμογελά

Σαν από θαύμα τη χαϊδεύει

Σαν από θαύμα εκείνη τον αφήνει

Λοιπόν σαν από θαύμα

Περνάνε διαβατάρικα πουλιά

Σαν από θαύμα τα πουλιά

Πηγαίνουν προς τη θάλασσα

Πετούν ψηλά

Πάνω απ’ το πέτρινο αυτό σπίτι

Όπου ο άντρας και η γυναίκα

Σαν από θαύμα

Κάνουν έρωτα

Πάνω απ’ τον κήπο τα πουλιά περνούν

Πάνω απ’ τον κήπο της πορτοκαλιάς που τώρα νανουρίζει

Τα πορτοκάλια της στο πρωινό αεράκι

Σαν από θαύμα ρίχνοντας τη σκιά της

Στο δρόμο απ’ όπου ένας παπάς περνάει

Στη σύνοψή του βυθισμένος

Στη σύνοψή του που κρατάει στα χέρια.

Και τέλος ο παπάς πατάει σ’ εκείνο το πορτοκαλόφλουδο

Πού ’ριξε ο άνθρωπος από μακριά

Γλιστράει και πέφτει

Πέφτει ακριβώς

Όπως ένας παπάς ένα όμορφο πρωινό

Γλιστράει σ’ ένα πορτοκαλόφλουδο

Και πέφτει.

ΖΑΚ  ΠΡΕΒΕΡ

(Από τη συλλογή ποιημάτων ‘’Θέαμα και Ιστορίες’’, εκδ. Ύψιλον)