Ριτσώνα: Το πιο άκυρο μέρος για φιλοξενία. Μακριά από την πόλη, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς ίχνος ανθρώπινης ψυχής τριγύρω, με αφόρητο κρύο, υγρασία και δίπλα έλος. Κάθε βράδυ η παγωνιά θερίζει.

Οι συνθήκες διαβίωσης  στο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που χρησιμοποιείται ως κέντρο δήθεν φιλοξενίας προσφύγων παραμένουν άθλιες. Μέσα στη λάσπη όποτε βρέχει, ακόμη χωρίς τρεχούμενο νερό, θέρμανση,  ρεύμα (με μόνο μια γεννήτρια που αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες), χωρίς υποτυπώδεις δυνατότητες προσωπικής υγιεινής και καθαριότητας, με ανεπάρκεια γιατρών (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων εθελοντών), με ελλείψεις σε φάρμακα.  Το χειρότερο παραμένει και είναι σίγουρο ότι δεν θα αλλάξει: Τους έχουν μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα.

Χθες (20/3) βράδυ έφθασαν άλλοι 450 πρόσφυγες χωρίς όμως να έχουν στηθεί οι σκηνές που θα τους ”φιλοξενούσαν”. Στην πραγματικότητα πετάχτηκαν μέσα στην παγωνιά με απόλυτη αναξιοπρέπεια. Είναι ζήτημα εγκληματικής ανικανότητας των αρμοδίων; Αδιαφορίας; Ηλιθιότητας ίσως; Ή μάλλον ο απερίφραστος στόχος της κυβερνητικής βιοπολιτικής είναι η μεγαλύτερη εξαθλίωση αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους;