Υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία μπορούσαμε να σκεπτόμαστε ότι η “κυριαρχία του έθνους” ήταν εντελώς διαφορετική από την κυριαρχία της κληρονομικής μοναρχίας και κατά συνέπεια θα συνέβαλε στην εξασθένιση της εξουσίας του κράτους. Καθώς η δημοκρατία αγωνιζόταν για την εδραίωση της, η σκέψη αυτή μπορούσε να έχει μια κάποια βασιμότητα. Αλλά αυτή η περίοδος έχει πια προ πολλού παρέλθει. Τίποτα δεν έχει σταθεροποιήσει την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια του κράτους όσο η θρησκευτική πίστη στην κυριαρχία του έθνους, που πλέον είναι και επικυρωμένη και νομιμοποιημένη από το καθολικό δικαίωμα ψήφου. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι και αυτό το δικαίωμα είναι μια θρησκευτική ιδέα πολιτικής φύσεως. Ακόμα και ο Κλεμανσώ το εξέφρασε σοφά, όταν, εσωτερικά έρημος και πικραμένος, έφτασε στο τέλος της καριέρας του: “Η λαϊκή ψήφος είναι ένα παιχνίδι που το βαριόμαστε γρήγορα. Αλλά δε χρειάζεται να το φωνάζουμε μεγαλοφώνως διότι ο λαός πρέπει να έχει μια θρησκεία. Λυπηρό αλλά αληθές”.

Ο μετασχηματισμός των ανθρώπινων ομάδων σε έθνη, δηλαδή σε λαούς ενός κράτους, δεν άνοιξε το δρόμο σε καμία νέα προοπτική για την Ευρώπη. Απεναντίας, έχει συγκροτήσει έναν ισχυρό προμαχώνα για τη διεθνή αντίδραση και αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια για την κοινωνική απελευθέρωση. Μέσω αυτής της διαδικασίας, η ευρωπαϊκή κοινωνία διαιρέθηκε σε ανταγωνιστικές ομάδες που αλληλοαντιμετωπίζονται με υποψία και συχνά με μίσος. Και σε κάθε χώρα, ο εθνικισμός παραφυλάει με άγρυπνο μάτι για να διατηρεί σταθερή αυτήν τη φρικτή κατάσταση. Οπουδήποτε παρατηρείται μία αμοιβαία προσέγγιση των λαών, οι υποστηρικτές του εθνικισμού πάντοτε ρίχνουν καινούργια καύσιμα στις φλόγες του εθνικού ανταγωνισμού. Διότι το εθνικό κράτος διατηρείται ζωντανό λόγω αυτών των εθνικών ανταγωνισμών και θα εξαφανιζόταν τη στιγμή που δε θα ήταν πλέον ικανό να συντηρεί τον τεχνητό διαχωρισμό των λαών.

Ρούντολφ Ρόκερ, Εθνικισμός και πολιτισμός

Αύριο, Σάββατο 18/6 στις 20:00,  η χρυσαυγίτικη συμμορία δολοφόνων του Μιχαλολιάκου διοργανώνει εκδήλωση  στο  ξενοδοχείο Lucy (μια απαράδεκτη κίνηση αποδοχής των ναζιστών από τη διεύθυνση του ξενοδοχείου)  στην παραλία της Χαλκίδας.  Παρόντες θα είναι το κάθαρμα ο Μιχαλολιάκος που ανέλαβε την ευθύνη της δολοφονίας του Φύσσα και τα τσιράκια του  ο Κασιδιάρης και ο Γ. Επιτήδειος.  Ένας δολοφόνος και η συμμορία του κυκλοφορούν ελεύθεροι προπαγανδίζοντας τη ναζιστική πολιτική τους  και είναι  η περίτρανη απόδειξη της κατάντιας του πολιτικού συστήματος που κυβερνάει τη χώρα αλλά και της ανοχής μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας στα κηρύγματα εθνικιστικού/ρατσιστικού μίσους των φασιστών.

Θεωρούμε επιτακτικό να αντιταχθούμε με θάρρος ενάντια σε κάθε ρατσιστική – εθνικιστική εκδήλωση, στο φυλετικό μίσος, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία που σπέρνουν οι διάφοροι ξενηλάτες. Να μην τους ανεχόμαστε όπου και να τους συναντάμε, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σχολείο. Να μην στρέφουμε το βλέμμα απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις τους, να μην σιωπούμε στα φοβικά κηρύγματα του μίσους τους με το πρόσχημα ότι δε μας αφορούν. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση ”η σιωπή είναι συνενοχή” αποκτάει όλο το ανατριχιαστικό της εύρος.

Είναι προσβλητικό για την οικογένεια του Παύλου Φύσσα και των  μεταναστών που δολοφονήθηκαν από τους χρυσαυγίτες να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να προπαγανδίζουν την πολιτική του ρατσιστικού/εθνικιστικού/ξενοφοβικού τους μένους.

Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες εκφράζει τη βούλησή μας για μια ευρύτερη αλληλεγγύη, για ένα κίνημα που θα ενώνει στον ίδιο αγώνα εκείνους που, απηυδισμένοι από τις εξουσιαστικές πολιτικές της αριστεράς και της δεξιάς, συνειδητοποιούν ότι είναι καιρός να αντιπαραθέσουν σε μια διεφθαρμένη κοινοβουλευτική/καπιταλιστική ολιγαρχία την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας, την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ολόκληρης της ζωής μας. Είναι εφικτό αρκεί να το θελήσουμε…

Έξω οι ναζί από τις γειτονιές.

Ο φασισμός φυτρώνει στη δυστυχία, καλλιεργείται από την αμάθεια και ποτίζεται με το νερό της ιστορικής λήθης.

Όσο σου κλέβουν τη ζωή τόσο σε ταΐζουν με έθνος και φυλή.

ΟΥΛΑΛΟΥΜ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ ΓΙΑ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Ριτσώνα: Το πιο ακατάλληλο μέρος για φιλοξενία. 700 περίπου άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν  πεταμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση,  χωρίς ίχνος υποδομών, μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς  ανθρώπινη ψυχή τριγύρω, με άθλιο φαγητό  και δίπλα έλος. Οι ίδιοι λένε χαρακτηριστικά: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», «we are humans, not animals».

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύοντας ότι η εξαθλίωση  στα στρατόπεδα κράτησης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «hotspot» αποτελεί κυβερνητική επιλογή. Αποτελούν μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό να κουκουλωθεί  το «πρόβλημα». Από την άλλη όμως, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για συγκεκριμένους ιδιώτες και ΜΚΟ εν μέσω κρίσης. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. ΜΚΟ που βολεύουν «ημέτερους» και διαχειρίζονται χωρίς διαφάνεια κονδύλια της ΕΕ. Εκμετάλλευση των προσφύγων για πολιτικά οφέλη.

Το κράτος διαχειρίζεται την ‘’ένταξη στον κοινωνικό ιστό’’ αυτών των ανθρώπων απομονώνοντάς τους από την υπόλοιπη ντόπια κοινωνία. Πέρα από συλλογικότητες και ευαισθητοποιημένους πολίτες που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και μπορούν να πιστοποιήσουν τα προβλήματα που οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν, καλλιεργείται ένα κλίμα τρόμου και ρατσισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Ο παθητικός τηλεθεατής, χωρίς να έχει αυτή την ανθρώπινη επαφή,  δεν μπορεί παρά να τρομοκρατηθεί. Τρόμος μην μας πάρουν δήθεν άλλοι τη δουλειά μας που ούτως ή άλλως η σημερινή αριστερή κυβέρνηση κατάντησε να θεωρείται « προνόμιο». Τρόμος για την ασφάλειά μας, τρόμος για την υγεία μας, τρόμος μην τυχόν και τα παιδιά τους συγχρωτιστούν στα ίδια σχολεία με τα δικά μας παιδιά. Τρόμος για τη στοιχειώδη επιβίωσή μας, εν γένει, που πολύ απέχει από μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτή την ατμόσφαιρα δέους διαχειρίζεται το κράτος, κατακερματίζοντας την οποιαδήποτε λογική αλληλεγγύης και αντίστασης, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του, μια εξουσία μακριά από τους ανθρώπους και πάντα εναντίον τους.

Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις  δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα.

Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι και βέβαια να σταματήσει να σπαταλάται το χρήμα που προορίζεται για τους πρόσφυγες για την κερδοσκοπία τρίτων.

Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των προσφύγων κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον. Ο μόνος δρόμος λοιπόν είναι αυτός της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, το μόνο όπλο της κοινωνίας σε καταστάσεις σαν και αυτές. Το γκέτο της Ριτσώνας δεν είναι φιλοξενία, είναι απομόνωση και αποκλεισμός.

 

Απαιτούμε:

• Να σταματήσουν οι πόλεμοι.

• Ασφαλή και ελεύθερη διέλευση για τους πρόσφυγες προς τις χώρες επιλογής τους.

• Να αποχωρήσει τώρα η Frontex και το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

• Τέλος στις επαναπροωθήσεις μεταναστών.

• Να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.

• Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

• Κατάργηση της συνθήκης του Δουβλίνου. Δικαίωμα για άσυλο.

• Όχι στην εμπορευματοποίηση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη στα χέρια του λαού και όχι των ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιριών.

• Όχι στη στοχοποίηση κοινωνικών αγωνιστών και αλληλέγγυων-Κάτω τα χέρια από τους αλληλέγγυους.

• Για όσο καιρό μείνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ να φιλοξενηθούν σε σπίτια και αξιοπρεπείς κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.

   Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών/τριών για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστ(ρι)ες

Solidarie36@gmail.com

Των Martin Smith και Tash Shifrin

Εισαγωγή στο Μέρος 2

Το πρώτο μέρος εδώ

Αυτό είναι το 2ο μέρος της σειράς που μελετάει την επικίνδυνη αναβίωση των φασιστικών και ακροδεξιών ρατσιστικών κομμάτων και οργανώσεων στην Ευρώπη.

Θα εστιάσουμε σε χώρες όπου τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα έχουν σημειώσει σημαντική εκλογική ή και οργανωτική εξέλιξη. Υπάρχουν μικρές φασιστικές ομάδες που λειτουργούν σε αρκετές άλλες χώρες, αλλά με μικρά νούμερα και μικρή επίδραση. Σκοπεύουμε να μελετήσουμε ξεχωριστά την κατάσταση στη Ρωσία και να μην την περιλάβουμε εδώ.

Επόμενο στη σειρά θα είναι ένα άρθρο ανάλυσης, που θα περιλαμβάνει τους ορισμούς του φασισμού και του ακροδεξιού ρατσιστικού λαϊκισμού, και εκεί θα μελετήσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν σε αυτά τα κόμματα να ευδοκιμούν σήμερα.

Ελπίζουμε τα άρθρα αυτά να είναι χρήσιμα στους αντιφασίστες και αντιρατσιστές σε όλη την Ευρώπη.

Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες, να μας στείλουν σχόλια, αναφορές και αναλύσεις για τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα που δραστηριοποιούνται στις δικές τους χώρες ή περιοχές. Είστε ευπρόσδεκτοι να αναρτήσετε τις σκέψεις σας στο πεδίο των σχολίων, ή αν προτιμάτε να έρθετε σε επαφή μας offline, τότε μπορείτε να μας στείλετε email στη σελίδα μας. Πραγματικά ελπίζουμε να στηρίξετε αυτό το εγχείρημα.

Ουγγαρία

Το στοίχημα σήμερα στην Ευρώπη, είναι ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής, η επιβίωση ή  η εξαφάνιση των ευρωπαϊκών αξιών και εθνών, ή και η μετατροπή τους πέραν αναγνωρίσεως… Θέλουμε να προστατευτεί η Ευρώπη, για τους Ευρωπαίους. Αλλά υπάρχει κάτι που δεν το θέλουμε απλώς, αλλά το θέλουμε γιατί εξαρτάται μόνο από μας: θέλουμε να διατηρήσουμε μια ουγγρική Ουγγαρία.

— Viktor Orbán, Πρωθυπουργός και αρχηγός του  Fidesz

Αν θες να καταλάβεις πώς ένα ακροδεξιό κόμμα κυβερνάει μια χώρα, δε χρειάζεται να κοιτάξεις πέρα από την Ουγγαρία και την κυβέρνηση Fidesz (Magyar Polgári Szövetség, Ουγγρική αστική συμμαχία). Ένα κόμμα που άρχισε τη ζωή του σαν φιλελεύθερο αντικομουνιστικό κόμμα υπό την ηγεσία του Viktor Orbán έγινε ένα σκληρό δεξιό, ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα σήμερα.

Στα δεξιά του  Fidesz  βρίσκεται το ναζιστικό κόμμα Jobbik, που πιέζει για ακόμα πιο ακροδεξιά.

Το Fidesz  προσπαθεί να επαναφέρει τη θανατική ποινή, που είναι εκτός νόμου στην ΕΕ. Ο  Orbán χρησιμοποιεί την προσφυγική κρίση για να αυξήσει τις αντιμεταναστευτικές ρυθμίσεις. Το μανιφέστο του Fidesz εξισώνει τους μετανάστες με τους τρομοκράτες, λέει πως οι μετανάστες παίρνουν τις δουλειές των Ούγγρων, προτείνει στρατόπεδα κράτησης για τους παράνομους μετανάστες, και δηλώνει πως θα πρέπει να κάνουν καταναγκαστική εργασία.

Όπως και το Jobbik – βλ. παρακάτω – το Fidesz έχει στοχοποιήσει τους Ούγγρους Ρομά. Έχει ενθαρρύνει τα ξεχωριστά σχολεία και κλείνει τα μάτια στις αρχές που χτίζουν τείχη γύρω από τις κοινότητες των ρομά. Με ένα μέτρο που στοχεύει κυρίως τη μειονότητα των ρομά, πέρασε έναν νόμο που επιτρέπει στους κυβερνητικούς αξιωματούχους να επιθεωρούν τα σπίτια των ανθρώπων για «καθαριότητα» προκειμένου να παραλάβουν το επίδομα ανεργίας τους.

Το Fidesz επίσης γιορτάζει το φασιστικό παρελθόν της Ουγγαρίας. Οι επίσημοι του  Fidesz  έχουν συμμετάσχει σε τελετές ανέγερσης μνημείων Miklós Horthy. Ο  Horthy ήταν ένας ακροδεξιός ηγέτης της Ουγγαρίας μεταξύ 1920 και 1944 που έπαιξε ρόλο στους θανάτους δεκάδων χιλιάδων Ούγγρων Εβραίων στο ολοκαύτωμα.

Σήμερα το Fidesz  σταδιακά γίνεται όλο και πιο αντιδημοκρατικό και καταπιεστικό. Έχει σχεδόν ολικό έλεγχο στις δημοκρατικές δομές της Ουγγαρίας, με 117 βουλευτικές έδρες (συν 16 του σύμμαχου KDNP) και 11 ευρωβουλευτές. Έχει αλλάξει το εκλογικό σύστημα, εδραιώνοντας περαιτέρω τη θέση του.

Το Jobbik (Κίνημα για μια καλύτερη Ουγγαρία) φτιάχτηκε το 2003 από μια μικρή ομάδα εθνικιστών και θρησκευόμενων φοιτητών. Μέχρι τις μαζικές διαμαρτυρίες του 2006 κατά της ουγγρικής κυβέρνησης, ήταν μια μικρή, ασήμαντη κίνηση. Συμμετέχοντας στις αναταραχές, ανέβηκε. Ενώ εμφανίστηκε και το  Magyar Gárda (Ούγγρος φρουρός), αυτοί οι μαυροφορεμένοι, που κάνουν βίαιες παρελάσεις που στοχεύουν τις κοινότητες των ρομά και των πολιτικά αντίθετων.

Υπάρχουν τρία βασικά θέματα στην πολιτική του Jobbik

1. Ο «τρίτος δρόμος « – πατριωτικός εθνικισμός συνδυασμένος με οικο-κοινωνική εθνική οικονομία
   2. Αντι-ρομά ρατσισμός και Αντισημιτισμός.
   3. Αντίθεση στο έγκλημα – που το φυλετικοποιεί, κατηγορώντας τους ρομά και άλλες μειονότητες για την αύξηση της εγκληματικότητας. Το Jobbik επανεισήγαγε τον όρο «γύφτικο έγκλημα» στον πολιτικό λόγο.

Η εκλογική έκρηξη του Jobbik  ήρθε το 2009 στις ευρωεκλογές, όπου κέρδισε 427.773 ψήφους (το 14,7%) και 3 ευρωβουλευτές. Σήμερα έχει 24 βουλευτές και 3 ευρωβουλευτές και ελέγχει 14 δημαρχεία.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα φασιστικά κόμματα στην Ευρώπη , ορόσημο επιρροής για τα άλλα φασιστικά κόμματα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη –τα οποία έχουν στενούς δεσμούς μαζί του. Έχει επίσης μικρές ομάδες στο Ηνωμένο βασίλειο και τις ΗΠΑ.

Το Jobbik, τρίτο μεγαλύτερο κόμμα σήμερα στην Ουγγαρία, πιέζει το  Fidesz να υιοθετεί όλο και πιο επιθετική ακροδεξιά και ρατσιστική  πολιτική.

Ιταλία

Η Ιταλία αντιμετωπίζει αναβίωση του φασισμού εν μέσω μιας μεγάλης αιφνίδιας αναδιοργάνωσης της ακροδεξιάς. Η Λίγκα του Βορρά, αρχικά ένα ρατσιστικό ακροδεξιό κόμμα με αποσχιστικές θέσεις για τη βόρεια Ιταλία, τώρα γίνεται εθνική οργάνωση –και ενώνει τις δυνάμεις του με την ανοιχτά φασιστική ακτιβιστική ομάδα Casa Pound Italia.

Δεν είναι η πρώτη αναζωπύρωση του φασισμού στην Ιταλία, όπου ποτέ δεν εξολοθρεύτηκε πλήρως μετά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, και όπου είχε μια ισχυρή συνεχή παρουσία αντίθετα από την υπόλοιπη Ευρώπη –και μια ιστορία συμμετοχής και δεσμών με το κράτος.

Παρόλο που μια πτυχή του φασισμού είχε παραμείνει περιχαρακωμένη από τότε που ο Μουσολίνι ίδρυσε το κίνημα, οι μορφές έχουν αλλάξει πολλές φορές. Σήμερα ο ιταλικός φασισμός, στο πλάι του ευρωπαϊκού φασισμού,  παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη φασιστικής ιδεολογίας που τη χρησιμοποιούν ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Το Casa Pound  πήρε το όνομα του από τον Αμερικάνο ποιητή και δηλωμένο φασίστα Έζρα Πάουντ. Ο αρχηγός του  Simone di Stefano λέει «η ηγεμονία του Μουσολίνι είναι το σημείο αναφοράς μας.».

Υπό τον νέο αρχηγό,  Matteo Salvini, η Λίγκα διοργάνωσε μια κοινή διαδήλωση με τους νέους συμμάχους της στη Ρώμη τον προηγούμενο χρόνο. Γύρω στα 25.000 άτομα ενώθηκαν κάτω από τα πανό της Λίγκας, της Casa Pound και μιας τρίτης ομάδας, της Fratelli di Italia-Alleanza Nazionale (FdI-NA), που οι ρίζες τους βρίσκονται στο Movimento Sociale Italiano, μια φασιστική οργάνωση που έφτιαξαν το 1946 οι υποστηρικτές του Μουσολίνι.

Η Λίγκα έχει εδώ και καιρό γίνει μία άγρια ρατσιστική οργάνωση, που στοχοποιεί κυρίως μετανάστες και Ιταλούς Ρομά.

Τώρα ανεβάζει την εκλογική της στήριξη, με τις δημοσκοπήσεις να της δίνουν ένα ποσοστό γύρω στο 15%. Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το το υψηλότερο εκλογικό της ποσοστό, το 10,1% στις εθνικές εκλογές του 1996 και το 10,2% στις ευρωεκλογές του 2009.

Τα βόρεια, η δύναμη της Λίγκας είναι πολύ μεγαλύτερη και στις επιτυχίες της περιλαμβάνεται η επανεκλογή του Luca Zaia στη θέση του κυβερνήτη του Βενέτο, με πάνω από 50% των ψήφων. Η Λίγκα έχει τώρα θεσπίσει μία  ιταλικού εύρους οργάνωση, τη Noi Con Salvini ενώ η  Casa Pound έχει μια νέα μετωπική οργάνωση, τη  Sovranità.

Ο δεσμός της Λίγκας με το  Casa Pound  δίνει στη συμμαχία μια παρουσία στους δρόμους, επίσης. Οι φασίστες βρίσκονται στο κέντρο των βίαιων επιθέσεων σε πρόσφυγες, ενώ έχουν αναφερθεί και επιθέσεις φασιστικών ομάδων σε αριστερούς και σε συνδικαλιστές.

Υπάρχουν και μικρότερες φασιστικές οργανώσεις όπως η Forza Nuova (Νέα Δύναμη), που ιδρύθηκε από τον Roberto Fiore, έναν ανοιχτό φασίστα και κάποτε μέντορα του τέως ηγέτη του Nick Griffin.

Ολλανδία

Το Κόμμα για την Ελευθερία (Partij voor de Vrijheid, PVV) είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα του οποίου ο αρχηγός, Geert Wilders, είναι έμβλημα για την ευρωπαϊκή ισλαμοφοβική ακροδεξιά. Το πολιτικό του πρόγραμμα μπορεί να αναλυθεί σε τέσσερα στοιχεία:  αντιμουσουλμανικός και ξενοφοβικός ρατσισμός, αντίθεση στην ΕΕ και ακροδεξιά κοινωνική πολιτική.

Έχει 15 βουλευτές και 4 ευρωβουλευτές. Το PVV  ήτα βασικό στη διαμόρφωση της ομάδας του ευρωκοινοβουλίου Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας  (ENF) στο πλάι του Εθνικού Μετώπου της Μαρί Λε Πεν –μια ένωση φασιστικών κομμάτων που αποτέλεσε σαφές βήμα προς τα δεξιά για το PVV.

Η δύναμη του ισλαμοφοβικού και ξενοφοβικού μηνύματος του PVV  μπορεί να εκτιμηθεί κοιτάζοντας τις βασικές του εκλογικές διακηρύξεις:

1. Καταγραφή της εθνικότητας για όλους τους Ολλανδούς
2. Απαγόρευση των ισλαμικών και των εβραϊκών εθίμων
3. Απέλαση των εγκληματιών που είναι ξένης εθνικότητας
4. Περιορισμοί στην εργασία μεταναστών από χώρες νέα μέλη της ΕΕ και από χώρες με μουσουλμανική πλειονότητα
5. Κλείσιμο των ισλαμικών σχολείων
6. «Συμβόλαια αφομοίωσης» για τους μετανάστες
7. Φόροι για τις μαντήλες  των μουσουλμάνων  γυναικών και απαγόρευση πώλησης του κορανίου
8. Απαγόρευση της μαντήλας στη δημόσια ζωή. Ban on headscarves in public life.
   

Ο ρατσισμός του Wilders γίνεται όλο και πιο γυμνός και ξεκάθαρος.

Νορβηγία

Το ρατσιστικό λαϊκιστικό ακροδεξιό Κόμμα της Προόδου (Fremskrittspartiet, FrP) συμμετέχει τώρα στη νορβηγική κυβέρνηση, ως νέος συνεργάτης του Συντηρητικού Κόμματος, μετά τις εκλογές του 2013. Χρησιμοποιεί ρητορική αντι-μεταναστευτική και αντι-μουσουλμανική για να κερδίζει ψήφους.

Η εκλογική του δύναμη στην πραγματικότητα έπεσε από το 22,9% του 2009 σε 16,3% το 2013 – δύο χρόνια μετά τη δολοφονία 77 ανθρώπων από τον ναζί Andres Breivik. Ο Breivik ήταν μέλος του FrP για κάποια χρόνια, και  παρόλο που είχε φύγει εφτά χρόνια πριν τη σφαγή,  το λαϊκό αίσθημα μεταστράφηκε από τις πράξεις και την λυσσώδη ισλαμοφοβία του και φαίνεται να επηρέασε τη δύναμη του FrP.  Αλλά η συμμετοχή του κόμματος στην εξουσία  έφερε ένα βαθύ κέρδος το Δεκέμβριο του 2015, όταν η κυβέρνηση όρισε τον πρώτο στην ιστορία της Νορβηγίας Υπουργό μετανάστευσης και έδωσε τη θέση στο FrP. Έτσι εισήχθησαν άγριοι νέοι νόμοι κατά των μεταναστών.

Το κόμμα ιδρύθηκε το 1973 σαν Κόμμα του Anders Lange με αιτήματα για τη μείωση στους Φόρους και για τη Δημόσια Παρέμβαση. Ο Lange  είχε αρχίσει την πολιτική του καριέρα τη δεκαετία του 1920 όταν συμμετείχε στην προπολεμική Fatherland League, ένα μαζικό κίνημα που αναπτύχθηκε υπέρ του φασισμού. Ήταν αρχηγός της νεολαίας του κινήματος από το 1935 ως το 1938 που έφυγε.

Το ALP χάθηκε στις εκλογές του 1977 και στη συνέχεια αντικατέστησε τον αρχηγό του με τον  Carl Ivar Hagen το  1978 οπότε και άλλαξε το όνομα του σε Κόμμα της Προόδου. Ο Hagen,  που ήταν αρχηγός ως το 2006, είχει πρώιμα υιοθετήσει την τοξική ισλαμοφοβία.

Η εκλογική άνοδος του κόμματος έγινε το 1991 όταν πήρε 23%και κέρδισε 22 βουλευτικές έδρες. Μετά από μια πτώση το 1993, το κόμμα ανέκαμψε, κάνοντας ένα μεγάλο βήμα μπροστά το 1997. Ο τωρινός αρχηγός, Siv Jensen, προστατευόμενος του Hagen,  ακολουθεί τα βήματα του με φλογερή ρητορική περί της ισλαμοποίησης της Νορβηγίας.

Πολωνία

Τον Οκτώβριο του 2015 στις βουλευτικές εκλογές, η Πολωνία είδε το ακροδεξιό, εθνικιστικό, αντιμεταναστευτικό κόμμα Νόμος και Δικαιοσύνη (Prawo i Sprawiedliwość, PiS) να σαρώνει, κερδίζοντας 235 στις 460 έδρες.

Το PiS,  με ηγέτη στη θέση του πρωθυπουργού τον Beata Szydlo αλλά ηγέτη στο κόμμα τον  Jaroslaw Kaczinski,  ακολουθεί το μοντέλο του Fidesz – και η νέα κυβέρνηση δεν έχασαν καθόλου χρόνο στο να ακολουθήσει το παράδειγμα του. Νέοι νόμοι που ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης και το δικαστικό κλάδο έχουν ήδη ληφθεί.

Τώρα η κυβέρνηση θέλει να απαγορέψει τις εκτρώσεις. Η Πολωνία επίσης απειλεί πως θα αφαιρέσει την εθνική τιμητική διάκριση που είχε δώσει στον ιστορικό Jan Tomasz Gross–  γνωστό για το βιβλίο του που περιγράφει τη σφαγή 1600 εβραίων στα πολωνικά χωριά το 1941.

Το ποσοστό του PiS έφτασε το 37.58%, αύξησε δηλαδή το 31.78% που είχε στις ευρωεκλογές, όπου κέρδισε 19 έδρες. Στις ευρω-δημοσκοπήσεις, το Congress of the New Right (KNP), με αρχηγό τον Janusz Korwin-Mikke, κέρδισε 4 έδρες, αλλά στις βουλευτικές εκλογές το κόμμα διασπάστηκε, και το νέο κόμμα του “Korwin” απέτυχε να εκλέξει βουλευτές.

Τα σκληρά φασιστικά κόμματα της Πολωνίας –το National Radical Camp (Obóz Narodowo-Radykalny, ONR) και το All-Polish Youth (Młodzież Wszechpolska, MW) έχουν επίσης δείξει τη δύναμη τους – αλλά στους δρόμους. Γίναμε μάρτυρες μιας Μέρας Ανεξαρτησίας τον Νοέμβριο με 40.000 άτομα να διαδηλώνουν με το σύνθημα «Η Πολωνία για τους Πολωνούς, οι Πολωνοί για την Πολωνία» – καθοδηγούμενα  από τις δύο αυτές ομάδες.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι φασίστες είχαν με επιτυχία σφετεριστεί τους επίσημους εορτασμούς της Ανεξαρτησίας –  ήταν αρκετά δυνατοί ώστε να διοργανώνουν τις δικές τους πορείες και να κυριαρχούν στα πρωτοσέλιδα.

Μία εκλογική τους συνεργασία, το Εθνικό Κίνημα National Movement (Ruch Narodowy, RN) πέτυχε ένα 1,39% στις ευρωεκλογές.

Το RN δεν κατέβηκε με το όνομα του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αλλά πέντε ηγετικά του στελέχη και ακόμα πέντε υποψήφιοι υποστηρίχτηκαν από το RN  και εκλέχτηκαν στο κοινοβούλιο. Πήγαν στο Kukiz’15, που εξέλεξε συνολικά 42 βουλευτές.

Το Kukiz’15  δημιουργήθηκε από τον τέως ροκ σταρ  Pavel Kukiz, που πήρε ένα σοκαριστικό  20.8% στις προεδρικές εκλογές το Μάιο του 2015, με μια πλατφόρμα βασισμένη στην εκλογική μεταρρύθμιση. Ο Kukiz παρουσιάζει τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό – είναι ο τύπος που περιγράφει τους πρόσφυγες ως «πολιτισμικά ξένους».   Ο  Kukiz  εμφανίζεται να διαπραγματεύεται θέσεις στο κόμμα του με το RN έναντι πόρων και στήριξης στο έδαφος που κυριαρχούν  οι φασίστες.  

Αυτό σημαίνει ότι αντίθετα από το σκηνικό του Fidesz, οι φασίστες τώρα έχουν μια νομιμοποιημένη κοινοβουλευτική παρουσία  παράλληλα με τις στρατιωτικές οργανώσεις τους στο  δρόμο.

Σλοβακία

Οι σλοβακικές κοινοβουλευτικές εκλογές το Μάρτιο του 2016 έδωσαν στα ναζιστικά και τα εθνικιστικά ρατσιστικά κόμματα το ένα πέμπτο των εδρών του κοινοβουλίου.

Ένα μήνα αργότερα, το Σλοβάκικο Εθνικό Κόμμα (Slovenská Národná Strana, SNS) συμμετείχε στην κυβέρνηση ως μέρος ενός παράξενου συνασπισμού τεσσάρων κομμάτων, που περιλαμβάνει επίσης το κεντροαριστερό κόμμα SMER,  ένα νέο κεντροδεξιό κόμμα, το Δίκτυο, και το ουγγρικό μειονοτικό κόμμα   Most Hid.

Στις πρόσφατες εκλογές, το SNS πήρε το  8,6% των ψήφων, κερδίζοντας 15 βουλευτικές έδρες. Περιγράφει τον εαυτό του ως εθνικιστικό κόμμα που υπερασπίζεται τις χριστιανικές αξίες. Αλλά αυτό το εξτρεμιστικό εθνικιστικό κόμμα έχει στενούς δεσμούς με το φασισμό. Υποδαυλίζει το μίσος προς τους ρομά και τους ούγγρους.

«Η καλύτερη πολιτική συνδιαλλαγής με τους ρομά είναι ένα μακρύ μαστίγιο σε μικρή αυλή», λέει ο πρώην αρχηγός του SNS Jan Slota

Ο νυν αρχηγός Andrej Danko έχει προσπαθήσει να ρίξει τους τόνους στις δημόσιες δηλώσεις του κόμματος, αλλά ο πρώην ήταν πιο σαφής για τις απόψεις του κόμματος. Η ουγγρική μειονότητα στη Σλοβακία ήταν «καρκίνος του σλοβακικού έθνους», που πρέπει να απομακρυνθεί, ενώ οι ρομά θα πρέπει να εξολοθρευτούν ή να καταστραφούν, διατυμπάνιζε. Ο Slota επίσης χαρακτήριζε τον αρχηγό των ναζί στην Τσεχοσλοβακία τον καιρό του πολέμου, Jozef Tiso, σαν «έναν από τους σπουδαιότερους γιους του σλοβακικού έθνους».  

Το φασιστικό  People’s Party Our Slovakia – Kotleba (Ľudová strana – Naše Slovenská – Kotleba, L’SNS) κέρδισε άλλο ένα 8% των ψήφων, με 14 βουλευτικές έδρες στις 150 .

Ο σκληροπυρηνικός ναζί Marian Kotleba  έφτιαξε το L’SNS το  2010 φού ο προκάτοχος του, το Σλοβάκοι μαζί –Εθνικό Κόμμα (Slovak Togetherness-National Party) απαγορεύτηκε από το κράτος το 2008 για τις βίαιες και ρατσιστικές του ενέργειες.

Το κόμμα διακηρύσσει ότι χτίζει πάνω στην κληρονομιά του αρχηγού του σλοβάκικου ναζιστικού κράτους (1939 – 1945) Tiso.

Ο Kotleba φτιάχνει το κόμμα του χρησιμοποιώντας αντι-ρομά, αντιμεταναστευτική και κατά της διαφθοράς ρητορική. Οι κομματικοί ομιλητές περιγράφουν τους ρομά σαν κοινωνικά «παράσιτα» και «εξτρεμιστες» που «κλέβουν, βιάζουν και δολοφονούν»..

Το L’SNS έχει επίσης δεσμούς με τη Slovak Brotherhood, μια παραστρατιωτική ομάδα που έχει επιτεθεί σε κοινότητες των ρομά και έχει σχέσεις με πολλές από τις πιο δηλητηριώδεις ναζιστικές ομάδες στην Ευρώπη.

Το 2013 ο Kotleba  στις εκλογές για τη θέση του κυβερνήτη στην περιοχή Banská Bystrica πήρε 20% στον πρώτο γύρο των εκλογών και πέρασε στο δεύτερο γύρο όπου πήρε το 55%.

Ο Kotleba τώρα χρησιμοποιεί τη θέση για να χτίσει μια πολιτική βάση για τον ίδιο και για το   L’SNS. Κερδίζοντας τις εκλογές, ο Kotleba εξασφάλισε κρατική επιχορήγηση 5 εκατομμυρίων ευρώ. Σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα ια να φτιάξει μια πολιτοφυλακή αστυνόμευσης της κοινότητας των ρομά.

Σουηδία

Στις αρχές του 2016, μία δημοσκόπηση έδειξε τους Σουηδούς Δημοκράτες (Sverigedemokraterna, SD) ως το πιο δημοφιλές κόμμα στη χώρα. Αυτό το φασιστικό κόμμα έχει ήδη 49 βουλευτικές έδρες, αφού κέρδισε το 12,9% των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές του 201, και δύο έδρες στο ευρωκοινοβούλιο.

Το SD φτιάχτηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Οι πολιτικές του ρίζες φτάνουν στο σουηδικό φασισμό και στα κινήματα ακραίου ρατσισμού. Το ηγετικό στέλεχος του κόμματος Gustaf Ekström ήταν βετεράνος των Waffen-SS και μέλος του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος Svensk Socialistisk Samling (πρωτύτερα Εθνικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, στη δεκαετία του 1940).

Ένας παλαιότερος πρόεδρος του SD, ο Anders Klarström,ήταν ενεργό μέλος του Nordiska rikspartiet (“Κόμμα του σκανδιναβικού ράιχ”), που είχε δεσμούς με την Αμερικάνικη Εθνική Ένωση για την εξέλιξη των Λευκών (που ιδρύθηκε από David Duke) και δημοσιεύσεις όπως τη Nazi Nation Europa , μια εφημερίδα που υποστηρίζει τη φυλετική βιολογία.

Όπως το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία και το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα, έτσι και το SD υπό την ηγεσία του Jimmie Åkesson ισχυρίζεται ότι έχει βάλει στην άκρη τις ρίζες που είχε στο ρατσισμό και το νεοναζισμό. Το SD – ένα επιθετικό ισλαμοφοβικό κόμμα που επίσης αντιτίθεται στην πολυπολιτισμικότητα και στη μετανάστευση –κρύβει επιμελώς το φασισμό του κάτω από έναν ευυπόληπτο μανδύα.

Αλλά αντιφασίστες και δημοσιογράφοι έχουν  εκθέσει τους μυστικούς δεσμούς που ακόμη έχει με ανοιχτούς ναζί και φασίστες συμπεριλαμβανομένου του Κινήματος Σουηδικής Αντίστασης  (Swedish Resistance Movement -SRM), που έχει εμπλακεί σε βίαιες επιθέσεις κατά μεταναστών.

Παρόλο που ο φασισμός σπανίως συζητιέται, έχει γίνει εδώ και καιρό μέρος του πολιτικού τοπίου στη Σουηδία. Ο ιδρυτής του ΙΚΕΑ Ingvar Kamprad ήταν μέλος του προφασιστικού Νέου Σουηδικού Κινήματις και ήταν φίλος με τον αρχηγό του Per Engdahl, υποστηρικτή του Χίτλερ. Ο πατέρας της βασίλισσας Σίλβια της Σουηδίας, γερμανός,  ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ και έκανε μια περιουσία από ένα εργοστάσιο που άρπαξε από τους εβραίους ιδιοκτήτες του.

Ελβετία

Στις βουλευτικές εκλογές του 2015, το Ελβετικό Κόμμα του λαού (German: Schweizerische Volkspartei, French: Union Démocratique du Centre, SVP) πήρε το 29.4% των ψήφων κερδίζοντας 65 έδρες.

Το SVP ιδρύθηκε το 1971, μέσω της συγχώνευσης του Κόμματος Αγροτών, Εμπόρων και (BGB) και του Δημοκρατικού Κόμματος. Εκπροσώπησε τα συμφέροντα των αγροτών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών. Μεταξύ των δεκαετιών 1970 και 1982, το SVP κινούνταν στο 11% των ψηφοφόρων. Αυτό άλλαξε όταν το SPV μετατράπηκε σε ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα, στις δεκαετίες 1990 και 2000. Μετακίνησε την πολιτική εστίαση του στο αντιμεταναστευτικό, την ισλαμοφοβία και στην αντίθεση της συμμετοχής της Ελβετίας στην ΕΕ.

Το SPV ήταν πρωτοπόρο στην καμπάνια για να μη χτιστούν μιναρέδες το 2009 – υπάρχουν μόνο τέσσερις στη χώρα. Αυτό το μέτρο πέρασε σε ένα εθνικό δημοψήφισμα, με 57,7% των ψήφων. Ένα ελβετικό δικαστήριο έκρινε ενόχους τον αρχηγός του SPV και τον βοηθό του ια δημοσίευση ρατσιστικών προεκλογικών αφισών το 2015.

Το φασιστικό Svoboda, οι μονάδες της παραστρατιωτικής «Αυτοάμυνας», παρελαύνουν στο Κίεβο. Φωτογραφία Samson Dunay

Ουκρανία

Τα εκλογικά αποτελέσματα δεν μπορούν να εξηγήσουν την τεράστια δύναμη των φασιστικών οργανώσεων στην Ουκρανία ή τη βαθιά εμφύτευση τους στο κράτος.

Είναι επίσης σοβαρό λάθος να παραβλέπεις  την παρουσία και το ρόλο των φασιστών σε  Ρωσία – αυτονομιστικά κινήματα στα ανατολικά της χώρας. Οι δύο όψεις αυτής της σύγκρουσης έχουν στηριχτεί από τους αντίπαλους ιμπεριαλισμούς ΗΠΑ και Ρωσία (με την ΕΕ σε μικρότερο ρόλο). Και οι δύο πλευρές έχουν φασίστες στο πεδίο.

Οι τελευταίες ουκρανικές γενικές εκλογές τον Οκτώβριο του 2014 έδωσαν μόλις 6 έδρες στο φασιστικό κόμμα Svoboda (Ελευθερία), και άλλη μία στο Δεξιό Τομέα (Pravy Sektor), μια συμμαχία ναζιστικών παραστρατιωτικών ομάδων.

Αλλά η άνοδος των φασιστών της Ουκρανίας άρχισε να γίνεται εμφανής στις προηγούμενες εκλογές το 2012. Τότε πήρε 37 έδρες στις 450 του κοινοβουλίου.

Για να κάνει αυτή την εκλογική επιτυχία, το Svoboda όπως πολλά ευρωπαϊκά φασιστικά κόμματα,  καθάρισε την εικόνα του, άλλαξε το όνομα του από Εθνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, άφησε το ναζιστικό του λογότυπο και αποστασιοποιήθηκε, τουλάχιστον επισήμως, από την παραστρατιωτική του πτέρυγα, τους Πατριώτες της Ουκρανίας.

Αλλά ήταν στις «Euromaidan» διαδηλώσεις κατά του προηγούμενου προέδρου Yanukovych που οι φασίστες έκαναν πραγματική πρόοδο, τον Νοέμβριο του 2013. (σημ. δική μου: Euromaidan λέμε το κύμα διαδηλώσεων που ξεκίνησε στην Ουκρανία με αίτημα την είσοδο στην ΕΕ και κατέληξε να ζητάει την παραίτηση του προέδρου – η τροπή των διαδηλώσεων αυτών είναι μεγάλο θέμα, που αγγίζεται και σε αυτό το άρθρο).

Η πλειοψηφία των “Euromaidan” διαδηλωτών δεν ήταν φασίστες Αλλά το Svodoba, και οι παραστρατιωτικές ναζιστικές ομάδες συμπεριλαμβανομένου του UNA-UNSO που ήρθε μαζί ως Pravy Sektor, είχαν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη παρουσία  και γρήγορα πήραν ηγετικό ρόλο καθώς οι διαδηλωτές γίνονταν πιο μαχητικοί.

Η Ουκρανία είναι μια ολιγαρχία, με μικρό αριθμό ανθρώπων να ελέγχουν την οικονομία και πολλούς βουλευτές. Τα mainstream πολιτικά κόμματα είναι σε μεγάλο βαθμό κούφιοι οργανισμοί που χρησιμοποιούνται ως εκλογικά οχήματα του ενός η του άλλου ολιγάρχη ή των προτιμώμενων τους προσώπων. Αντιθέτως το Svoboda και το Pravy Sektor είχαν πραγματικά, οργανωμένα, ενεργά μέλη και στελέχη.

Αυτές οι ομάδες ήταν ικανές να πάρουν την πρωτοβουλία, με την  παραστρατιωτική τους δύναμη, να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια και αστυνομικά τμήματα, καθώς ο Yanukovych παρέπαιε και οι φίλοι του ολιγάρχες τον εγκατέλειπαν.

Όταν έπεσε ο  Yanukovych,    μια νέα κυβέρνηση συστάθηκε – χωρίς νέες εκλογές – η οποία περιλάμβανε και κάποιους φασίστες υπουργούς, σε ένα συνασπισμό με τους νεοφιλελεύθερους ηγέτες των βασικών κομμάτων.

Οι  αυτονομιστικές ομάδες που αναδύθηκαν καθώς η Ουκρανία ολίσθαινε σε εμφύλιο πόλεμο, είχαν επίσης φασίστες –από ομάδες που οικοδομούσαν στον ρώσικο εθνικισμό, το βίαιο αντισημιτισμό και την ομοφοβία.

Όταν έγιναν οι εκλογές στο Κίεβο  της ελεγχόμενης Ουκρανίας, τον Οκτώβριο 2014,  οι ψηφοφόροι γύρισαν την πλάτη στους φασίστες, αφήνοντας μόλις 7 έδρες στο Svoboda και το  Pravy Sektor μαζί.

Αλλά ενώ τα φασιστικά κόμματα δεν είναι πια στην κυβέρνηση, η ρευστή φύση των κομμάτων στην Ουκρανία επέτρεψε σε  μεμονωμένους φασίστες να μετακινηθούν σε  mainstream  κόμματα και να μπορούν να διατηρήσουν θέσεις εξουσίας.

Ένα παράδειγμα είναι ο Andriy Parubiy, ένας από τους αρχηγούς του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, που καθοδηγούσε την Samooborona  (Ααυτοάμυνα), και μετά έγινε επικεφαλής του εθνικού συμβουλίου ασφάλειας της Ουκρανίας. Τώρα είναι πρόεδρος του κοινοβουλίου. Και άλλοι πολιτικοί έχουν δεσμούς με φασιστικές οργανώσεις.

Και οι φασιστικές δυνάμεις της Samooborona τώρα έχουν εισαχθεί ως τάγματα στον ουκρανικό στρατό, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητου τάγματος Azov, που επιδεικνύει ανοιχτά τα ναζιστικά του εμβλήματα.

Είναι επισήμως υπό τον έλεγχο του κράτους αλλά σε ένα βαθμό παραμένουν με τη δική τους πολιτική συνεκτικότητα και οργάνωση.

Η πρόσφατη εμπειρία του ουκρανικού φασισμού στο πώς να κερδίζει ηγετικούς ρόλους και σεβασμό αντιτιθέμενος με το κράτος,  μέχρι το να μπει στην κυβέρνηση και να δημιουργήσει πλήρεις στρατιωτικές δομές συνδεδεμένες με τις κρατικές δυνάμεις, είναι πρωτοφανής στη μεταπολεμική Ευρώπη.  

Προσφέρει ένα σοβαρό προειδοποιητικό μήνυμα στην υπόλοιπη Ευρώπη για την πιθανότητα οι φασιστικοί οργανισμοί να προσφέρουν στην άρχουσα τάξη μία συνεκτική δύναμη που μπορεί να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις οικονομικής ή πολιτικής κρίσης.

Ηνωμένο Βασίλειο

Στη Βρετανία, το Κόμμα Ανεξαρτησίας του ηνωμένου Βασιλείου (United Kingdom Independence Party – UKIP) – ένα ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα –είναι η κύρια και η πιο σοβαρή απειλή της ακροδεξιάς σήμερα, είναι τώρα τρίτο κόμμα στη Βρετανία παρόλο που έχει μόνο ένα βουλευτή. Οι περσινές βουλευτικές εκλογές έδειξαν την κλίμακα επιρροής του ρατσιστικού κόμματος.

Το εκλογικό σύστημα της Βρετανίας κάνει πολύ δύσκολο σε μικρά κόμματα να μπουν στη βουλή, αλλά το UKIP ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές του 2014, όπου το εκλογικό σύστημα είναι πιο ευνοϊκό, με 27,49% των ψήφων και 24 ευρωβουλευτές.

Το UKIP εμφανίστηκε το 1991 σαν ένα μονοθεματικό κόμμα, αντίθετο στην ΕΕ. Ι περισσότεροι από τους ηγέτες του ήταν παλιά μέλη bτου Συντηρητικού Κόμματος και ήθελαν το UKIP να δρα σαν εξωτερική πίεση στους Τόρις.

Αυτό άλλαξε το 2006, όταν εκλέχτηκε αρχηγός του UKIP ο Nigel Farage. Επηρεασμένος από την επιτυχία των ακροδεξιών κομμάτων σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, ο Farage και οι υποστηρικτές του άρχισαν να μεταστρέφουν το UKIP σε κλασικό δεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα. Βασικός τους λόγος  ο αντιμεταναστευτικός ρατσισμός.  

Η άνοδος τους άρχισε στις βουλευτικές εκλογές του 2011 και 2012, όπου πήραν αξιοσημείωτες ψήφους.

Το μεγάλο κύμα του  UKIP όμως ήρθε το 2013 όταν εξέλεξε στις τοπικές εκλογές 147 συμβούλους, από μόνο οχτώ που είχε. Η επιτυχία του στις ευρωεκλογές το 2014  στερέωσε τη θέση το, παρά τη μικρή πτώση που είχε στις τοπικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο είμαστε ξανά σε εβδομάδα τοπικών εκλογών –και το κείμενο θα επικαιροποιηθεί μετά τα αποτελέσματα.

Το UKIP δεν είναι τόσο εξτρεμιστικό όσο οι περισσότεροι ομολογοι του ακροδεξιοί στην Ευρώπη, όμως έχει γίνει πόλος έλξης για ρατσιστές και ομοφοβικούς φανατικούς. Τα τελευταία χρόνια, έχει επίσης τραβήξει τα mainstream κόμματα –τους Συντηρητικούς και τους Εργατικούς με τον προηγούμενο αρχηγό Ed Milliband – προς τα δεξιά.

Το φασιστικό Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP) – το οποίο το 2009 είχε δύο ευρωβουλευτές, ένα μέλος στην Greater London Authority aκαι πάνω από 60 συμβούλους, έχει καταρρεύσει.

Χρόνια συστηματικής δράσης και ενημέρωσης από αντιφασίστες μείωσαν τη δύναμη του φασιστικού κόμματος σε μόνο έναν τοπικό σύμβουλο και το οδήγησαν τελικά σε εσωκομματικές συγκρούσεις και διασπάσεις το 2010. Οι ομάδες που σχηματίστηκαν παραμένουν αδύναμες και περιθωριακές.

Οι αντιφασίστες στη Βρετανία έχουν επίσης αντιμετωπίσει την απειλή της Αγγλικής Αμυντικής Λίγκας (English Defence League  -EDL), ενός κινήματος δρόμου που ξεκίνησε το 2009 με αντιμουσουλμανικές ρατσιστικές επιθέσεις και με φασίστες και ισλαμοφοβικούς “Counterjihad”  ιδεολόγους στην ηγεσία του. Μέλη του BNP έχουν ενταχθεί εκεί.

Το EDL στα καλύτερα του κατάφερε να κινητοποιήσει 5.000 άτομα σε διαδηλώσεις που συνήθως καταλήγουν σε βία. Το  αναπτύσσεται σε καθαρή φασιστική κατεύθυνση, και στρέφεται εναντίον σοσιαλιστών, συνδικαλιστών, φοιτητών αγωνιστών και καταληψιών καθώς και μουσουλμάνων   αυτοί είναι ο  κύριος στόχος τους.

Αλλά οι διαδηλώσεις αντιφασιστών και ντόπιων ανθρώπων σε πόλεις και χωριά σε όλη τη χώρα, που κορυφώθηκαν με δύι τεράστιες κινητοποιήσεις στο ανατολικό Λονδίνο το 2011 και το 2012, διέσπασαν το EDL αφήνοντας μικρές, σκόρπιες, αδύναμες ομάδες.

Παρόλο που οι βρετανικές φασιστικές οργανώσεις έχουν διασπαστεί και περιθωριοποιηθεί, η κλίμακα ανόδου του ρατσιστικού λαϊκίστικου UKIP τα τελευταία χρόνια, υποδηλώνει ένα κλίμα παραμένοντος δηλητηριώδους ρατσισμού.

Εδώ ολοκληρώθηκε η παρουσίαση ανά χώρα των σημαντικότερων φασιστικών ακροδεξιών κομμάτων. Ακολουθεί σύντομα το 3ο και τελευταίο μέρος του άρθρου, σε μια προσπάθεια ανάλυσης της κατάστασης.

Μετάφραση: Γεωργία Κανελλοπούλου

Το πρώτο μέρος του άρθρου εδώ:

https://oulaloum.espiv.net/2016/05/11/%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%BE%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7/

Πηγή:

http://www.dreamdeferred.org.uk/2016/05/fascism-and-the-far-right-in-europe-country-by-country-guide-part-two/

 

 

Στο Φρούριο του Καράμπαμπα

Πανό από την παρέμβαση της ”Πρωτοβουλίας” στο πανηγύρι που έστησαν οι ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη Ριτσώνα, για εσωτερική κατανάλωση όπως αποδείχτηκε.  Συριζαίοι και υπεύθυνοι των ΜΚΟ έκαναν τα πάντα για να κατέβουν τα πανό αλλά δεν τα κατάφεραν. Ένας συριζαίος μέσα στο μένος του έσκισε προκηρύξεις μας και παρότρυνε τον κόσμο να κάνει το ίδιο. Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

 

Στο στρατόπεδο της Ριτσώνας την Κυριακή 15/5 πραγματοποιήσαμε εκδήλωση ενημέρωσης για τα δικαιώματα των προσφύγων και τη διαδικασία του ασύλου με δικηγόρους από την “ομάδα δικηγόρων για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών”. Αναλάβαμε αυτή την πρωτοβουλία επειδή κανείς από τους υποτιθέμενους υπεύθυνους δεν έχει ενδιαφερθεί να ενημερώσει σοβαρά τους πρόσφυγες για τα δικαιώματά τους ενώ είναι κάτι που οι ίδιοι ζητούν επισταμένα.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες

Των Martin Smith και Tash Shifrin

Εισαγωγή

Η Ευρώπη παρακολουθεί μία επικίνδυνη αναβίωση των φασιστικών και ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων και οργανισμών. Στις επόμενες εβδομάδες θα δημοσιεύσουμε μια σειρά άρθρων που θα αναλύουν την κλίμακα της απειλής.

Θα εστιάσουμε σε χώρες όπου τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα έχουν σημειώσει σημαντική εκλογική ή και οργανωτική εξέλιξη. Υπάρχουν μικρές φασιστικές ομάδες που λειτουργούν σε αρκετές άλλες χώρες, αλλά με μικρά νούμερα και μικρή επίδραση. Σκοπεύουμε να μελετήσουμε ξεχωριστά την κατάσταση στη Ρωσία και να μην την περιλάβουμε εδώ.

Η σειρά αυτή των άρθρων αρχίζει με έναν οδηγό ανά χώρα. Έχουμε εδώ το 1ο μέρος, ενώ σύντομα θα ακολουθήσει το 2ο.

Στη συνέχεια θα έχουμε έναν άρθρο ανάλυσης, που θα περιλαμβάνει τους ορισμούς του φασισμού και του ακροδεξιού ρατσιστικού λαϊκισμού, και θα μελετήσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν σε αυτά τα κόμματα να ευδοκιμούν σήμερα.

Ελπίζουμε τα άρθρα αυτά να είναι χρήσιμα στους αντιφασίστες και αντιρατσιστές σε όλη την Ευρώπη.

Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους αναγνώστες, να μας στείλουν σχόλια, αναφορές και αναλύσεις για τα φασιστικά και ρατσιστικά κόμματα που δραστηριοποιούνται στις δικές τους χώρες ή περιοχές. Είστε ευπρόσδεκτοι να αναρτήσετε τις σκέψεις σας στο πεδίο των σχολίων, ή αν προτιμάτε να έρθετε σε επαφή μας offline, τότε μπορείτε να μας στείλετε email στη σελίδα μας. Πραγματικά ελπίζουμε να στηρίξετε αυτό το εγχείρημα.

1ο μέρος

Η έρευνα μας ξεκινάει με έναν πίνακα εκλογικών αποτελεσμάτων. Δείχνει το εύρος των φασιστικών και των ακροδεξιών ρατσιστικών λαϊκίστικων κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, και την εκλογική του δύναμη. Σε χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, βλέπουμε ένα συνδυασμό ενός μεγάλου ακροδεξιού κόμματος με ένα φασιστικό κόμμα.

Αλλά είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι αυτό είναι μόνο μία ένδειξη για την εκλογική δύναμη του φασισμού και της ακροδεξιάς. Στον οδηγό μας ανά χώρα, θα κοιτάξουμε επίσης τη δύναμη παραστρατιωτικών ομάδων και κινήσεων που αποτελούν την άλλη πτέρυγα της ευρωπαϊκής φασιστικής και ακροδεξιάς σκηνής.

Ο πίνακας προτίθεται να δώσει μια γενική άποψη των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αλλά οι αριθμοί θα πρέπει να μελετώνται με προσοχή. Τα αποτελέσματα δεν πρέπει να συγκρίνονται με άμεσο τρόπο μεταξύ τους, λόγω των διαφορετικών εκλογικών συστημάτων ανά χώρα –αυτό ισχύει μέχρι και για τις εκλογές στο ευρωκοινοβούλιο του 2014.

Ο χρόνος των εθνικών εκλογών, όπου οι διάφορες χώρες πηγαίνουν στις κάλπες σε άλλες χρονιές, καθιστά επίσης τις άμεσες συγκρίσεις προβληματικές. Έχουμε χρησιμοποιήσει τα πιο πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα σε κάθε χώρα – αλλά αυτό σημαίνει ότι σε μερικές χώρες το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να είναι κρυμμένο. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι αριθμοί μας προκύπτουν από τις εκλογές του 2012, όπου σημειώθηκε μόνο η αρχή της ανόδου του φασιστικού Εθνικού Μετώπου. Η πραγματική του δύναμη τώρα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Μπορείτε να διαβάστε περισσότερα εδώ: all our election coverage here.

 

Πίνακας εκλογικών αποτελεσμάτων για τα εθνικά κοινοβούλια και  το ευρωπαϊκό

 

Φασιστικό κόμμα	MPs	% vote	MEPs	% vote	Ακροδεξιό κόμμα	MPs	% vote	MEPs	% vote
Αυστρία
					FPO	40	20.5	4	19.7
Βέλγιο
Vlaams Belang	3	3.67	1	4.2
Βουλγαρία
Ataka	11	4.52	0	2.96
Patriotic Front *	19	7.3	0	3.05
Τσεχικη δημοκρατία
					Dawn – National Coalition	14	6.88	0	3.12
Δανία
					Danish Peoples Party	37	21.1	4	26.6
Φινλανδία
					Finns	38	17.7	2	12.9
Γαλλία
Front National	2	13.6	24	24.86
Ligue de Sud (FN splinter)	1
Γερμανία
NPD	0	1.5	1	1.03	AfD	0	4.7	7	7.1
Ελλάδα
Golden Dawn	18	7	3	9.4
Ουγγαρία
Jobbik	23	20.3	3	14.7	Fidesz	117	44.8	11	51.4
Ιταλία
Fratelli d’Italia – Alleanza Nazionale	9	1.95	0	3.66	Lega Nord	18	4.08	5	6.2
Ολλανδία
					PVV	15	10.1	4	13.3
Νορβηγία
					Progress Party	29	16.3	n/a	n/a
Πολωνία
Ruch Narodowy (RN) **	10	n/a	0	1.39	PiS	235	37.58	19	31.78
					Kukiz’15	42	8.81
					Korwin (formerly KNP)	0	4.7	4	7.15
Σλοβακία
Slovak National Party (SNS)	15	8.6
Kotleba –People’s Party Our Slovakia (ĽSNS)	14	8
Σουηδία
Sweden Democrats (SD)	49	12.9	2	9.7
Ελβετία
					SVP	65	29.4	n/a	n/a
Ηνωμένο Βασίλειο
					UKIP	1	12.6	24	27.5
Ουκρανία
Svoboda	6	4.71	n/a	n/a
Pravy Sektor (Right Sector)	1	1.8	n/a	n/a

 

 

Από χώρα σε χώρα

Αυστρία

Το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (Austrian Freedom Party – Freiheitliche Partei Österreichs, FPÖ) είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο κόμμα που φαίνεται να αυξάνει την εκλογική του επιτυχία. Ο δικός του υποψήφιος Norbert Hofer οδηγεί την κούρσα για τις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία  με ποσοστό 36,7% στον πρώτο γύρο των εκλογών στις 24 Απριλίου.

Το FPÖ δημιουργήθηκε το 1956 ως συνέχεια της  Verband der Unabhängigen , μιας ομάδας που αποκαλούνταν  επίσης και “de-Nazified” φασίστες και φιλελεύθεροι ρεπουμπλικάνοι. Οι δύο πρώτοι αρχηγοί του, Anton Reinthaller and Friedrich Peter, ήταν και οι δύο μέλη των Waffen SS. Πάντως τις δεκαετίες του 1960 και 1970, το FPÖ έγινε ένα κεντροδεξιό κόμμα που προωθούσε τις πολιτικές της ελεύθερης αγοράς. Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε το 1983 όταν μπήκε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα (Social Democratic Party (SPÖ). Παραμένει ένα κόμμα με ανομοιόμορφα μέλη που περιλαμβάνουν και φασιστικά στοιχεία.

Η στροφή του  FPÖ στον ακροδεξιό λαϊκισμό έλαβε χώρα υπό την ηγεσία του Jörg Haider, που ανέλαβε το κόμμα το 1986.  Υπό την ηγεσία του, το κόμμα άρχισε να υιοθετεί ρατσιστικές πολιτικές επιτιθέμενο σε αιτούντες άσυλο μετανάστες. Περιβόητη έγινε η ομιλία του Haider όπου υπερασπίστηκε τα SS και εξύμνησε τις πολιτικές για την εργασία του Χίτλερ.

Το 1999, το FPÖ κέρδισε 26.9% τω ψήφων στις εθνικές εκλογές, το καλύτερο του αποτέλεσμα, και μπήκε σε κυβέρνηση συνεργασίας με το κεντροδεξίο ÖVP. Μετά από μια σειρά φτωχών εκλογικών αποτελεσμάτων, το FPÖ διασπάστηκε το 2005. Ο Haider και ο κοινοβουλευτικός τομέας του κόμματος έφυγαν, φτιάχνοντας την Συμμαχία για το μέλλον της Αυστρίας (BZÖ), αλλά ο  Haider σκοτώθηκε τρία χρόνια μετά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα.

Η ηγεσία του FPÖ πέρασε στον μαθητή του Haider, Heinz-Christian Strache, το 2005. Υπό τον Strache το FPÖ κέρδισε πολλή από την εκλογική του δύναμη. Αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, αντιτάχθηκε αμέσως στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ και προσπαθεί να παρουσιάσει τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό κόμμα . Ο  Strache είναι επίσης αντισημίτης: το 2012 αποδοκιμάστηκε ευρέως αφού ανάρτησε στη σελίδα του στο facebook μια καρικατούρα τραπεζίτη με γαμψή μύτη, που φορούσε μανικετόκουμπα με το αστέρι του Δαυίδ.  

Ο πυρήνας εκλογικής στήριξης του FPÖ προέρχεται από τη ρατσιστική του ατζέντα. Αιχμή του δόρατος είναι οι καμπάνιες του κατά των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο. Το FPÖ έχει επίσης στοχοποιήσει το μουσουλμανικό πληθυσμό της χώρας, υποκινώντας ξεσηκωμό κατά της λεγόμενης «ισλαμοποίησης»της Αυστρίας. Στην περίοδο των ευρωπαϊκών εκλογών του 2014, ο  Andreas Moelzer, βασικός υποψήφιος του FPO, ισχυριζόταν πως η ΕΕ κινδυνεύει να γίνει «ένα σώμα νέγρων”.

Το 2015 το FPO πήρε το ένα πέμπτο των ψήφων. Τον περασμένο Οκτώβριο ήρθε δεύτερο με 30.7% στη Βιέννη και τώρα είναι στην πρώτη θέση με ένα ποσοστό περίπου 30% στις εθνικές δημοσκοπήσεις.

Βέλγιο

Το Vlaams Belang (VB, Φλαμανδικό Συμφέρον) είναι ένα φασιστικό κόμμα, με ρατσιστική και εθνικιστική πλατφόρμα. Το κόμμα λεγόταν Φλαμανδικό Μπλοκ κι οι υποστηρικτές του ήταν προσκυνητές του Χίτλερ με πολύ στενούς δεσμούς με τους βέλγους συνεργάτες των ναζί στον πόλεμο.

Ένα από τα ηγετικά μέλη του Φλαμανδικού Μπλοκ ήταν ο Philip Dewinter (τώρα ηγετικό στέλεχος του VB, ο οποίος χαίρεται να αναφέρει τους βέλγους ναζί και τους συνεργάτες τους σαν στενούς φίλους. Το 1998 επισκέφτηκε ένα νεκροταφείο και άφησε λουλούδια στους τάφους 38 Φλαμανδών SS  που πολέμησαν με τους ναζί. Σύμφωνα με τον ιστορικό Christophe Diercxsens, ο Dewinter ήταν επίσης ο βασικός ομιλητής σε συγκέντρωση των συνεργατών των SS του Sint-Maartensfonds το 2001. Ο Dewinter άρχισε την ομιλία του με τις λέξεις  «My Honour is loyalty” – το επίσημο moto των γερμανικών SS.

To Φλαμανδικό Μπλοκ αναγκάστηκε να διαλυθεί όταν ο Roeland Raes, ο αντιπρόεδρος του, έδωσε μια συνέντευξη στη γερμανική τηλεόραση το 2001, όπου αμφισβήτησε τον αριθμό των εβραίων που δολοφονήθηκαν στο ολοκαύτωμα και την αυθεντικότητα του ημερολογίου της Άννας Φρανκ. Το Μπλοκ οδηγήθηκε στο δικαστήριο το 2004 και κρίθηκε ένοχο για ρατσισμό και διακρίσεις. Εξαναγκάστηκε να διαλυθεί, δίνοντας τη θέση του στο Φλαμανδικό Συμφέρον (VB).

Παρότι δημοσίως το VB έχει διαχωρίσει τη θέση του από το Φλαμανδικό Μπλοκ, συνεχίζει να προωθεί τα ίδια θέματα και απόψεις. Το κόμμα έχει χτίσει την εκλογική του βάση πάνω στην καμπάνια για ανεξαρτησία της Φλάνδρας, μάχεται άγρια τη μετανάστευση και είναι βαθιά ισλαμοφοβικό.

Το VB στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανήκει στην ομάδα Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας», μαζί με το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο.

Βουλγαρία

Τα φασιστικά κόμματα κατέχουν το 1/8 των εδρών στο βουλγαρικό κοινοβούλιο, μετά τις εκλογές τον Οκτώβρη του 2014.

Δύο βασικά φασιστικά κόμματα διεκδικούν την μέγιστη επιρροή στο εκλογικό πεδίο αλλά και στους δρόμους. Το Ataka (Επίθεση) από 7.3% το 2013 έπεσε στο 4.12% το 2014. Αλλά ένας καινούριος φασιστικός συνασπισμός, το Πατριωτικό Μέτωπο (PF), κέρδισε άλλο ένα 7.3%, αυξάνοντας την επίδοση τω δύο βασικών συνιστωσών του που τον προηγούμενο χρόνο δεν έπιαναν το 4% που χρειάζεται για να μπουν στη βουλή.

Το PF κέρδισε 19 έδρες στο κοινοβούλιο και το Ataka άλλες 11, – σύνολο 30 εδρών στις 240.

Η Βουλγαρία είναι η φτωχότερη χώρα στην ΕΕ, με πολιτική σκληρής λιτότητας από τα τέλη της δεκαετίας του 92, και βασανίζεται από μια διαρκή πολιτική κρίση –κάθε τόσο γίνονται εκλογές καθώς οι κυβερνήσεις πέφτουν η μία μετά την άλλη.

Αλλά όπως σε πολλές χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, η κληρονομία του σταλινισμού, δυσκολεύει την οικοδόμηση μιας αριστεράς. Αντιθέτως, το Ataka και το Βουλγαρικό Εθνικό Κίνημα – βασική συνιστώσα του PF  – παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Οι φασίστες της Βουλγαρίας στοχοποιούν κυρίως τους Ρομά, που είναι το 10% του πληθυσμού, και ήδη υποφέρουν από τις διακρίσεις εις βάρος τους σε θέματα σπιτιού, εκπαίδευσης, εργασίας.

Το 2011 ξέσπασε αντι-ρομά πογκρόμ σε πόλεις και χωριά σε όλη τη Βουλγαρία, όταν ένας νεαρός βούλγαρος σκοτώθηκε από έναν ρομά οδηγό λεωφορείου. Οπλισμένοι κατέστρεψαν σπίτια στις περιοχές των ρομά και επιτέθηκαν αδιακρίτως στους κατοίκους. Το κύμα βίας – το χειρότερο μετά του Β Παγκόσμιο Πόλεμο – είχε οργανωθεί από τους φασίστες.

Επίσης, οι φασίστες στοχοποιούν τον τούρκικο και το μουσουλμανικό πληθυσμό της Βουλγαρίας, ενώ το VMRO είναι ένα αλυτρωτικό κόμμα που μιλάει για τη «Μεγάλη Βουλγαρία» που περιλαμβάνει τη Μακεδονία και μέρη της Σερβίας, της Ρουμανίας και της Ελλάδας. Οι φασίστες της Βουλγαρίας έχουν στενούς δεσμούς με τους ούγγρους ναζί  Jobbik.

Τσεχική δημοκρατία

Η Αυγή –Εθνικός Συνασπισμός (Dawn – National Coalition –Úsvit – Národní Koalice) είναι ένα ακροδεξιό λαϊκίστικο ξενοφοβικό κόμμα που χρησιμοποιεί ρατσιστική ρητορική κατά των ρομά και των μεταναστών. Πήρε 6.88%, κερδίζοντας 14 έδρες (σε σύνλο 200) στις εκλογές του 2013,  αν και στις ευρωπαϊκές εκλογές απέτυχε να πάρει έδρα, μειώνοντας στο μισό τις ψήφους του.

Παρότι δεν έχει φασιστική καταγωγή, η Αυγή κινείται σε επικίνδυνη κατεύθυνση.

Το κόμμα ιδρύθηκε από τον ιάπωνα-τσέχο επιχειρηματία Tomio Okamura με μια πλατφόρμα βασισμένη στην «άμεση δημοκρατία» ως μέτρο κατά της διαφθοράς. Παρά την μικτή ιαπωνική-τσέχικη καταγωγή του, ο Okamura είναι ένας ρατσιστής που έχει προτείνει να εξοριστούν οι ρομά στην Ινδία.

Αμέσως μετά τις εκλογές του 2013, ο  Okamura εκδιώχθηκε και έφτιαξε  νέο κόμμα, το Ελευθερία και Άμεση Δημοκρατία (Svoboda a přímá demokracie, SPD), που οργανώνει τις δικές του διαδηλώσεις κατά των προσφύγων.

Τα μέλη της Αυγής δεν αντιτάχθηκαν στο ρατσισμό του Okamura, αλλά η εκλογή τους εξύψωσε τις δικές τους απόψεις: αντί για άμεση δημοκρατία, ελπίζουν να φτιάξουν ένα μεγαλύτερο κόμμα, στο πρότυπο του Γαλλικού Εθνικού Μετώπου.  

Οι Τσέχοι προφανώς μελετούν τις προσεγγίσεις που κάνουν άλλα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα: στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 κυκλοφόρησαν μία αφίσα κατά των μεταναστών που βασιζόταν στα μοτίβα με τα πρόβατα του λαϊκίστικου Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος και των γερμανών ναζί NPD και του καταργημένου τσέχικου Εθνικού Κόμματος που απαγορεύτηκε δικαστικώς το 2011.

Όπως τα ρατσιστικά και φασιστικά κοινοβουλευτικά κόμματα σε άλλα μέρη της Ευρώπης, έτσι κι εδώ χτίζουν δεσμούς με ένα κίνημα στο δρόμο, και με ναζί και ρατσιστές σκίνχεντ και ομάδες χούλιγκανς.

Τον Φεβρουάριο αυτού του έτους, η Αυγή ένωσε τις δυνάμεις της με το Μπλοκ κατά του Ισλάμ, ένα ρατσιστικό κίνημα για να διοργανώσουν μία ρατσιστική διαδήλωση «κατά της ισλαμοποίησης της Ευρώπης» στην Πράγα, όπου συγκεντρώθηκαν περίπου 3.000 άτομα.

Ήταν παρόντες και εκπρόσωποι του γερμανικού κινήματος Pegida και τσέχικων ναζιστικών ομάδων. Η διαδήλωση τέλειωσε με μια βίαιη επίθεση από μασκοφόρους ναζί σε κοινωνικό κέντρο που κάνει μαθήματα γλώσσας.

Δανία

Το ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκίστικο Δανικό Λαϊκό Κόμμα (Dansk Folkeparti, DK) πήρε  στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014 ποσοστό 26.6%. Στις βουλευτικές εκλογές τον επόμενο χρόνο, κέρδισε τη δεύτερη θέση, με 37 στις 179 έδρες.

Το DK είναι ένα εθνικιστικό κόμμα που στηρίζει  την εκλογική του βάση στο ρατσισμό, στοχοποιώντας κυρίως μετανάστες και μουσουλμάνους. Ιδρύθηκε τα 1995 με απόσχιση από το παρόμοιο ξενοφοβικό Κόμμα της Προόδου. Ο ιδρυτής του Pia Kjærsgaard έχει περιγράψει μια πολυεθνική Δανία ως «εθνική καταστροφή».

Το DK,  υπό την ηγεσία τώρα του Kristian Thulesen Dahl, έχει αυξήσει απότομα την εκλογική του δύναμη στις δύο τελευταίες εκλογές.

Το κόμμα έχει διακηρύξει το στόχο να απαγορευτεί κάθε μετανάστευση από μη δυτικές ή μουσουλμανικές χώρες. Η ισχυρή του θέση στο κοινοβούλιο συνεπάγεται πως μπορεί  να ασκεί επιρροή στην κεντροδεξιά κυβέρνηση, με αποτέλεσμα μέτρα όπως το νόμο που επιτρέπει στις αρχές να κρατούν χρήματα και τιμαλφή από τους πρόσφυγες.

Φινλανδία

Το Κόμμα  των Φινλανδών  (Perussuomalaiset, PS), γνωστό περισσότερο ως Αληθινοί Φινλανδοί, είναι ένα ακροδεξιό ρατσιστικό λαϊκιστικό κόμμα με ροπή στον εθνικοσοσιαλισμό.  Ιδρύθηκε το 1995, κληροδοτώντας τον προκάτοχο του, το   Finnish Rural Party .

Τον τελευταίο χρόνο κέρδισε το 17.65% των ψήφων στις φινλανδικές εκλογές. Αν και έπεσε λίγο από το προηγούμενο 19.1% του 2011, το Κόμμα των Φινλανδών πήρε τη δεύτερη θέση, με 38 έδρες στις 200, και συμμετέχει στην κυβέρνηση συνασπισμού.

Το Κόμμα των Φινλανδών προωθεί τον ξενοφοβικό ρατσισμό και επικρίνει την πολυπολιτισμικότητα. Αντιτίθεται επίσης στη διδασκαλία των σουηδικών (επίσημη γλώσσα στη Φινλανδία, μαζί με τη φινλανδική) στα σχολεία. Αντίθετα, θέλει τα παιδιά να διδάσκονται την «υγιή εθνική υπερηφάνεια» και στηρίζει δραστηριότητες που προωθούν τη φιλανδική ταυτότητα.

Μεταξύ όσων εκλέχτηκαν με το Κόμμα των Φινλανδών, είναι και τέσσερα ηγετικά στελέχη του Suomen Sisu, ενός φασιστικού οργανισμού που ο φινλανδικός τύπος τον περιγράφει ως «ναζιστικής εμπνεύσεως».

Το 2013, ένας απ’ αυτούς, ο James Hirvisaari, εκδιώχτηκε από το Κόμμα των Φινλανδών γιατί φωτογραφήθηκε να κάνει ναζιστικό χαιρετισμό έξω από το κοινοβούλιο. Ένας άλλος, ο Jussi Halla-aho,  έχει καταδικαστεί για υποκίνηση φυλετικού μίσος. Ο αρχηγός του  Suomen Sisu, Olli Immonen,  επίσης εκλεγμένος με το Κόμμα των Φιλανδών, ανάρτησε φωτογραφίες στο facebook που τον δείχνουν με μέλη του ανοιχτά ναζιστικού Κινήματος Φινλανδικής Αντίστασης.

Μία δημοσκόπηση του 2011  της εφημερίδας   Helsingin Sanomat  έδειξε ότι η πλειοψηφία των υποστηρικτών του Κόμματος των Φιλανδών συμφωνεί με τη δήλωση «Άνθρωποι από κάποιες ράτσες είναι ανίκανοι να ζήσουν στη σύγχρονη κοινωνία”.

Γαλλία

Το Εθνικό Μέτωπο (National Front, FN) είναι το πιο πετυχημένο εκλογικά ευρωπαϊκό φασιστικό κόμμα. Πήρε 6.6 εκατομμύρια ψήφους (27,1%) στο δεύτερο γύρο των εκλογών τον περασμένο Δεκέμβριο. Στον πρώτο γύρο έπιασε την κορυφή, ως το πιο δημοφιλές πολιτικό κόμμα στη Γαλλία.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στον πίνακα μας δείχνουν μόνο την αρχή της δραματικής αύξησης του Εθνικού Μετώπου υπό τη Μαρίν Λε Πεν, κόρη του ιδρυτή του, Ζαν Μαρί Λε Πεν.

Σε αυτές τις εκλογές, πίσω στο 2012, το Εθνικό Μέτωπο πήρε 13.6%, κερδίζοντας τους δύο πρώτους βουλευτές του από τη δεκαετία του 1980, με μια τρίτη έδρα να κερδίζεται από το αποσχισθέν Ligue du Sud. Μέχρι τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014, το Εθνικό Μέτωπο είχε φτάσει στο 24.86%.

Το Κόμμα ελέγχει επίσης 14 δημαρχεία, που χρησιμοποιούνται σαν δοκιμαστήρια για το μέλλον. Στην πόλη Béziers, στο νότο της Γαλλίας, για παράδειγμα, ο δήμαρχος Robert Méynard θέσπισε ένα ανεπίσημο στρατό από παλιούς στρατιωτικούς και αστυνομικούς, για να ελέγχει τους δρόμους. Επίσης, έχει θεσπίσει κανονισμούς κατά των καταστημάτων κεμπάμπ και έχει επιβάλει μια απαγόρευση κυκλοφορίας στους νέους.

Το Εθνικό Μέτωπο διατηρεί μια συνεχή  βάση σε κάποιες περιοχές από τη δεκαετία του 1980, αλλά τώρα έχει επεκταθεί παντού.

Η Λε Πεν διεκδικεί σοβαρά τη θέση του Γάλου Προέδρου το 2017 –και η απειλή  είναι πολύ αληθινή. Το Εθνικό Μέτωπο αντλεί τη δύναμη του από τη ρατσιστική, ισλαμοφοβική, αντιρομά και ξενοφοβική ρητορική.

.Αυτή η ανύψωση του Εθνικού Μετώπου οφείλεται στην προσεκτική στρατηγική της Λε Πεν για από-δαιμονοποίηση –που στοχεύει στο να κρύψει τις φασιστικές ρίζες και πολιτικές κάτω από ένα φωτεινό, σεβαστό λουστράρισμα.  Η Λε Πεν έχει διώξει τον πατέρα της, που ήταν αρνητής του Ολοκαυτώματος και δεν γινόταν εύκολα αποδεκτός. Η Μαρίν Λε πεν όμως δεν έχει ποτέ καταγγείλει τις πολιτικές του πατέρα της. Επίσης, έχει μετακινήσει το κόμμα, από τις εκφράσεις ανοιχτού αντισημιτισμού στην πιο αποδεκτή ισλαμοφοβία.

Αυτή η στρατηγική στην πραγματικότητα καθοδηγήθηκε από το Ζαν Μαρί Λε Πεν του οποίου το ευρωφασιστικό εγχείρημα σκόπευε να παρουσιάσει τους ενδεχομένως εκλεγμένους φασίστες σε κοστούμια, κρατώντας στην άκρη τα αγόρια με τις μπότες και στις σβάστικες. Η Μαρίν ραφινάρισε περαιτέρω αυτή την εκδοχή, για να δημιουργήσει ένα σύγχρονο κόμμα.

Ο γαλλικός φασισμός παρέχει το θεωρητικό και τακτικό πλαίσιο που εμπνέει και επηρεάζει τους φασίστες σε όλη την Ευρώπη. Σήμερα, κάθε πρόοδος του Εθνικού Μετώπου δίνει ώθηση στα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα παντού.

Το Εθνικό Μέτωπο έχει βαθιές φασιστικές ρίζες. Ιδρύθηκε το 1972 από τον Λε Πεν, βετεράνο της οργάνωσης Organisation de l’armée secrète (OAS), μία βάρβαρη παραστρατιωτική ακροδεξιά οργάνωση, αντίθετη στην ανεξαρτησία της Αλγερίας. Ένωσε τις υφιστάμενες φασιστικές οργανώσεις, όπως την Ordre Nouveau (New Order), την  Occident και την  Groupe Union Défense (GUD).

Το ιδρυτικό πολιτικό γραφείο του περιλάμβανε τον Alain Robert, τον βετεράνο των SS  Pierre Bousquet, και τον  François Brigneau, μέλος του Milice – στρατιωτική ομάδα που συνεργάστηκε με τους ναζί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Σήμερα. Το Εθνικό Μέτωπο κρύβει τους συνεχιζόμενους δεσμούς μεταξύ της κοινοβουλευτικής λειτουργίας του και των σκληρών ναζιστικών ομάδων στους δρόμους.

Αλλά οι σύνδεσμοι και οι αλληλεπικαλύψεις με το ανοιχτά εθνορατσιστικό   κίνημα  Identitaires γίνονται σαφέστεροι μεταξύ των Identitaires και των ελεγχόμενων από το Εθνικό Μέτωπο δήμων.

Γερμανία

Σε ένα σοκαριστικό αποτέλεσμα το 2014 στις ευρωπαϊκές εκλογές, η Γερμανία εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή από το σκληρό ναζιστικό κόμμα Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD).

Το  NPD – του οποίου ο αρχηγός χαίρεται να ποζάρει μπροστά σε εικόνες του Ρούντολφ Ες –πήρε μόνο 1%, κερδίζοντας όμως μία έδρα καθώς η Γερμανία δεν έχει ελάχιστο όριο για την κατάληψη εδρών στο ευρωκοινοβούλιο.

Όμως η βασική εκλογική δύναμη της ακροδεξιάς είναι η Εναλλακτική για τη Γερμανία (Alternative für Deutschland, AfD) –που κέρδισε 7 έδρες το 2014 και τώρα έχει παρουσία στις μισές από τις δεκαέξι κυβερνήσεις των γερμανικών κρατιδίων, αν και δεν έχει ακόμα έδρες στο εθικό κοινοβούλιο. Είναι το δεύτερο κόμμα στο ανατολικό κρατίδιο της Σαξονίας.

Το AfD–όπως και οι  άλλες ρατσιστικές και φασιστικές ομάδες στη Γερμανία   επιδιώκει με την «προσφυγική κρίση» να δημιουργήσει ένα νέο αποδιοπομπαίο τράγο.

Αυτό το ρατσιστικό λαϊκίστικο ακροδεξιό κόμμα έχει ήδη κινηθεί προς την κατεύθυνση του φασισμού. Σε μία εσωτερική του φραξιονιστική μάχη, κέρδισαν τα  πιο δεξιά και εξτρεμιστικά ρατσιστικά στοιχεία.

Υπό τον νέο αρχηγό,  Frauke Petry, το  AfD εστιάζει κόμα περισσότερο στην ξενοφοβία και τον αντιμουσουλμανισμό,  και κάνει ανοίγματα στην Pegida, το αντιμουσουλμανικό κίνημα δρόμου, που περιγράφεται σαν σύμμαχος. Ο Petry ισχυρίζεται πως η αστυνομία θα πρέπει να πυροβολεί τους ανθρώπους που περνάνε τα γερμανικά σύνορα, «αν το κρίνει αναγκαίο».

Ο ιδρυτής και τέως αρχηγός Bernd Lucke και οι σύμμαχοι του έφυγαν από το κόμμα, λέγοντας πως είχαν διεισδύσει ρατσιστές, εθνικιστές, αντισημίτες, ισλαμοφοβικοί και ομοφοβικοί εξτρεμιστές.

Το Φεβρουάριο το AfD ανακοίνωσε τη συμμαχία του με το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας –μία κίνηση που παρακίνησε την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών να επιδιώξουν την αποπομπή των δύο ευρωβουλευτών που παρέμεναν στο   AfD  μετά τη διάσπαση του.

Εν τω μεταξύ, η οργάνωση Pegida (Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά της ισλαμοποίησης της Δύσης -Patriotic Europeans Against the Islamisation of the West) είναι πραγματική απειλή στους δρόμους.  Είναι μια πλήρως ρατσιστική ομάδα, στην οποία το NPD και άλλοι ναζί σμίγουν με τους φασίστες χούλιγκανς και άλλους πιο μαλακούς ρατσιστές. Έχει την ικανότητα να κινητοποιεί χιλιάδες στους δρόμους στην τέως Ανατολική Γερμανία, με μέγιστο έναν αριθμό 25.000 στη Δρέσδη τον Ιανουάριο του 2015. Η Pegida  έλκει μεγάλους αριθμούς συνηθισμένων ανθρώπων στις διαδηλώσεις της – είναι περισσότεροι, και με ευρύτερη εμβέλεια,  από ό,τι ήταν ποτέ η Αγγλική Λίγκα στη Βρετανία. Μετά από μια βουτιά στους αριθμούς τον περασμένο χρόνο, η Pegida δείχνει σημάδια ανάκαμψης, στοχοποιώντας τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Ο συνδυασμός των ακροδεξιών κομμάτων τόσο στο κοινοβουλευτικό πεδίο όσο και στους δρόμους, με τους οργανωμένους φασίστες, τραβάει και τις δύο πτέρυγες ακόμα δεξιότερα, και είναι πολύ ανησυχητικό. Οι επιτυχίες της Pegida, για παράδειγμα, έχουν δώσει στους σκληρούς ναζί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και θέληση να οργανωθούν  – με περίπου 3.000 να διαδηλώνουν στο Βερολίνο το Μάρτιο.

Ελλάδα

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα ναζιστικό κόμμα. Έχει και κοινοβουλευτική και παραστρατιωτική πτέρυγα. Θέλει να δει την Ελλάδα δικτατορική, χρησιμοποιεί σύμβολα των Ναζί και είναι ανοιχτά εθνικοσοσιαλιστές και ρατσιστές. Η Χρυσή Αυγή ιδρύθηκε το 1983, σαν μια αντισημτική, χουντική οργάνωση.

Αναδύθηκε ως επικίνδυνη πολιτική δύναμη σαν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης το 2008, που άφησε 4.7 εκατομμύρια ανθρώπους άνεργους. Η Χρυσή Αυγή έχει προσπαθήσει να παρουσιάσει τον εαυτό της ως φίλο των συνηθισμένων Ελλήνων, μοιράζοντας τρόφιμα σε φτωχές συνοικίες (αρκεί να είναι μόνο έλληνες). Την ίδια ώρα κατηγορεί τους μετανάστες για τα οικονομικά προβλήματα. Το Μέτωπο νεολαίας της Χρυσής Αυγής μοιράζει σε σχολεία της Αθήνας φυλλάδια, και έχει διοργανώσει μια σειρά συναυλιών «η ροκ κατά του κομουνισμού».  

Το κόμμα έχει πίσω του πολλή βία και τρομοκρατία. Ένα μέλος της Χρυσής Αυγλης μαχαίρωσε θανατηφόρα τον αριστερό αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φύσσα το Σεπτέμβριο του 2013.  

Υποστήριξη στη Χρυσή Αυγή δίνεται και από μέρος της Ελληνικής Αστυνομίας, προσφέροντας στο κόμμα προστασία και ασυδοσία. Μία Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας επισημαίνει:

“Η έρευνα μας δείχνει ότι η Χρυσή Αυγή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ρατσισμός, εκτεταμένη χρήση της εξουσίας και βαθιά ριζωμένη ατιμωρησία, αυτά βρίσκεις στην ελληνική αστυνομία. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποτύχει να ομολογήσουν τη βία κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων από την αστυνομία και η συνεχή ατιμωρησία”.

Ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα κατά των δολοφόνων του Παύλου Φύσσα ανάγκασε την ελληνική κυβέρνηση να δράσει. Το Σεπτέμβριο του 2013, οι ηγέτες του κόμματος και οι βουλευτές συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν μαζικά, για το φόνο του Παύλου Φύσσα, με την εισαγγελική κατηγορία ότι το κόμμα αυτό είναι εγκληματική οργάνωση. Δέκα αστυνομικοί βρέθηκαν να έχουν άμεση σχέση με εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής.

Αλλά, παρά τη δικαστική εξέλιξη, η εκλογική δύναμη του ναζιστικού κόμματος δεν μειώθηκε. Στις ευρωεκλογές του 2014 πάνω από μισό εκατομμύριο έλληνες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, δίνοντας της τρεις έδρες στο ευρωκοινοβούλιο, ενώ το 2015 πήρε 7% των ψήφων για τις εθνικές εκλογές κερδίζοντας 18 έδρες στο κοινοβούλιο.

Ακολουθεί σύντομα το 2ο μέρος ..

Μετάφραση Γεωργία Κανελλοπούλου

Πηγή:

http://www.dreamdeferred.org.uk/2016/04/fascism-and-the-far-right-in-europe-country-by-country-guide-part-one/

 

 

 

 

 

Ριτσώνα: Το πιο ακατάλληλο μέρος για φιλοξενία. 700 περίπου άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν  πεταμένοι σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο που έχει οικειοποιηθεί η φύση,  χωρίς ίχνος υποδομών, μακριά από την πόλη σαν τα μιάσματα, μέσα στο βουνό, χωρίς συγκοινωνία, χωρίς  ανθρώπινη ψυχή τριγύρω, με άθλιο φαγητό  και δίπλα έλος. Οι ίδιοι λένε χαρακτηριστικά: «Η ζωή στη Ριτσώνα δεν είναι αυτή που αξίζει σε άνθρωπο», «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σε σκηνές με φίδια και σκορπιούς», «Έχουμε 15 μέρες να πλυθούμε», «Το φαΐ δεν τρώγεται», «Δεν είναι μέρος για να ζουν άνθρωποι η Ριτσώνα», «στα σκυλιά σας έχετε σπίτια, για τους ανθρώπους σκηνές», «we are humans, not animals».

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλη την Ελλάδα αποδεικνύοντας ότι η εξαθλίωση  στα στρατόπεδα κράτησης που κατ’ ευφημισμό ονομάζονται «hotspot» αποτελεί κυβερνητική επιλογή. Αποτελούν μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό να κουκουλωθεί  το «πρόβλημα». Από την άλλη όμως, η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει εξελιχθεί σε μία τεράστια μπίζνα και μάλιστα πολύ κερδοφόρα για συγκεκριμένους ιδιώτες και ΜΚΟ εν μέσω κρίσης. Τεχνικές εταιρείες και επιχειρήσεις σίτισης που κάνουν χρυσές δουλειές. ΜΚΟ που βολεύουν «ημέτερους» και διαχειρίζονται χωρίς διαφάνεια κονδύλια της ΕΕ. Εκμετάλλευση των προσφύγων για πολιτικά οφέλη.

Το κράτος διαχειρίζεται την ‘’ένταξη στον κοινωνικό ιστό’’ αυτών των ανθρώπων απομονώνοντάς τους από την υπόλοιπη ντόπια κοινωνία. Πέρα από συλλογικότητες και ευαισθητοποιημένους πολίτες που εκφράζουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους και μπορούν να πιστοποιήσουν τα προβλήματα που οι πρόσφυγες αντιμετωπίζουν, καλλιεργείται ένα κλίμα τρόμου και ρατσισμού για αυτούς τους ανθρώπους. Ο παθητικός τηλεθεατής, χωρίς να έχει αυτή την ανθρώπινη επαφή,  δεν μπορεί παρά να τρομοκρατηθεί. Τρόμος μην μας πάρουν δήθεν άλλοι τη δουλειά μας που ούτως ή άλλως η σημερινή αριστερή κυβέρνηση κατάντησε να θεωρείται « προνόμιο». Τρόμος για την ασφάλειά μας, τρόμος για την υγεία μας, τρόμος μην τυχόν και τα παιδιά τους συγχρωτιστούν στα ίδια σχολεία με τα δικά μας παιδιά. Τρόμος για τη στοιχειώδη επιβίωσή μας, εν γένει, που πολύ απέχει από μια αξιοπρεπή ζωή. Αυτή την ατμόσφαιρα δέους διαχειρίζεται το κράτος, κατακερματίζοντας την οποιαδήποτε λογική αλληλεγγύης και αντίστασης, προκειμένου να εξασφαλίσει την εξουσία του, μια εξουσία μακριά από τους ανθρώπους και πάντα εναντίον τους.

Όλα είναι λάθος στη Ριτσώνα και όσοι υπερασπίζονται αυτή την κατάσταση δεν μπορούν πια να κρυφτούν. Το στρατόπεδο πρέπει να κλείσει και να αφεθεί στα φίδια και τους σκορπιούς που το κατοικούν. Οι προφάσεις που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του «Δικτύου των συριζαίων» ενάντια στην άμεση μετεγκατάσταση των προσφύγων αποκαλύπτουν για άλλη μια φορά τον καθεστωτικό τους ρόλο. Μας λένε ότι δεν το θέλει ο δήμαρχος της Χαλκίδας και ότι υπάρχει ο κίνδυνος των φασιστών. Δεν προστατεύεις όμως τους ανθρώπους απομονώνοντας τους, γιατί η απομόνωση και η ζωή μέσα στην αναξιοπρέπεια είναι ακριβώς η φασιστική πολιτική και σίγουρα δεν έχει σχέση με καμία έννοια αλληλεγγύης. Επίσης, αν ο δήμαρχος αρνείται να κάνει αυτό που υποχρεούται γιατί δεν τον καταγγέλλουν δημόσια όπως οφείλει να πράξει κάθε πραγματικός αλληλέγγυος;  Νομίζουμε ότι το πράγμα είναι οφθαλμοφανές: έχουν αποφασίσει τη στρατιωτικοποίηση της ζωής των προσφύγων με την προβιά της αλληλεγγύης και χρησιμοποιούν κάθε δικαιολογία ενάντια στην αμφισβήτηση της τοποθεσίας και την μετεγκατάστασή τους σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη. Η επιβολή όμως των όρων ζωής στους άλλους, μάλιστα μέσα σε εξαθλιωτικές συνθήκες και χρησιμοποιώντας χίλιες δυο απαράδεκτες προφάσεις  δεν είναι αλληλεγγύη αλλά η «φιλανθρωπία» του  ανθρωποφύλακα απέναντι σε θεωρούμενα κατώτερα όντα.

Το ζήτημα πρέπει να ανοίξει μέσα στην πόλη της Χαλκίδας με τη συμμετοχή όσο περισσότερων γίνεται ώστε να ξαναδοθεί το πραγματικό νόημα στις λέξεις ”αλληλεγγύη”, ”φιλοξενία” και ”αξιοπρέπεια”. Εννοείται ότι μπορούμε. Η μετεγκατάσταση των προσφύγων σε σπίτια και κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη είναι εφικτή αρκεί να αποδειχτούμε τουλάχιστον άνθρωποι και βέβαια να σταματήσει να σπαταλάται το χρήμα που προορίζεται για τους πρόσφυγες για την κερδοσκοπία τρίτων.

Όσο δε σπάμε τον φόβο και την απομόνωση και δε δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης, τόσο θα κοιτάμε ανήμποροι το παρόν των προσφύγων κι εκεί θα βλέπουμε και το δικό μας μέλλον. Ο μόνος δρόμος λοιπόν είναι αυτός της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, το μόνο όπλο της κοινωνίας σε καταστάσεις σαν και αυτές. Το γκέτο της Ριτσώνας δεν είναι φιλοξενία, είναι απομόνωση και αποκλεισμός.

 

Απαιτούμε:

Να σταματήσουν οι πόλεμοι.

Ασφαλή και ελεύθερη διέλευση για τους πρόσφυγες προς τις χώρες επιλογής τους.

Να αποχωρήσει τώρα η Frontex και το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.

Τέλος στις επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Να πέσει ο φράχτης του Έβρου. Όχι στην Ευρώπη-φρούριο.

Νομιμοποίηση και πλήρη δικαιώματα για οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

Κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου. Δικαίωμα για άσυλο.

Όχι στην εμπορευματοποίηση της αλληλεγγύης. Η αλληλεγγύη στα χέρια του λαού και όχι των ΜΚΟ και ιδιωτικών εταιριών.

Όχι στη στοχοποίηση κοινωνικών αγωνιστών και αλληλέγγυων-Κάτω τα χέρια από τους αλληλέγγυους.

Για όσο καιρό μείνουν αυτοί οι άνθρωποι εδώ να φιλοξενηθούν σε σπίτια και αξιοπρεπείς κτιριακές εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.

 Κοινοί αγώνες ντόπιων-μεταναστών για την καλυτέρευση της ζωής όλων μας.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης Χαλκίδας σε Πρόσφυγες-Μετανάστες/στριες

Solidarie36@gmail.com