ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΕΣΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ
“Η εμφανής αποικιοκρατία σε ακρωτηριάζει απροσχημάτιστα: σου απαγορεύει να λες, σου απαγορεύει να κάνεις, σου απαγορεύει να είσαι. Αντίθετα, η αφανής αποικιοκρατία σε πείθει ότι η υποτέλεια είναι ο προορισμός σου κι η αδυναμία η φύση σου:σε πείθει ότι δ ε ν γίνεται να λες, δ ε ν γίνεται να κάνεις, δ ε ν γίνεται να είσαι.” (Η κουλτούρα του τρόμου, Εδουάρδο Γκαλεάνο Ουρουγουανός συγγραφέας)
Πριν πέντε μήνες στην πόλη της Χαλκίδας την ημέρα των ‘’Θεοφανείων’’ συνελήφθησαν από την αστυνομία πέντε άτομα. Η κατηγορία που τους απήγγειλε ο εισαγγελέας ήταν για «προσβολή κατά του προσώπου του προέδρου της δημοκρατίας » καθώς οι συνθήκες σύλληψης αφορούσαν τις διαμαρτυρίες του συγκεντρωμένου πλήθους που προκλήθηκαν από την παρουσία του Παπούλια και του υπουργού Γιαννίτση στο επίσημο καθιερωμένο δρώμενο. Πέντε από αυτούς στοχοποιήθηκαν (για να αποσιωπηθεί το γεγονός ότι όλος ο παρευρισκόμενος κόσμος διαμαρτυρόταν) με τη δικαιολογία ότι φώναζαν συνθήματα όπως «λαέ πεινάς γιατί τους προσκυνάς», «ψωμί, παιδεία, ελευθερία η χούντα δεν τελείωσε το ’73» και ορίστηκε αυτεπάγγελτα δικάσιμη για τις 30 Μαρτίου. Η δίκη αυτή δεν έγινε καθώς, δυο μέρες πριν, οι κατηγορούμενοι ενημερώθηκαν για μεταφορά του τόπου διεξαγωγής της δίκης στην Αθήνα, με την αιτιολογία ότι «συντρέχουν λόγοι για τη δημόσια ασφάλεια και τάξη…». Είναι γεγονός ότι η έκφραση αλληλεγγύης κλονίζει τα θεμέλια της εξουσίας καθώς μεσολάβησαν μια πορεία και μια συναυλία αλληλεγγύης σε αυτά τα άτομα που απλώς διαμαρτυρήθηκαν με κάποια πολιτικά συνθήματα. Οι φασιστικού τύπου αυτές συλλήψεις αποδεικνύουν περίτρανα την αλήθεια αυτών των συνθημάτων. Επίσης, δηλώνουν τις προθέσεις μιας εξουσίας που προσπαθεί να τρομοκρατήσει με στόχο να πείσει ότι δεν γίνεται καν να μιλάς ελεύθερα ως συνειδητοποιημένο άτομο που κάνει λογικές εκτιμήσεις της πραγματικότητας. Και ακόμη περισσότερο να πείσει ότι όλες αυτές οι λεκτικές και μόνο διαπιστώσεις θα διαταράξουν την κοινωνική ειρήνη στην πόλη. Οι άρχοντές μας για να νομιμοποιήσουν τις πράξεις τους δεν διστάζουν να καταργήσουν με κυνισμό κάθε επίφαση δημοκρατίας και ελευθερίας, να αποδείξουν ότι η δημοκρατία και η ελευθερία δεν είναι παρά κούφιες λέξεις που μεταμφιέζουν ένα ολιγαρχικό και απάνθρωπο καθεστώς.
Οι γελοιότητες της εξουσίας, οι οποίες βεβαίως έχουν σαφή στόχευση την καταστολή και την ποινικοποίηση οποιουδήποτε τύπου διαμαρτυρίας εναντίον της, δεν είναι οι μόνες επικίνδυνες αυτή τη χρονική στιγμή. Συμπίπτουν χρονικά και με μια έντονα αυξημένη ρατσιστική διάθεση εναντίον συμπολιτών μας που ως πρόσφυγες και μετανάστες βιώνουν συνθήκες πολέμου και απόλυτης επιβίωσης σε ολόκληρη τη χώρα.
Το Ουλαλούμ ως αυτοδιαχειριζόμενος κοινωνικός χώρος στηρίζει τους διωκόμενους και τις διωκόμενες και καταγγέλει τις κρατικές πρακτικές για τρομοκράτηση ανθρώπων που συμμετέχουν αυθόρμητα σε μια διαμαρτυρία αλλά και για την ποινικοποίηση ανθρώπων που εκφράζουν έναν πολιτικό λόγο και έχουν μια πολιτική δράση έξω από τα όρια των κοινοβουλευτικών τους τσιφλικιών. Προτάσσει τον αγώνα για μια αυτόνομη δημιουργική κοινωνία, όπου η έκφραση αλληλεγγύης είναι ηθική υποχρέωση.
Η ΔΙΚΗ των 5 συλληφθέντων στη Χαλκίδα την ημέρα των ”Θεοφανείων”, με τη σαθρή κατηγορία της ”προσβολής κατά του προέδρου της δημοκρατίας”, γίνεται τελικά στις 28 Ιουνίου (Πέμπτη) ώρα 9.00 πμ, στο Β’ Μ/ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜ/ΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ευελπίδων Κτήριο 8, αιθουσα 1 στο ισόγειο ).
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ
– ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Καμία δίωξη στους συλληφθέντες – Η αμφισβήτηση είναι πηγή της ελευθερίας – Να οικοδομήσουμε τις δημιουργικές μας αντιστάσεις ενάντια στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζουν
Ισπανία, 1944: το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου. Η Κάρμεν, που πρόσφατα ξαναπαντρεύτηκε, μετακομίζει με την κόρη της Οφηλία, στο σπίτι του καινούριου της συζύγου Βιντάλ, λοχαγό στον στρατό του δικτάτορα Φράνκο. Μην μπορώντας να αντέξει εύκολα την καινούρια της ζωή, το νεαρό κορίτσι ψάχνει να βρει καταφύγιο σε έναν μυστηριώδη λαβύρινθο, που ανακαλύπτει δίπλα στο νέο της σπίτι. Ο Πάνας, ο φρουρός του, ένα μαγικό πλάσμα, της αποκαλύπτει ότι είναι η χαμένη από καιρό πριγκίπισσα του μυθικού αυτού βασιλείου. Για να βρει την αλήθεια, η Οφηλία πρέπει να φέρει εις πέρας τρεις επικίνδυνες αποστολές, αποστολές που δεν μοιάζουν σε τίποτα με ό,τι έχει αντιμετωπίσει ως τώρα στη ζωή της.
Λάτρης και δεξιοτέχνης του φανταστικού είδους Γκιγιέρμο ντελ Τόρο υπογράφει ένα παραμύθι αυστηρά για μεγάλους. Ο χαρισματικός Μεξικάνος δημιουργός διαστρέφει την αθώα “Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων”, με φόντο την σπαραγμένη από τον εμφύλιο Ισπανία του ’40. Ρεαλισμός που πατά γερά στη μαγεία ή μαγεία καλά ριζωμένη στον ρεαλισμό; Όταν το υπερφυσικό συναντά την πολιτική αλληγορία, τη φαντασμαγορία των ειδικών εφέ και την ομολογουμένως αχαλίνωτη φαντασία του ντελ Τόρο, το αποτέλεσμα προβλέπεται τουλάχιστον μεθυστικό.
Το Ταμπούρλο τιμήθηκε με το Όσκαρ Καλύτερης ξένης ταινίας, μοιράστηκε με την “Αποκάλυψη τώρα” το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και θεω- ρείται μια από τις ταινίες που σημάδεψαν τη δεκαετία του ’70.
Το αλληγορικό βιβλίο του Γκύντερ Γκρας “Τοταμπούρλο” θεωρείται ένα από τα πιο δύσκολα κι απρόσιτα για να μεταφερθούν στην οθόνη. Κι όμως ο Φόλκερ Σλέντορφ τόλμησε να το κάνει, με τη βοήθεια του σεναριογράφου Ζαν – Κλωντ Καρριέρ, που τόνισε ακόμα περισσότερο τα σουρεαλιστικά στοιχεία του βιβλίου. Το αποτέλεσμα είναι ένα πε-ρίεργα γοητευτικό έργο, που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε παραμύθι για μεγάλους και που μας προτρέπει να ξαναδιαβάσουμε τη Γερμανική ιστορία από το 1924 μέχρι το 1945.Όπως λέει ο Ζαν-Κλωντ Καρριέρ το “Ταμπούρλο” “είναι πριν απ’ όλα μια ρεαλιστική ταινία, που
καταγράφει λεπτομερέστατα τη ζωή της μικροα-στικής τάξης του Ντάντζιγκ” θυμίζουμε ότι αυτή η πόλη είναι το σημερινό Γκντάνσκ κι ότι στα 1924 συγκατοικούσαν ειρηνικά οι τρεις κοινότητες των Πολωνών, των Γερμανών και των Εβραίων. Ένα χρόνο λοιπόν μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Χίτλερ γεννιέται στο Ντάντζιγκ ο Όσκαρ, ένα
παιδί με πρόωρη ανάπτυξη και ιδιαίτερα χαρίσματα. Γιος ενός μπακάλη γερμανικής καταγωγής, είναι πολύ πιθανόν να έχει για πραγματικό του πατέρα τον “ξάδερφο” της μητέρας του, που είναι Πολωνός. Ο Όσκαρ, μπροστά στα σύννεφα που συσσωρεύονται στο μέλλον της πατρίδας του και σ’ ένδειξη διαμαρτυρίας για την υποκρισία του περιβάλλοντός του και τον παραλογισμό του κόσμου των μεγάλων, αρνείται
στα τρία χρόνια του να μεγαλώσει άλλο! Θα μείνει ένα παιδί – θαύμα – τέρας, ένας μάρτυρας της εποχής του, που θα δει την άνοδο του ναζισμού, την επίθεση στις χώρες της Ευρώπης, την προσάρτηση του Ντάντζιγκ στη Γερμανία, το πογκρόμ κατά της
πολωνικής κοινότητας, το θάνατο των δυο πατέρων του, την εισβολή των Ρώσων, την πτώση του Γ’ Ράιχ. Μένοντας μόνος ο Όσκαρ αποφασίζει τελικά ότι ήλθε η ώρα να μεγαλώσει.Η περίπτωση του Όσκαρ μπορεί να ειδωθεί κάτω από πολλαπλές συμβολικές οπτικές: ο Όσκαρ αρνείται να συμμετάσχει στον παραλογισμό του κόσμου των μεγάλων απ’ το 1927 μέχρι το 1945, δηλαδή την περίοδο της ανάπτυξης του ναζιστικού κινήματος μέχρι το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Τα τρία πρώτα χρόνια της γέννησής του
(1924 – 1927) συμπίπτουν με την καλύτερη περίοδο της Γερμανικής Δημοκρατίας, που δυστυχώς δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει το ναζιστικό τέρας. Ο Όσκαρ γίνεται λοιπόν ένας αμφισβητίας της εποχής του, έστω κι αν το παθητικό παράδειγμά του δε βοηθά στην ανατροπή της ροής της Ιστορίας. “Για μένα ο Όσκαρ συμβολίζει την άρνηση και τη
διαμαρτυρία” λέει ο Σλέντορφ. Δύο καταστάσεις που ο μικρός ήρωας εκφράζει όχι μέσω της γλώσσας του, αλλά καθαρά σωματικά: άρνηση του σώματός του να μεγαλώσει, σπάσιμο των γυαλιών όταν τσιρίζει, χαρακτηριστικοί χτύποι του ταμπούρλου που δίνουν το ρυθμό στα μικρά και μεγάλα γεγονότα της ζωής του. Το ταμπούρλο (δώρο που του έδωσαν την τραγική μέρα του ατυ-χήματός του, ύστερα από το οποίο σταμάτησε η
ανάπτυξή του), αποτελεί το πραγματικό γλωσσικό εργαλείο του Όσκαρ, μέσα απ’ το οποίο εκφράζει τα συναισθήματά του και την αντίθεσή του (όπως στη χαρακτηριστική σκηνή που διαταράσσει την τάξη μιας στρατιωτικής παρέλασης, χτυπώντας σε διαφορετικούς τόνους το ταμπούρλο του).Ο Σλέντορφ δεν ξεφεύγει από τις παγίδες μιας υπερβολικά συμβολικής γραφής κι ορισμένα πράγματα στο “Ταμπούρλο” ενοχλούν με τον απλοϊκό συμβολισμό τους. Κατάφερε όμως να δώσει την ψυχοσύνθεση μιας εποχής και κυρίως να κάνει
πιστευτή τη φυσιογνωμία του Όσκαρ, που παρά τα παιδικά χαρακτηριστικά του εξελίσσεται σε κανονικό έφηβο κι έχει μάλιστα έντονη σεξουαλική ζωή. Στον αντίστοιχο ρόλο, ο δωδεκάχρονος γιος του ηθοποιού Χάιντζ Μπένετ δίνει μια αξέχαστη μηνεία, καταφέρνοντας να εκφράσει την αλλόκοτη ψυχολογία ενός παιδιού – ενήλικα. Τη σκηνογραφική επιμέλεια της ταινίας είχε ο Νίκος Περράκης ενώ τη μουσική έγραψε ο Μωρίς Ζαρ.
Τεχεράνη 1958. Ο Νασσέρ Αλί Καν, ο πιο δημοφιλής βιολιστής χάνει την όρεξη του για ζωή, όταν σπάει το αγαπημένο του βιολί. Ανίκανος να βρει κάποιο να το αντικαταστήσει βρίσκει ανώφελη τη ζωή. Ξαπλωνει στο κρεβάτι του και βυθίζεται όλο και περισσότερο στις αναμνήσεις από το παρελθόν και στο μέλλον των παιδιών του. Καθώς τα κομμάτια της ιστορίας ενώνονται, κατανοούμε το οδυνηρό μυστικό του, την αγάπη που έχασε, και το βάθος της απόφασης του να πεθάνει…
ΜΑΡΖΑΝ ΣΑΤΡΑΠΙ
Η Μαρζάν Σατραπί γεννήθηκε στο Ιράν. Τελείωσε το σχολείο στην Τεχεράνη, σπούδασε στη Βιέννη και το 1994 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Με την άφιξη της στο Παρίσι, εντάχθηκε στο Atelier des Vosges, ένα στέκι για τα μεγαλύτερα ονόματα στη μοντέρνα εικονογράφηση βιβλίων κόμικ.
Στο πρώτο της άλμπουμ, Persepolis 1, που δημοσιεύτηκε από την L’Association το Νοέμβριου του 2000, η Μαρζάν ανατρέχει στην ιστορία της οικογένειας της, μέσα από τα παιδικά της χρόνια, μέχρι την πτώση του καθεστώτος του Σαχή και την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ιράν- Ιράκ. Το βιβλίο βραβεύτηκε στο φεστιβάλ Angoulême. Στο Persepolis 2, που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2001, εξιστορεί τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ, και τα χρόνια της εφηβείας της μέχρι την αναχώρηση της για τη Βιέννη, στην ηλικία των 14. Τα Persepolis 3 και Persepolis 4 μιλούν για την εξορία της στην Αυστρία και την επιστροφή της στο Ιράν.
Έκτοτε, έχει δημοσιεύσει άλλα δύο άλμπουμ, τα Embroideries και Chicken with Plums. Το τελευταίο κέρδισε το πρώτο βραβείο το 2005 στο φεστιβάλ του Angoulême.
Έχει δημοσιεύσει και παιδικά βιβλία, με αξιοσημείωτα τα Sagesses et malices de la Perse σε συνεργασία με τους Lila Ibrahim-Ouali και Bahman Namwar-Motalg, το Monsters are Afraid of the Moon, το Ulysse au pays des fous σε συνεργασία με τον Jean-Pierre Duffour, που κυκλοφόρησε το 2001, το Ajdar, που κυκλοφόρησε το 2002 και το Le Soupir, που κυκλοφόρησε το 2004.
Το 2009, εμφανίστηκε στην ταινία του Riad Sattouf’s, Τα Ομορφόπαιδα (Les Beaux Gosses), έγραψε μαζί με τον Philippe Katerine , τους στίχους του Poney Rose για το άλμπουμ της Arielle Dombasle, Glamour à mort, και εικονογράφησε το εξώφυλλο του άλμπουμ του Iggy Pop: Préliminaires.
TRAILER :
Το Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα, είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της σε συνεργασία με τον Βινσέντ Παρονό, μετά το Περσέπολις.
Επιτυχημένη ήταν σήμερα η αντιφασιστική διαδήλωση στη Χαλκίδα. Περίπου 200 άτομα στην πλειοψηφία Πακιστανοί μετανάστες μαζί με αντιφασίστες διαδήλωσαν σε κεντρικά σημεία της πόλης για τις επιθέσεις των φασιστών σε μετανάστες ,με αποκορύφωμα τα γεγονότα της Παρασκευής στο Βασιλικό. Η πορεία είχε παλμό και μοιράστηκαν κείμενα στον κόσμο που στην πλειοψηφία του είδε με θετική διάθεση παρόλο που προτίμησαν τα συνεχίσουν τα ψώνια τους αντί να ακολουθήσουν.
Δεν παρατηρήθηκε η ύπαρξη ασπόνδυλων περιφερειακά , η παρουσία των μπάτσων ήταν διακριτική. Οι φασίστες είχαν μαζευτεί , όχι πάνω από τριάντα , έξω από τα γραφεία τους στην έξοδο της πόλης , από όπου θα περνούσε αναγκαστικά ο κύριος όγκος των μεταναστών πηγαίνοντας προς τη Ν. Λάμψακο και το Βασιλικό όπου διαμένουν. Εκεί ήταν και μεγάλος αριθμός ξενόφερτων μπάτσων (δύο λεωφορεία είχαν έρθει μάλλον από Αθήνα ). Όσο ήμουν εκεί δε είδα κάποιο επεισόδιο. Εκείνο που φοβόμασταν ήταν η αντίδραση των μπάτσων , γιατί οι φασίστες δε θα τολμούσαν να κάνουν κάτι μόνοι τους.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ ΕΥΒΟΙΑΣ
8 λεηλατημένα σπίτια και 3 σπασμένα μαγαζιά, 3 άνθρωποι σοβαρά χτυπημένοι, ο ένας εξ αυτών χώρις ιατρική βοήθεια γιατί είναι μετανάστης χωρίς χαρτιά και πολλοί περισσότεροι τρομοκρατημένοι και ελαφρά τραυματισμένοι. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της επίθεσης από μέλη και υποστηρικτές της χρυσής αυγής στο Βασιλικό Ευβοίας την Παρασκευή 25 Μαίου παρουσία αστυνομικής δύναμης (4 περιπολικά και 2 μοτοσυκλέτες) που παρέμεινε σιωπηλή υπογραμμίζοντας την συνενοχή της. Το συμβάν παρουσιάστηκε παραλλαγμένο σε τοπικές εφημερίδες και διάφορα blog , σαν μια διαμάχη ανάμεσα σε μια παρέα από έλληνες και μια παρέα μεταναστών ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένα ρατσιστικό πογκρόμ. Η χρυσή αυγή μαζί με τους μπάτσους σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο επιβάλλουν την ”τάξη” χτυπώντας και λεηλατώντας, έχοντας ως δικαιολογία τους λαϊκίστικους και ρατσιστικούς λόγους τους ότι οι μετανάστες φταίνε για όλα. Η αστυνομία συνέλαβε μόνο ένα άτομο που έκανε πλιάτσικο αφήνοντας την υπόλοιπη συμμορία να δράσει ελεύθερη. Το παραπάνω περιστατικό δεν είναι το μόνο. Έχουν προηγηθεί παρόμοιες εγκληματικές επιθέσεις εναντίον τσιγγάνων, μεταναστών και ομοφυλόφιλων στην περιοχή της Χαλκίδας. Με τέτοιες βίαιες και δολοφονικές πράξεις το 8,5% των Ευβοιωτών που ψήφισε το κόμμα της χρυσής αυγής πιστεύει ότι πρέπει να λυθεί το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα; Καταπατώντας τα βασικά δικαιώματα της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας άλλων ανθρώπων; Ο τραμπουκισμός δεν είναι πολιτική. Ο τραμπουκισμός δεν θα φέρει τη λύση. Όχι άλλη ανοχή σε τέτοιες αισχρές και βίαιες πράξεις. Όχι άλλη στήριξη σε ακροδεξιές συμμορίες και σε ξενοφοβικές και ρατσιστικές συμπεριφορές. Ας πάψουμε να αναζητούμε την βοήθεια απο μπράβους και την αλήθεια μόνο σε όσα βλέπουμε στην τηλεόραση και διαβάζουμε στις εφημερίδες. Στην κοινωνία που ζούμε και στην περίοδο οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών κρίσεων δημιουργείται πρόσφορο εδαφος σε διάφορες ακροδεξιές, εθνικιστικές, παρακρατικές και μη οργανώσεις στηριζόμενες στο λαΐκισμό με εθνικιστικό, πατριωτικό και φασιστικό λόγο να διαβρώνουν το κοινωνικό και το πολιτικό γίγνεσθαι. Η χρυσή αυγή τα τελευταία χρόνια μέσα από αντιμνημονιακό λόγο και μια λαϊκίστικη ρητορεία εκμεταλλευόμενη το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία -οικογένεια έχει καταφέρει να εξαπατήσει ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο αποζητάει την πάταξη του εγκλήματος στον κοινωνικό ιστό. Θεωρούμε οτι οι ψηφοφόροι της χρυσής αυγής θα γίνουν συνένοχοι και συνεργάτες στις δολοφονικές δράσεις αυτής της χιτλερικής οργάνωσης και θα βουτήξουν και αυτοί τα χέρια τους στο αίμα δίνοντας άλλοθι στις δολοφονικές της επιδρομές. Μην ξεχνάμε επίσης πως λειτουργεί σαν δεκανίκι του κρατικού μηχανισμού καταστολής και τρομοκράτησης, μιας και τα τελευταία χρόνια είναι το δεξί μακρύ χέρι των ΜΑΤ σε πορείες και διαδηλώσεις του κόσμου της εργασίας και του κοινωνικού αγώνα. Θεωρούμε επιτακτικό καθήκον μας να αντιταχθούμε με θάρρος ενάντια σε κάθε ρατσιστική-εθνικιστική εκδήλωση, στο φυλετικό μίσος, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία που σπέρνουν οι διάφοροι ξενηλάτες. Να μην τους ανεχόμαστε όπου και να τους συναντάμε, στην δουλειά , στον δρόμο, στο σχολείο. Να μην στρέφουμε το βλέμμα απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις τους, να μην σιωπούμε στα φοβικά κηρύγματα του μίσους τους με το πρόσχημα ότι δεν μας αφορούν. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση ” η σιωπή ειναι συνενοχή” αποκτάει όλο το ανατριχιαστικό της εύρος. Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες εκφράζει την βούλησή μας για μια ευρύτερη αλληλεγγύη, για ένα κίνημα που θα ενώνει στον ίδιο αγώνα εκείνους που απηυδισμένοι από τις εξουσιαστικές πολιτικές της αριστεράς και της δεξιάς, συνειδητοποιούν ότι είναι καιρός να αντιπαραθέσουν σε μια διεφθαρμένη κοινοβουλευτική/καπιταλιστική ολιγαρχία την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας, την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ολόκληρης της ζωής μας. Είναι εφικτό αρκεί να το θελήσουμε…
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΕΞΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ – ΕΞΩ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ,ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Πορεία-Συγκέντρωση για τα γεγονότα στο Βασιλικό Eυβοίας ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 18:00 πίσω από τον άγιο Νικόλαο στην ΑβάντωνΟΥΛΑΛΟΥΜΑυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος mail: oulaloum@espiv.net
Το βράδυ της Παρασκευής 25/5 στο Βασιλικό της Εύβοιας η ναζιστική οργάνωση χρυσή αυγή και ακροδεξιά καθάρματα της περιοχής, με την ανοχή της αστυνομίας, επιτέθηκαν σε Πακιστανούς, έσπασαν μαγαζιά μεταναστών και λεηλάτησαν σπίτια τους.
πανό που κρεμάστηκαν μέσα στην πόλη
Το βράδυ της Παρασκευής 25/5 στο Βασιλικό της Εύβοιας η ναζιστική οργάνωση χρυσή αυγή και ακροδεξιά καθάρματα της περιοχής, με την ανοχή της αστυνομίας, επιτέθηκαν σε Πακιστανούς, έσπασαν μαγαζιά μεταναστών και λεηλάτησαν σπίτια τους.
Θεωρούμε επιτακτικό να αντιταχθούμε με θάρρος ενάντια σε κάθε ρατσιστική – εθνικιστική εκδήλωση, στο φυλετικό μίσος, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία που σπέρνουν οι διάφοροι ξενηλάτες. Να μην τους ανεχόμαστε όπου και να τους συναντάμε, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σχολείο. Να μην στρέφουμε το βλέμμα απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις τους, να μην σιωπούμε στα φοβικά κηρύγματα του μίσους τους με το πρόσχημα ότι δε μας αφορούν. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση ”η σιωπή είναι συνενοχή” αποκτάει όλο το ανατριχιαστικό της εύρος.Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες εκφράζει τη βούλησή μας για μια ευρύτερη αλληλεγγύη, για ένα κίνημα που θα ενώνει στον ίδιο αγώνα εκείνους που, απηυδισμένοι από τις εξουσιαστικές πολιτικές της αριστεράς και της δεξιάς, συνειδητοποιούν ότι είναι καιρός να αντιπαραθέσουν σε μια διεφθαρμένη κοινοβουλευτική/καπιταλιστική ολιγαρχία την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας, την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ολόκληρης της ζωής μας. Είναι εφικτό αρκεί να το θελήσουμε…
Πορεία-Συγκέντρωση πισω απο τον αγιο Νικόλαο στην Αβαντων για τα γεγονότα στο Βασιλικό Eυβοίας ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 18:00
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΕΞΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ – ΕΞΩ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
καταγγελία: η ΕΛ.ΑΣ έχτισε σε επιχείρηση της,μετανάστες εντός κτηρίου στα Ιωάννινα
Εδώ και 15 χρόνια τα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα είχαν εγκαταλειφθεί. Με τον καιρό ένα ένα άρχισε να παίρνει ζωή από αντιεξουσιαστές και μετανάστες, καλύπτοντας έτσι πρωταρχικές ανάγκες της ζωής καθώς και πολιτικές/πολιτιστικές/κοινωνικές ανάγκες. Με πολύ κόπο και συλλογική εργασία τα κτίρια άρχισαν να ανακατασκευάζονται. Αυτή η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως. Παρόλα αυτά, η κοινότητα των ανθρώπων που έχει ανάγκη και χρησιμοποιεί τα κτίρια δημιουργεί σιγά σιγά τις αντιιεραρχικές δομές αυτοοργάνωσης και αυτοδιαχείρισης της ζωής μας, πετώντας στα σκουπίδια τους τεχνητούς ρατσιστικούς διαχωρισμούς και τους θεσμούς διαμεσολάβησης, καταστολής και εξουσίας.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο ότι η στρατηγική κράτους και κεφαλαίου για το ξεπέρασμα της κρίσης θα πέσει στις πλάτες των μεταναστών. Σαν να μην υπήρξαν ποτέ μειώσεις μισθών, αυξήσεις στα βασικά προϊόντα διαβίωσης, περικοπές σε υγεία και παιδεία, κατασχέσεις σπιτιών από τράπεζες, χαράτσια και πρόστιμα, αύξηση των δαπανών για την αστυνομία, το στρατό, τους δικαστές, μια ολόκληρη κοινωνία δονείται προεκλογικά από το ρατσιστικό δηλητήριο και το μίσος για τον Άλλο. Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών ανακοίνωνε ο Χρυσοχοΐδης, ο Λοβέρδος ανακάλυπτε το μέγα πρόβλημα στο χώρο της υγείας -τις εξαναγκαστικά εκδιδόμενες γυναίκες, ο Σαμαράς ανακοίνωνε ότι θα ανακαταλάβει τις πόλεις από την υποτιθέμενη κατάληψη τους από τους μετανάστες. Από κοντά και οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής να απαιτούν και να εφαρμόζουν ακόμα πιο σκληρές «λύσεις». Αυτά είναι τα ζητήματα που θα έπρεπε –κατά την εξουσία- να απασχολούν όλους μας: οι μετανάστες, οι μετανάστες, οι μετανάστες.
Την κρατική στρατηγική περί υποτίμησης των ζωών των μεταναστών καλέστηκαν να εφαρμόσουν στα Γιάννινα όλοι οι θεσμοί που μας έχουν στρογγυλοκάτσει στο σβέρκο, οργανώνοντας μια χολυγουντιανή επιχείρηση σκούπα το Σάββατο 26 Μάη 2012 στα κτίρια του παλιού νοσοκομείου Χατζηκώστα. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο που υποδείκνυαν τους μετανάστες ως τους μοναδικούς υπευθύνους για κάθε δεινό της ζωής μας, με αποκορύφωμα το πρωτοσέλιδο του Πρωινού Λόγου της Δευτέρας 21-05-2012 («Αλλοδαποί «κατέλαβαν» την πόλη μας»). Από κοντά και ο περιφερειάρχης Καχριμάνης που μάλωνε όσους τολμούσαν να αποκαλέσουν τα «Κέντρα Φιλοξενίας Μεταναστών» με το πραγματικό τους όνομα, δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι μόνοι που προς στιγμήν κατάφεραν να πλασάρουν ένα ανθρωπιστικό προσωπείο ήταν ο διοικητής του νοσοκομείου Χατζηκώστα Φώτης Βάββας και ο δήμαρχος Φίλιος, οι οποίοι σε συνάντηση που είχαν στο δημαρχείο στις 30-03-2012 σχετικά με το ζήτημα των κτιρίων του Χατζηκώστα που τελούν υπό κατάληψη, διαβεβαίωναν ότι η λύση θα πρέπει να αναζητηθεί στην αναβάθμιση των υποδομών και παροχών προς τους μετανάστες και όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.Ύπουλοι και πολιτικάντηδες και οι δυο τους, προσπαθούσαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια μας ενώ προετοίμαζαν την επέμβαση της αστυνομίας: ο Βάββας στέλνοντας ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα σιδεράδες για να μετράνε τις διαστάσεις των πορτών και των παραθύρων των κατειλημμένων κτιρίων και ο Φίλιος δηλώνοντας σε συζήτηση με πολίτες που διαμαρτύρονταν ενάντια στην επιχείρηση της αστυνομίας, «πώς κάνετε έτσι, αφού τους Έλληνες είχαμε πει να μην τους πειράξουμε».
Στις 7 το πρωί του σαββάτου μια πομπή οχημάτων ετοιμάζεται να περικυκλώσει το campus του παλιού Χατζηκώστα. Εισαγγελέας, ανώτεροι μπάτσοι με κουστούμια, δημοσιογράφοι, μια διμοιρία χακί από Θεσσαλονίκη, μια μπλε από Γρεβενά, μια μπλε και μια ΟΠΚΕ από Γιάννινα, περί τα δέκα ασφαλίτικα, όλοι οι ΔΙΑΣ στο πόδι (κάποιοι ακόμα και με τα προσωπικά τους μηχανάκια), μηχανές με ασφαλίτες, η ομάδα με τα σκυλιά, τρια βανάκια μεταγωγών για μετανάστες, μια μεγάλη κλούβα δικαστικών μεταγωγών, πυροσβεστικό όχημα, συνεργεία λαμαρινάδων και μπογιατζήδων. Ο διοικητής και ο δήμαρχος άφαντοι, ενώ ο περιφερειάρχης μας έκανε την τιμή να περάσει στα κρυφά με το τζιπάκι του… αυτό θα πει παρρησία πολιτικών ανδρών. Μια εμετική κουστωδία που ήρθε να διαταράξει την κοινότητά μας, να συλλάβει συντρόφους και φίλους μας, να καταστρέψει το σπίτι των γειτόνων μας, μπας και ταΐσει –με αυτόν τον τρόπο- το αδηφάγο τηλεορασόπληκτο ρατσιστικό πλήθος.
Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης (η οποία κράτησε 14 ώρες) σφραγίστηκαν τα σπίτια των γειτόνων μας. Στο διάστημα αυτό η κατάληψη Αντιβίωση ήταν υπό καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας από τους μπάτσους. Οι πιο ξεφτιλισμένες φιγούρες της ημέρας ήταν τα μαστόρια των συνεργείων. Πέρα από τα αφεντικά –που κονόμησαν παραδάκι- ανασφάλιστοι εργάτες, χωρίς ίχνος ταξικής συνείδησης –κάποιοι εξ’ αυτών αλβανοί μετανάστες- αμπαρώνανε με λαμαρίνες τα σπίτια άλλων ανθρώπων για να πάρουν 30ευρώ μεροκάματο που θα το δίνανε –πολύ πιθανά- στην τράπεζα για το δικό τους στεγαστικό δάνειο. Εξίσου ξεφτιλισμένοι όλοι οι παράγοντες του ερυθρού σταυρού και του ιατρικού συλλόγου –οργανισμοί που στεγάζονται εντός του campus-, που δεν εμφανίστηκαν ούτε λεπτό. Μάλλον η ευαισθησία τους για τους μετανάστες και τον συνάνθρωπο τελειώνει εκεί που σβήνει η κάμερα του ΣΚΑΙ ή εκεί που σταματάνε οι φιλεύσπλαχνοι πλούσιοι χορηγοί. Από κοντά και ο δημοσιογραφικός συρφετός, έτοιμος να αναπαράγει τις διαρροές της αστυνομίας.
Εδώ και καιρό χτίζεται η προπαγάνδα ότι οι μετανάστες αποτελούν κοινωνικό, υγειονομικό, πολιτικό πρόβλημα. Το μόνο πρόβλημα που αναγνωρίζουμε εμείς είναι ο διάχυτος ρατσισμός που εμποδίζει την ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης και ισοτιμίας ανάμεσα σε ανθρώπους. Που χτίζει διαχωρισμούς με βάση τις πολιτιστικές, φυλετικές και θρησκευτικές ταυτότητες.
Κάτι τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: κατά τη διάρκεια αμπαρώματος των κτιρίων, 6 μετανάστες ενταφιάστηκαν σε ένα από αυτά. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι το σκυλί της αστυνομίας δεν τους ανακάλυψε κατά τον έλεγχο των κτιρίων. Προφανώς ο αργός τους θάνατος από ασιτία ή δίψα ταιριάζει απόλυτα στα σχέδια που έχει η εξουσία για όλους και όλες που περισσεύουμε. Οι μετανάστες απεγκλωβίστηκαν από εμάς μόλις αποχώρησαν οι μπάτσοι
Την Παρασκευή 25/5 οι απεργοί στην Ανακύκλωση (ΕΠΑΝΑ ΑΕ) στο Ηράκλειο Κρήτης κλείνουν 57 μέρες απεργίας και αγώνα.
Η εκμετάλλευσή τους είναι εξόφθαλμη καθώς σε ένα τομέα ο οποίος είναι αυτονόητο ότι δικαιούται βαρέα και ανθυγιεινά οι εργαζόμενοι παράτυπα αμοίβονται ως ανεδίκευτοι εργάτες με συνέπειες πέρα απο τον μισθο σε ασφαλιστικές και λοιπές απολαβές…
Η μονομερή μείωση απο 22% μέχρι 35% των μισθών μέσα στον Μάρτιο ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Οι απεργοί έλληνες και μετανάστες αποφάσισαν να κατέβουν σε απεργία.
Απο τις 30/3 μέχρι και σήμερα έχουν δεχτεί κάθε είδους επιθέσεις και πιέσεις για να επιστρέψουν στα πόστα τους με μειωμένες αποδοχές.
Η εταιρία ΕΠΑΝΑ ΑΕ (συμφερόντων Μπόμπολα) είναι μια κερδοφόρα εταιρεία η οποία πέρα απο την εκμετάλλευση των ανακυκλώσημων σκουπιδιών λαμβάνει και παχυλή επιχορήγηση.
ΑΠΟΡΡΙΦΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ
Το μονομελές εφετείο Ηρακλείου απέρριψε σήμερα το πρωί την προσφυγή της εταιρίας Ε.ΠΑ.ΝΑ ΑΕ όπου ζητούσε να κηρυχθεί παράνομος και καταχρηστικός ο εδώ και 32 ημέρες απεργιακός αγώνας των εργαζομένων προκειμένου να μην εφαρμοστούν οι μειώσεις μισθών και οι απολύσεις.
Ο αταλάντευτος απεργιακός αγώνας των 41 εργατών, το κύμα αλληλεγγύης που εκφράζεται καθημερινά από σωματεία, φορείς, συλλόγους και μεμονωμένους εργαζόμενους έπαιξαν τον καθοριστικότερο ρόλο και σε αυτή την εξέλιξη.
Οι απεργοί της Ανακύκλωσης Ε.ΠΑ.ΝΑ ΑΕ που δείχνουν το δρόμο του αγώνα και τις ρήξης, όχι μόνο στα σχέδια και τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας αλλά και ενάντια στα νομοθετήματα εκτρώματα της κυβέρνησης του Μαύρου Μετώπου, που δίνει στους εργοδότες τα εφόδια για να εντείνουν ακόμα περισσότερο την εκμετάλλευση, ακόμα πιο δυναμικά συνεχίζουν τον αγώνα τους μέχρι τη νίκη.
Το σωματείο μας, η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου σας καλεί να δώσουμε όλοι το παρών, αύριο Τρίτη και ώρα 10:00πμ στην πλατεία Ελευθερίας, στο συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΠΑΜΕ, για να τιμήσει την ημέρα της Εργατικής Τάξης, την 1η ΜΑΗ, που σήμερα είναι επίκαιρη όσο ποτέ.
Σας καλούμε επίσης την Τετάρτη 2 Μάη και ώρα 20:00 έξω από το εργοστάσιο την Ανακύκλωσης Ε.ΠΑ.ΝΑ στη ΒΙΠΕ, στη θεατρική παράσταση “Larco Project ή η Εργατική Τάξη πάει στο Παράδεισο;” για την ενίσχυση των απεργών.
Η πάλη των εργατών τις Ανακύκλωσης ΕΠΑΝΑ ΑΕ να μην περάσουν οι μειώσεις μισθών και οι απολύσεις, η πάλη ενάντια στους νόμους της κυβέρνησης του Μαύρου Μετώπου που εφαρμόζουν οι εργοδότες με τόσο ζήλο, όχι μόνο στην ΕΠΑΝΑ αλλά σε εκατοντάδες χώρους δουλειάς, δεν είναι υπόθεση μόνο των απεργών στην ανακύκλωση αλλά ολόκληρης της εργατικής τάξης.
Ενισχύστε τον αγώνα των απεργών στην Ανακύκλωση ΕΠΑΝΑ ΑΕ
Εκλογές: Το παζάρι της ματαιοδοξίας και των συνειδήσεων
Π. Κροπότκιν
Ψήφος σημαίνει συνενοχή, σημαίνει ”πάρε το μαχαίρι πασά μου να με σφάξεις”
Το εκλογικό καρναβάλι στήθηκε. Τα λόγια, οι υποσχέσεις, οι δήθεν προτάσεις, οι θεατρινισμοί, οι πλειοδοσίες, ίδια όπως και πριν από τη λεγόμενη κρίση. Η κατάσταση που βιώνουμε είναι τραγική γιατί απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας οι λύσεις που διαφημίζονται αποτελούν μέρος του προβλήματος. Τα διάφορα ψευτοδιλήμματα που μας επιβάλλουν – μνημονιακοί/αντιμνημονιακοί, ευρώ/δραχμή, έθνος/ξένοι– ουσιαστικά δεν αμφισβητούν τη δομή του πολιτικού και καπιταλιστικού συστήματος το οποίο ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Όλοι τους αυτοπαρουσιάζονται σα σωτήρες με έτοιμη τη λύση, κανείς τους όμως δεν τολμάει να αποκαλύψει την απάτη: τον αποκλεισμό των πολιτών από τις αποφάσεις. Το πολιτειακό καθεστώς ενώ αποδείχτηκε σάπιο και αναξιόπιστο δεν αμφισβητείται από τους κομματικούς μηχανισμούς γιατί στην ουσία τροφοδοτούνται από αυτό, από αυτό ζουν.
Το μεγάλο ψέμα και σε αυτές τις εκλογές είναι η λέξη δημοκρατία. Αν δημοκρατία σημαίνει ότι ο λαός αποφασίζει, ότι ο λαός είναι κυρίαρχος, αυτό που βιώνουμε σίγουρα δεν είναι δημοκρατία. Η αλήθεια είναι ότι στις εκλογές δεν αποφασίζουμε εμείς για τη ζωή μας αλλά εκχωρούμε την ικανότητα της απόφασης σε κομματικούς μηχανισμούς που αποφασίζουν ανεξάρτητα από εμάς και συνήθως εναντίον μας. Τα λόγια τους συνήθως είναι υποκριτικά γιατί οι δομές που εξυπηρετούν όταν ανεβαίνουν στην εξουσία απαιτούν διαφορετικές πράξεις. Εξάλλου τα κόμματα είναι ιεραρχικοί μηχανισμοί που αναπαράγουν στο εσωτερικό τους τον αποτυχημένο και άδικο τρόπο οργάνωση των κοινωνιών μας. Η κομματοκρατία είναι μία από τις αιτίες της σημερινής παρακμής.
Οι κυρίαρχες εξουσίες με το πρόσχημα των εκλογών προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο δίνοντας δήθεν τη δυνατότητα της επιλογής στον ”κυρίαρχο” λαό να διαλέξει αυτούς που θα τον κυβερνούν. Στην ουσία είναι όλοι τους υποκριτές και λαοπλάνοι γιατί η κατάσταση δεν είναι ζήτημα προσώπων αλλά αφορά το ίδιο το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που ρημάζει τις ζωές μας και το οποίο χρειάζεται ριζικό μετασχηματισμό. Έτσι όπως έχουν σήμερα τα πράγματα δεν είναι υπερβολή να πεις ότι οι καιροί, περισσότερο από ποτέ, απαιτούν μια επανάσταση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Μια ριζική αλλαγή δηλαδή της κοινωνικής οργάνωσης αλλά και των μεταξύ μας σχέσεων που θα βασίζονται και σε ένα νέο ήθος.
Γι’ αυτό κι αυτή τη φορά η συμμετοχή στις εκλογές τους είναι συνενοχή. Δίνει την ψευδαίσθηση δύναμης και συμμετοχής στους υποταγμένους, στην ουσία όμως νομιμοποιεί την αρπαγή της ικανότητάς τους να συναποφασίζουν για την κοινή ζωή. Η συμμετοχή στις εκλογές είναι αυτοεγκλωβισμός, είναι η αυταπάτη της συμμετοχής.
Αυτό που προτείνουμε όμως δεν είναι η αδιαφορία εκείνων που απέχουν από τις εκλογές λόγω ωχαδερφισμού ή απάθειας. Η δική μας εκλογική απεργία είναι μια ενεργητική πράξη γιατί αποτελεί μέρος μιας εναλλακτικής πρότασης γύρω από τα ζητήματα του δημόσιου χώρου, η οποία βασίζεται στην αυτοοργάνωση και την άμεση διαχείριση των δημόσιων αγαθών με στόχο τη δημιουργία πραγματικά αυτόνομων κοινοτήτων. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η μόνη πολιτική δράση που έχει πραγματικά νόημα είναι εκείνη που προωθεί τη συμμετοχή όλων στα κοινά. Η κοινωνική οργάνωση, η παραγωγή και η διανομή του πλούτου, η φροντίδα των πόλεων μέσα στις οποίες ζούμε, η άσκηση των ατομικών και συλλογικών ελευθεριών, ο σεβασμός του φυσικού περιβάλλοντος, είναι πολύ σημαντικά πράγματα για να εκχωρούμε την ικανότητα της απόφασης σε μια μειοψηφία δήθεν ειδικών. Πρέπει να βγούμε από την απάθεια και να διεκδικήσουμε τη συμμετοχή μας για ό, τι αφορά τη ζωή μας. Πρέπει να διεκδικήσουμε ένα δημόσιο χώρο στον οποίο θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι ισότιμα, έξω όμως από τις κομματικές ιεραρχίες και τους κρατικούς οργανισμούς. Πρώτο μας μέλημα πρέπει να είναι η δημιουργία αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων μέσα στις πόλεις που ζούμε που θα οικοδομούνται στους αντίποδες της κυρίαρχης πολιτικής προτάσσοντας ένα διαφορετικό τρόπο κοινωνικής οργάνωσης εδώ και τώρα: συνελεύσεις γειτονιάς που προάγουν την αυτοπαραγωγή, αλληλέγγυες ανταλλαγές προϊόντων και υπηρεσιών, κατασκευή δικτύων αλληλοβοήθειας και κυρίως δημιουργία συλλογικοτήτων βάσης και αγώνα στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας (συνοικιακά συμβούλια, λαϊκές συνελεύσεις, εργατικά συμβούλια, σωματεία βάσης).
Η δική μας πρόταση απαιτεί την υπεύθυνη συμμετοχή του καθενός, για να οικοδομήσουμε την ελευθερία και την ισότητα μέσα σε πνεύμα αλληλεγγύης. Η πρόταση μας δεν είναι ουτοπική γιατί μπορεί να εφαρμοστεί εδώ και τώρα αρκεί να το θέλουμε. Οι συνελεύσεις των πλατειών του καλοκαιριού του 2011 άνοιξαν ένα ρήγμα και έδειξαν ένα δρόμο πάνω στον οποίο θέλουμε να βαδίσουμε. Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τους πολιτικάντηδες της αριστεράς ή της δεξιάς και από το σάπιο πολιτικό σύστημα που εξυπηρετούν. Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας με συλλογικό και αυτόνομο τρόπο.
ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ
Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
