Σήμερα 17/5 στης 21:00 όποιος θέλει μπορεί να έρθει στο στέκι θα γίνει Αντιφασιστική συζήτηση.

Νοέμβριος 2011,Γερμανία. Δύο αυτοκτονίες και μια έκρηξη σε διαμέρισμα της πόλης του Τσβίκαου φέρνουν στο φως την ακροδεξιά νεοναζιστική οργάνωση National Sozialistischer Untergrund, υπεύθυνη για μια σειρά στυγνές,ανεξιχνίαστες δολοφονίες που έχουν απασχολήσει για περισσότερο από μια δεκαετία τη γερμανική κοινωνία και τις αρχές. Μεταξύ των θυμάτων και ο Έλληνας καταστηματάρχης Θεόδωρος Βουλγαρίδης που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ μέσα στο κατάστημά του στο Μόναχο, τον Ιούνιο του 2005.

Το «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα» έφτασε στον τόπο του εγκλήματος και μίλησε με το στενό φίλο του θύματος, Χαράλαμπο Δημητριάδη, ο οποίος ήταν μαζί με το θύμα λίγα λεπτά πριν το έγκλημα. Για την συνταρακτική υπόθεση μιλούν επίσης και ο πατέρας Απόστολος, ο υπουργός εσωτερικών της Βαυαρίας και η ευρωβουλευτής Cornelia Ernst ενώ οι διασυνδέσεις των δολοφόνων με το φιλοναζιστικό κόμμα NPD (Εθνικό Κόμμα Γερμανίας) ενισχύουν τις φωνές που ζητούν εκ νέου  να τεθεί εκτός νόμου.

Ο Στέλιος Κούλογλου συναντά τον Τhorsten Heise , ηγετικό στέλεχος του  NPD, στο «κάστρο» του, στο Φρετερόντε της Θουριγγίας, στην αυλή του οποίου βρίσκεται μνημείο των πεσόντων Ες Ες.  Ο Heise  μιλά για τη σχέση του κόμματός του με τον εθνικοσοσιαλισμό, τις επαφές του με ελληνικές οργανώσεις και κόμματα. Αρνείται την οποιαδήποτε ανάμειξη του κόμματος του σε πράξεις βίας, αλλά ένα βίντεο με τους δολοφόνους διηγείται μια διαφορετική ιστορία.

Στην κάμερα της εκπομπής μιλά και ένας από τους πολυσυζητημένους πρώην αρχηγούς της ακροδεξιάς στη Γερμανία, ο Ewald Althans, ο οποίος είχε απασχολήσει τις γερμανικές αρχές κατά τη δεκαετία του ενενήντα μέχρι και τη φυλάκισή του το 1995 για άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ο Althans αφηγείται την πορεία του μέσα στην οργάνωση και τους λόγους που τον οδήγησαν στην αποστασιοποίησή του, κυρίως μετά τη δημόσια παραδοχή της ομοφυλοφιλίας του.

Η εκπομπή ταξιδεύει στο κρατίδιο του Μεκλεμβούργου, το οποίο έχει μετατραπεί στα χρόνια μετά την ένωση των δύο Γερμανιών σε ένα από τα προπύργια του ακροδεξιού κινήματος και επισκέπτεται το χωριό Jamel, στο οποίο η πλειοψηφία των κατοίκων είναι νεοναζί. Στο χωριό αναπτύσσει τη δράση του το ζευγάρι Horst και Birgit Lohmeyer, που  παρά τις καθημερινές απειλές τις οποίες δέχονται από τους επιθετικούς γείτονές τους, δεν παύουν να οργανώνουν δραστηριότητες και φεστιβάλ κατά της ακροδεξιάς. Για το ίδιο θέμα μιλά στην κάμερα της εκπομπής και ο δήμαρχος της περιοχής Uwe Wandel.

Στο Βερολίνο ο φακός του Ρεπορτάζ καταγράφει το έργο της 66χρονης Irmela Mensah Schramm, που εδώ και είκοσι χρόνια καθαρίζει του δρόμους της πόλης από τα ίχνη των νεοναζί. Με μόνα της όπλα ασετόν, νερό, σπρέι, μια σπάτουλα και μια φωτογραφική μηχανή, η «σουπερ γιαγιά» έχει αφαιρέσει μέχρι στιγμής πάνω από 80.000 νεοναζί σύμβολα. «Η βρωμιά των ναζί πρέπει να φύγει» όπως λέει και η ίδια.

Κατά την παραμονή του στη Γερμανία το «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα» κάνει μια σημαντική ανακάλυψη: βρίσκει το κόμμα που ετοιμάζεται να καταλάβει την εξουσία με τον ίδιο «σκοτεινό» τρόπο που το κατάφερε ο Χίτλερ. Ο πρόεδρος του κόμματος, Martin Sonneborn, παραδέχεται ως πρότυπό του τον νεαρό Χίτλερ και προειδοποιεί τους συμπολίτες τους για την κατάλυση της δημοκρατίας.

Τις αιτίες για την άνοδο της ακροδεξιάς και των νεοναζί αναλύει ο γερμανός δημοσιογράφος Burkhard Schoeder και ο εγκληματολόγος Bernd Wagner, ιδρυτής της πρωτοβουλίας Exit Deutschland, μιας οργάνωσης που βοηθά μέλη ακροδεξιών ομάδων να απαγκιστρωθούν από αυτές. Η Exit εξόργισε τους νεοναζί, όταν τον Αύγουστο του 2011 μοίρασε μπλουζάκια με εθνικοσοσιαλιστικό σλόγκαν σε συναυλίες, τα οποία στο πλύσιμο άλλαζαν «ύφος» έδιναν το μήνυμα «αυτό που μπορεί το μπλουζάκι σου το μπορείς κι εσύ», να ξεπλυθούν δηλαδή από τον νεοναζισμό.

Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνάντηση με τον Ισπανό  δημοσιογράφο Antonio Salas, ο οποίος επί ένα χρόνο είχε διεισδύσει σε ισπανική νεοναζί οργάνωση, καταγράφοντας με κρυφή κάμερα την βία που εξασκούσαν τα μέλη της σε μαύρους, μετανάστες και μειονότητες της ισπανικής κοινωνίας.  O Salas ζεί στη Μαδρίτη υπό συνθήκες υψίστης ασφαλείας και περιγράφει την εμπειρία του, την οποία έχει αποτυπώσει και στο βιβλίο «Ημερολόγιο ενός σκιν».

Τον Ιούλιο του 2011 ένα πρωτοφανές έγκλημα συγκλονίζει τη διεθνή κοινή γνώμη: Ο νορβηγός Άντερς Μπρέιβικ αποβιβάζεται στο νησί Ουτόγια του Όσλο στη διάρκεια συνάντησης της νεολαίας του Εργατικού Κόμματος και εκτελεί εν ψυχρώ 77 άτομα. Λίγο νωρίτερα,  ισχυρή έκρηξη βόμβας που είχε τοποθετήσει ο ίδιος σε κυβερνητικά κτίρια του Όσλο προκάλεσε το θάνατο σε εφτά άτομα.  Ένα χρόνο σχεδόν μετά την εγκληματική του πράξη ο Μπρέιβικ παρουσιάζεται στο δικαστήριο αμετανόητος και πιστός στην ίδια ρητορική που πυροδότησε το έγκλημα: πολυπολιτισμικότητα τέλος, θάνατος στους ξένους αλλά και σε εκείνους που τους ανέχονται.

 

Μέσα στον αντιμνημονιακό κυκλώνα πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα τα επικίνδυνα πλοκάμια της νομιμοποίησης των ναζιστών στα ελληνικά νοικοκυριά. Ένα τέτοιο πλοκάμι και ίσως το πλέον ακραίο και επικίνδυνο είναι η αποδοχή των εγκληματικών μεθόδων και της ιδεολογίας τους σε μεγάλο μέρος της ΕΛΑΣ και ειδικά στις δυνάμεις των ΜΑΤ.

Με ποια ΕΔΕ άραγε ο κ. Χρυσοχοίδης, ο κ. Παπουτσής, ο κ. Παυλόπουλος και κυρίως ο κ. Πολύδωρας με τους πραίτορες του θα εξηγήσουν σε όποιον επιμένει να διατηρεί τα δημοκρατικά του αντανακλαστικά, την φοβερή αυτή παραδοχή; Ότι δηλαδή η μισή αστυνομία ψήφισε Χρυσή Αυγή!

Πως θα ερμηνεύσει αύριο η ηγεσία της ΕΛΑΣ την λυσσαλέα επίθεση σε μετανάστες, δημοσιογράφους, εργαζόμενους και ανέργους με τα ανάποδα κλομπ, με τις κοτρόνες ακόμα και με τα όπλα; Πόσο επίκαιρο θα παραμένει στην Ελλάδα ακόμα και σήμερα το φοβερό εκείνο απόσπασμα του Μπέρτολτ Μπρέχτ για την ατάραχη στάση των γερμανών πολιτών όταν στην αρχή κυνηγούσαν τους Εβραίους, μετά τους κομμουνιστές, μετά τους τσιγγάνους, μετά τους ομοφυλόφιλους μέχρι που έφτασαν τα πογκρόμ στους ίδιους.

Πόσο πολύ έχει στραβώσει τις ευαίσθητες ηγεσίες των αριστερών και δημοκρατικών πολιτικών σχηματισμών το θέμα του μνημονίου ώστε να μην έχουν ακόμα εξεγερθεί με τα αποτελέσματα στις τάξεις της αστυνομίας; Πως είναι δυνατόν να μιλάνε για το φαινόμενο δημοσιογράφοι και αναλυτές και να μην γνωρίζουν τι σημαίνει ναζιστικό κόμμα στη Βουλή ενός ευρωπαϊκού κατά τα άλλα κράτους;

Ούτε μια έρευνα για το πώς φτάσανε εκεί τα πράγματα στην αστυνομία. Οι αγανακτισμένοι πολίτες που έγιναν συνεργοί σε έκνομες ενέργειες της ΕΛΑΣ εδώ και δεκαετίες είναι η μαγιά της φασιστικής ψήφου. Η εκτός ορίων προπαγάνδα της τηλεόρασης και όχι μόνο για την συνωνυμία εγκληματικότητας και μεταναστών που αύριο θα μεταφεθεί στις πλάτες των ανέργων ίσως ακόμα και των αριστερών έθρεψε τις ναζιστικές συμμορίες ακόμα και μέσα στις τάξεις της ΕΛΑΣ.

Το μίσος με το οποίο χτύπησαν τα ΜΑΤ όλες τις διαδηλώσεις των εργαζόμενων κατασκευάστηκε βήμα βήμα. Μέσα στα αστυνομικά τμήματα εναντίον μεταναστών χωρίς χαρτιά, στα κρυφά και χωρίς κανενός είδους τιμωρία, απέναντι στις νεολαιίστικες δυναμικές διαδηλώσεις με βίαιες στοχεύσεις αστυνομικών σε νέους αναλόγως των στερεότυπων της εμφάνισης (μακριά μαλλιά, σκουλαρίκι κλπ.), απέναντι σε απελπισμένους εργαζομένους, απέναντι στους εκπροσώπους θεσμών της δημοκρατίας, απέναντι ακόμα και σε άρρωστες γυναίκες και ηλικιωμένους.

Τώρα τα πράγματα βρίσκονται ήδη στο σημείο μηδέν. Στο σημείο που μετά από την τυχαία και λόγω εκλογικής διαδικασίας αποκάλυψη της διασποράς του μίσους και του ναζισμού μέσα στις τάξεις του μηχανισμού της ΕΛΑΣ, όλοι σωπάσανε. Δεν παραιτήθηκε ο υπουργός μόλις βγήκε η είδηση στην επιφάνεια, δεν κάλεσαν οι δημοκρατικοί φορείς τον κόσμο του σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, δεν μπήκε ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος σε διαδικασία περισυλλογής και σκέψης για αυτό το κατάντημα με τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή και στην αστυνομία.

Δεν έγινε τίποτα. Μόνο μερικές αδύναμες τηλεοπτικές εκπομπές ανθρώπων που ήταν φανερό ότι δεν προβληματιζόντουσαν χρόνια τώρα με αυτό το διαρκές αναδυόμενο φαινόμενο της φρίκης. Προς τιμή του βέβαια ο Φώτης Κουβέλης ήταν ο μόνος αρχηγός που επέλεξε, έστω και καθυστερημένα, στην πρώτη του δήλωση μετεκλογικά να αναφερθεί στην εγκληματική οργάνωση που μπήκε στη Βουλή.

Όλες οι εφημερίδες, τα πρακτορεία, τα κόμματα ακόμα και οι εκπρόσωποι κυβερνήσεων της Ευρώπης και όχι μόνο μίλησαν πριν από όλα γι’ αυτό το φαινόμενο, για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα και για τις αντίστοιχες καταδίκες της χώρας. Ακόμα δεν ήξεραν καν το ποσοστό που πήρε η Χρυσή Αυγή στις τάξεις της ΕΛΑΣ κι την ανύπαρκτη θεσμική αντίδραση έστω και σαν απλές σκέψεις αντιμετώπισης του αυτού του φαινόμενου.

Τα πλοκάμια της Χρυσής Αυγής επί χρόνια έχουν εντοπιστεί σε χουλιγκανικούς συνδέσμους με «βαριά» ονοματεπώνυμα, σε μπράβους που με το αζημίωτο παρέχουν προστασία, σε στέκια και νυχτερινά μαγαζιά με γυναίκες, σε γυμναστήρια και μποντιμπιλντεράδικα και σε άλλα «ευαγή» ιδρύματα. Οι υπαινιγμοί και οι αποδείξεις για τη διασύνδεση με την αστυνομία παρέμενε μέχρι τώρα σε επίπεδο αριστερών καταγγελιών.

Τώρα που είναι χειροπιαστό και ατράνταχτο το γεγονός μέσα από τις αστυνομικές κάλπες τι πρόκειται να γίνει λοιπόν; Ποια θα είναι τα μέτρα της όποιας αντιμνημονιακής ή μνημονιακής ή οικουμενικής κυβέρνησης; Πόσοι μετανάστες πρέπει ακόμα να μαχαιρωθούν, πόσοι δημοσιογράφοι να χάσουν την ακοή τους, πόσοι πολίτες να σύρονται στα δικαστήρια επειδή δεν αρέσει η φάτσα τους σε κάποιον Ματατζή;

Το σημερινό κυνήγι της ψήφου δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι μπροστά στις εκδηλώσεις μίσους και στις αγαστές σχέσεις νεαρών αστυνομικών με εγκληματικές συμμορίες που δήθεν τους υπερασπίζονται. Οι φυλακές ψήφισαν Χρυσή Αυγή διότι πολλοί υπόδικοι και κατάδικοι ανήκουν στις τάξης της κι όχι επειδή είναι λαϊκά παιδιά όπως ισχυρίστηκε ο Μιχαλολιάκος.

Οι αστυνομικοί που έχουν ορκιστεί να φυλάνε το Σύνταγμα και τη δημοκρατία γιατί ψήφισαν τους ναζιστές; Πόσους ακόμα τέτοιους ψηφοφόρους έχει το κόμμα αυτό ακόμα και στην Ελληνική ανεξάρτητη δικαιοσύνη και στο Στρατό; Ακούει κανείς;

http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/elas-timi-xrysi-aygi-tis-antas-psarra

Στην 21 Απριλίου (ημέρα πραξικοπήματος των συνταγματαρχών το 1967) περίπου 50 αντιφασίστες αντιφασίστριες συγκεντρώθηκαν στην παραλία Χαλκίδος έξω από το κόκκινο σπίτι με μικροφωνική παρέμβαση κάνοντας ενημέρωση και μοίρασμα αντιφασιστικών κειμένων

 

ν 21 Απριλίου (ημέρα πραξικοπήματος των συνταγματαρχών το 1967) περίπου 50 αντιφασίστες αντιφασίστριες συγκεντρώθηκαν στην παραλία Χαλκίδος έξω από το κόκκινο σπίτι με μικροφωνική παρέμβαση κάνοντας ενημέρωση και μοίρασμα αντιφασιστικών κειμένων

 

ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ;

 

Μόνο όποιος δεν αξίζει τίποτα για τον εαυτό του μπορεί να νομίζει ότι βρίσκει μια κάποια αξία επειδή γεννήθηκε σε ένα συγκεκριμένο μέρος ή κάτω από μια συγκεκριμένη σημαία. 

Fernando Savater

 

Όταν μια κοινωνία παραπαίει ανάμεσα στην έλλειψη νοήματος, τον καταναλωτισμό και την ιδιώτευση, όταν αποδέχεται μοιρολατρικά να αποφασίζουν άλλοι εκ μέρους της, όταν βολεύεται στη μιζέρια που της επιβάλλουν, όταν δεν αγωνίζεται για την ελευθερία, την ισότητα, τη διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη, τότε πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα. Οι υποστηρικτές του εθνικισμού, του ρατσισμού και της πατριαρχίας βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθούν. Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον της πολύμορφης κρίσης (οικονομικής/πολιτικής, οικολογικής, πολιτισμικής) ζούμε μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη προσπάθεια νεοχιτλερικών κύκλων να επιβάλλουν την ιδεολογία και τις πρακτικές του μίσους και της ωμής βίας. Η λαϊκίστικη φρασεολογία τους εκμεταλλεύεται τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση που επιβάλλουν η κυβέρνηση και οι οικονομικές ολιγαρχίες.

 

Στην πόλη μας η χρυσή αυγή εγκαινιάζει τα γραφεία της και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε. Η χρυσή αυγή είναι μια νεοναζιστική οργάνωση που δρα με τραμπούκικο τρόπο με την ανοχή και πολλές φορές την απροκάλυπτη στήριξή του κράτους και των μέσων μαζικής προπαγάνδας. Οι πρακτικές της, περιλαμβάνουν οργανωμένες ρατσιστικές επιδρομές και μαχαιρώματα, κάψιμο σπιτιών μεταναστών, επιθέσεις σε φοιτητικές καταλήψεις και συγκεντρώσεις. Προσπαθούν να εξοντώσουν κάθε τι το διαφορετικό, προβάλλοντάς το ως απειλή για την κυριαρχία του έθνους. Σχηματίζοντας διάφορες παρέες χτυπούν  θρασύδειλα, τραμπουκίζουν και τρομοκρατούν όποιον δεν γουστάρουν λόγω διαφορετικότητας αντιλήψεων ή ακόμα και εμφάνισης, καλλιεργώντας με αυτόν τον τρόπο το φόβο στους υπόλοιπους. Δεν δίστασαν να κάνουν επιθέσεις μέχρι και σε σχολικές καταλήψεις ενάντια στους μαθητές, που πιεζόμενοι από την εκπαιδευτική διαδικασία πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Τη φυσιολογική οργή που γεννάει μια εκμεταλλευτική κοινωνία οι φασίστες και οι εθνικιστές προσπαθούν να την στρέψουν αλλού. Ο στόχος είναι ο μετανάστης που ζει στην εξαθλίωση ή αυτός που πλουτίζει εις βάρος μας; Για ποια εθνική ενότητα μας μιλάνε όταν ο “συμπατριώτης” μας είναι αυτός που μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει;

 

Όλη αυτή η φασιστική έξαρση δεν πάει μοναχή της, πατρονάρεται από το ίδιο το κράτος. Το κράτος συντηρεί μέσα στην κοινωνία τέτοιου είδους ιδέες και πεποιθήσεις, προκειμένου να σπείρει το φόβο, να καλλιεργήσει την αδράνεια αλλά και να ελέγξει τις αντιστάσεις. Αυτό ψηφίζει τους νόμους για τη μετανάστευση, οι οποίοι ουσιαστικά νομιμοποιούν τις εκτελέσεις στα σύνορα ή τους πνιγμούς στο Αιγαίο, ενώ συγχρόνως, τάχα μου, θέλει να δώσει ιθαγένεια σε ένα μικρό ποσοστό μεταναστών. Αυτό χτίζει τείχη μίσους στον Έβρο. Αυτό βγάζει παγανιά τους μπάτσους του και κυνηγούν νυχθημερόν όποιον άμοιρο δεν έχει χαρτιά. Αυτό σκότωσε τον Α. Γρηγορόπουλο μέσω του μπάτσου που τον εκτέλεσε. Αυτό φυλακίζει διαδηλωτές. Αυτό απαρτίζεται από το ΛΑ.Ο.Σ και τον Καρατζαφέρη. Εφόσον οι φασίστες είναι πια στη βουλή ένα είναι σίγουρο, το εξωκοινοβουλευτικό τους κομμάτι (χρυσή αυγή και λοιποί συγγενείς) θα συμπληρώνει με πράξεις ότι αυτοί λένε με λόγια.

 

Θεωρούμε επιτακτικό να αντιταχθούμε με θάρρος ενάντια σε κάθε ρατσιστική – εθνικιστική εκδήλωση, στο φυλετικό μίσος, την ξενοφοβία και τη μισαλλοδοξία που σπέρνουν οι διάφοροι ξενηλάτες. Να μην τους ανεχόμαστε όπου και να τους συναντάμε, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σχολείο. Να μην στρέφουμε το βλέμμα απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις τους, να μην σιωπούμε στα φοβικά κηρύγματα του μίσους τους με το πρόσχημα ότι δε μας αφορούν. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση ”η σιωπή είναι συνενοχή” αποκτάει όλο το ανατριχιαστικό της εύρος.

 

Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες εκφράζει τη βούλησή μας για μια ευρύτερη αλληλεγγύη, για ένα κίνημα που θα ενώνει στον ίδιο αγώνα εκείνους που, απηυδισμένοι από τις εξουσιαστικές πολιτικές της αριστεράς και της δεξιάς, συνειδητοποιούν ότι είναι καιρός να αντιπαραθέσουν σε μια διεφθαρμένη κοινοβουλευτική/καπιταλιστική ολιγαρχία την άσκηση της άμεσης δημοκρατίας, την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ολόκληρης της ζωής μας. Είναι εφικτό αρκεί να το θελήσουμε…

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ

ΕΞΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ – ΕΞΩ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

 

ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ/ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΙΣ 21/4/12

 

 

 

 

Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ;

     Μόνο όποιος δεν αξίζει τίποτα για τον εαυτό του μπορεί να νομίζει ότι
βρίσκει μια κάποια αξία επειδή γεννήθηκε σε ένα συγκεκριμένο μέρος ή
κάτω από μια συγκεκριμένη σημαία.
Fernando Savater

    Όταν μια κοινωνία παραπαίει ανάμεσα στην έλλειψη νοήματος, τον
καταναλωτισμό και την ιδιώτευση, όταν αποδέχεται μοιρολατρικά να
αποφασίζουν άλλοι εκ μέρους της, όταν βολεύεται στη μιζέρια που της
επιβάλλουν, όταν δεν αγωνίζεται για την ελευθερία, την ισότητα, τη
διαφορετικότητα και την αλληλεγγύη, τότε πρέπει να περιμένουμε τα
χειρότερα. Οι υποστηρικτές του εθνικισμού, του ρατσισμού και της
πατριαρχίας βρίσκουν το κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθούν. Μέσα στο
ζοφερό περιβάλλον της πολύμορφης κρίσης (οικονομικής/πολιτικής,
οικολογικής, πολιτισμικής) ζούμε μια συντονισμένη και καλά οργανωμένη
προσπάθεια νεοχιτλερικών κύκλων να επιβάλλουν την ιδεολογία και τις
πρακτικές του μίσους και της ωμής βίας. Η λαϊκίστικη φρασεολογία τους
εκμεταλλεύεται τη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση που επιβάλλουν η
κυβέρνηση και οι οικονομικές ολιγαρχίες.

    Στην πόλη μας η χρυσή αυγή εγκαινιάζει τα γραφεία της και δεν πρέπει
να εφησυχάζουμε. Η χρυσή αυγή είναι μια νεοναζιστική οργάνωση που δρα
με τραμπούκικο τρόπο με την ανοχή και πολλές φορές την απροκάλυπτη
στήριξή του κράτους και των μέσων μαζικής προπαγάνδας. Οι πρακτικές
της, περιλαμβάνουν οργανωμένες ρατσιστικές επιδρομές και μαχαιρώματα,
κάψιμο σπιτιών μεταναστών, επιθέσεις σε φοιτητικές καταλήψεις και
συγκεντρώσεις. Προσπαθούν να εξοντώσουν κάθε τι το διαφορετικό,
προβάλλοντάς το ως απειλή για την κυριαρχία του έθνους. Σχηματίζοντας
διάφορες παρέες χτυπούν θρασύδειλα, τραμπουκίζουν και τρομοκρατούν
όποιον δεν γουστάρουν λόγω διαφορετικότητας αντιλήψεων ή ακόμα και
εμφάνισης, καλλιεργώντας με αυτόν τον τρόπο το φόβο στους υπόλοιπους.
Δεν δίστασαν να κάνουν επιθέσεις μέχρι και σε σχολικές καταλήψεις
ενάντια στους μαθητές, που πιεζόμενοι από την εκπαιδευτική διαδικασία
πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Τη φυσιολογική οργή που γεννάει
μια εκμεταλλευτική κοινωνία οι φασίστες και οι εθνικιστές προσπαθούν
να την στρέψουν αλλού. Ο στόχος είναι ο μετανάστης που ζει στην
εξαθλίωση ή αυτός που πλουτίζει εις βάρος μας; Για ποια εθνική ενότητα
μας μιλάνε όταν ο “συμπατριώτης” μας είναι αυτός που μας
εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει;

    Όλη αυτή η φασιστική έξαρση δεν πάει μοναχή της, πατρονάρεται από το
ίδιο το κράτος. Το κράτος συντηρεί μέσα στην κοινωνία τέτοιου είδους
ιδέες και πεποιθήσεις, προκειμένου να σπείρει το φόβο, να καλλιεργήσει
την αδράνεια αλλά και να ελέγξει τις αντιστάσεις. Αυτό ψηφίζει τους
νόμους για τη μετανάστευση, οι οποίοι ουσιαστικά νομιμοποιούν τις
εκτελέσεις στα σύνορα ή τους πνιγμούς στο Αιγαίο, ενώ συγχρόνως, τάχα
μου, θέλει να δώσει ιθαγένεια σε ένα μικρό ποσοστό μεταναστών. Αυτό
χτίζει τείχη μίσους στον Έβρο. Αυτό βγάζει παγανιά τους μπάτσους του
και κυνηγούν νυχθημερόν όποιον άμοιρο δεν έχει χαρτιά. Αυτό σκότωσε
τον Α. Γρηγορόπουλο μέσω του μπάτσου που τον εκτέλεσε. Αυτό φυλακίζει
διαδηλωτές. Αυτό απαρτίζεται από το ΛΑ.Ο.Σ και τον Καρατζαφέρη. Εφόσον
οι φασίστες είναι πια στη βουλή ένα είναι σίγουρο, το
εξωκοινοβουλευτικό τους κομμάτι (χρυσή αυγή και λοιποί συγγενείς) θα
συμπληρώνει με πράξεις ότι αυτοί λένε με λόγια.

    Θεωρούμε επιτακτικό να αντιταχθούμε με θάρρος ενάντια σε κάθε
ρατσιστική – εθνικιστική εκδήλωση, στο φυλετικό μίσος, την ξενοφοβία
και τη μισαλλοδοξία που σπέρνουν οι διάφοροι ξενηλάτες. Να μην τους
ανεχόμαστε όπου και να τους συναντάμε, στη δουλειά, στο δρόμο, στο
σχολείο. Να μην στρέφουμε το βλέμμα απέναντι στις αποτρόπαιες πράξεις
τους, να μην σιωπούμε στα φοβικά κηρύγματα του μίσους τους με το
πρόσχημα ότι δε μας αφορούν. Στην προκειμένη περίπτωση η φράση ”η
σιωπή είναι συνενοχή” αποκτάει όλο το ανατριχιαστικό της εύρος.

    Η αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και τους πρόσφυγες εκφράζει τη
βούλησή μας για μια ευρύτερη αλληλεγγύη, για ένα κίνημα που θα ενώνει
στον ίδιο αγώνα εκείνους που, απηυδισμένοι από τις εξουσιαστικές
πολιτικές της αριστεράς και της δεξιάς, συνειδητοποιούν ότι είναι
καιρός να αντιπαραθέσουν σε μια διεφθαρμένη
κοινοβουλευτική/καπιταλιστική ολιγαρχία την άσκηση της άμεσης
δημοκρατίας, την αυτοδιαχείριση των μέσων παραγωγής και ολόκληρης της
ζωής μας. Είναι εφικτό αρκεί να το θελήσουμε…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΞΙΣΜΟ
ΕΞΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ – ΕΞΩ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 3
ΜΑΪΟΥ ΣΤΙΣ 18:00

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

αντιφασίστες/αντιφασίστριες